1. Πολλές φορές από τα πεθερικά ξεκινάει η διχόνοια. Το ζευγάρι πρέπει να ζει τουλάχιστον 100 μέτρα μακριά από τα πεθερικά. Μόνοι τους να μαγειρεύουν και μόνοι τους να λύνουν τα προβλήματά τους. Εάν ζουν με τα πεθερικά, κάποια στιγμή θα ανακατευτούν στη ζωή τους και θα έχουν μαλώματα. Το ζευγάρι χώρια από τους γονείς. Ποτέ μαζί. Εάν η γυναίκα εργάζεται ή φροντίζει τα παιδιά, ο άντρας, εφόσον έχει χρόνο, να φοράει την ποδιά και να πλένει και κανένα πιάτο, να σκουπίζει και να κάνει δουλειές του σπιτιού. Δεν είναι κακό αυτό.
2. Η μητέρα, μόλις γεννήσει, πρέπει να αρχίσει να θηλάζει το παιδί της όσο μπορεί περισσότερο και όχι να το ταΐζει με τα μπουκάλια.
3. Τα παιδιά πρέπει να γεννιούνται το ένα κοντά στο άλλο. Να έχουν μικρή διαφορά ηλικίας μεταξύ τους. Έτσι το κάθε παιδί μαθαίνει να δίνει, μαθαίνει να μοιράζεται, καταλαβαίνει ότι δεν είναι όλα δικά του.
4. Δεν πρέπει ποτέ η μητέρα να καθαρίζει το μικρό παιδί, να το χαϊδεύει, να το φυλάει, να το θηλάζει ή να το ταΐζει μπροστά στο μεγαλύτερο, διότι νιώθει απόρριψη και ζηλεύει. Τα μικρά παιδιά μπορεί να μην μιλάνε αλλά τα καταλαβαίνουν τα ψυχολογούν όλα και πληγώνονται βαθιά.
5. Δεν θα αγριοκοιτάξεις ποτέ τη γυναίκα σου και πότε δεν θα μαλώσετε μπροστά στα παιδιά. Οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί και αγαπημένοι για να βοηθιούνται και τα παιδιά.
6. Πρέπει να συμβουλεύουμε τα παιδιά με αγάπη και αν κάποια φορά τα χτυπήσουμε να τα χτυπήσουμε απαθώς και να τους εξηγήσουμε για ποιο λόγο το κάναμε. Συνήθως τα πεθερικά δικαιολογούν τα εγγόνια τους και έτσι δεν τα βοηθούν.
7. Το διαζύγιο είναι πολύ μεγάλο κακό! Τα πιο πολλά παιδιά των διαζευγμένων γονέων έχουν διχασμένη προσωπικότητα, διότι πάντοτε προσπαθούν να δώσουν μέσα τους μία απάντηση στο ερώτημα: γιατί χώρισαν οι γονείς μου; ποιος φταίει; φταίει η μητέρα μου ή ο πατέρας μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου