ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΝΙΚΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ. ΠΑΤΉΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ

ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΝΙΚΟΣ 

ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

ΓΕΡΟΝΤΑ Έχω αγωνία και τρόμο !Τι θα γίνει με όλη αυτήν την κατάσταση της πανδημίας του κορονοϊού;

-Κοίταξε να δεις ,μην αγωνιάς για το μέλλον. Το τώρα θα κοιτάς. Και ποιο είναι το «τώρα;» Το «μετάνοιωσε για τις αμαρτίες σου.»Το παρόν σημαίνει μετάνοια .Τον Θεό τον γνωρίζουμε μέσα από το παρόν όχι μέσα από το μέλλον  . Γι αυτό και η Εκκλησία έχει το «σήμερα». «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημιν σήμερον» και όχι μεθαύριο.

Μην μπλέκουμε το μέλλον με το παρόν ούτε το παρελθόν με το παρόν .Και στις δύο περιπτώσεις βλαπτόμαστε. Οι περισσότεροι ψυχοπαθείς έτσι αρρώστησαν. Τραβήξανε από τα χέρια το μέλλον  Του Θεού και το φέρανε στο παρόν. Άλλωστε τούτο είναι και κλοπή, διότι το μέλλον είναι ιδιοκτησία Του Θεού,μόνο το παρόν είναι δικό μας.

 «ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς» ( Ματθ. 6,34 ) 

Δεν είμαστε άλλωστε  αφημένοι στην αβεβαιότητα της τύχης.

Το πότε θα γεννηθεί ένας άνθρωπος, σε ποία εποχή, σε ποια χώρα ,ποια θα παντρευτεί… πότε και πως θα πεθάνει, όλα μα όλα  είναι μέσα στο ακατάληπτο σχέδιο της Θεϊκής αγάπης για τα πολύτιμα παιδιά του. Όλα ρυθμίζονται με τέτοιο τρόπο προκειμένου να διευκολυνθεί ο άνθρωπος προς την σωτηρία του. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, ούτε η πτώση ενός φύλου από το δέντρο.

Εν τω μεταξύ και να μην πεθάνεις από κορονοϊό θα πεθάνεις  σίγουρα κάποτε από κάτι άλλο. Είναι το μόνο βέβαιο.

Μην χάνεις όμως την αισιοδοξία σου. Πολλές φορές δεν φαίνεται ακτίνα όμως μετά λάμπει .

Ο Κύριος έτσι πάντα ενεργεί.

Έχεις ανάγκη ας πούμε τώρα, αυτήν την στιγμή στις τρεις το μεσημέρι , από πέντε   δραχμές .Θα στις δώσει ο Θεός στις τρεις και μισή και έτσι θα κάνεις την αγωνία σου προσευχή και επικοινωνία μαζί Του.

Μην ανησυχούμε κοσμικά ,μα να ανησυχούμε για άλλα πράγματα. Και ο Κύριός μας δεν ανησύχησε στον κήπο της Γεθσημανή για το μέλλον το δικό του ,το προσωπικό, μα ίδρωσε από αγωνία για την σωτηρία του κόσμου και της ιστορίας.

Όταν ανοίξει η καρδιά μας και αγκαλιάσει αγαπητικά όλη την κτίση τότε φεύγει, εξατμίζεται ως πάχνη η προσωπική μας αδιέξοδη αγωνία και το άγχος και βασιλεύει μέσα μας η  ελπιδοφόρος  συμπόνια για όλο τον κόσμο.

 π.Διονύσιος Ταμπάκης

Προσεχώς από το Βιβλίο ΧΑΠΙ-ΕΝΤ!

(Εκδόσεις «ΑΘΩΣ»)