ANΑΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΣΟΦΟ ΓΕΡΟΝΤΑ.

Από τη συνομιλία μου με έναν σοφό ιερέα μεταφέρω εδώ τον πυρήνα όσων μου ειπε σχετικά με τη θεία Κοινωνία και την παρουσία μας στον ναό σε σχέση με την πανδημία κλπ.

Γιώργο η ερώτησή σου αφορά θέμα που συζητείται πολύ στις μέρες μας λογω της πανδημίας. Δυστυχώς η συζήτηση γίνεται σε λάθος βάση.

 Κολλάει ή δεν κολλάει, πού, πότε κλπ. Οι χριστιανοί σχεδόν απολογούμενοι προσπαθούν να περισώσουν το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας εκεί που δεν γίνεται, στο δημόσιο χώρο όπου κυριαρχεί η λογική, η δεδομένη συμφωνία των όρων της συζήτησης, η ισότητα των εκατέρωθεν επιχειρημάτων και ο έλεγχος των χρησιμοποιούμενων όπλων. Γι΄αυτό και οι αρχαίοι χριστιανοί ουδέποτε στην ιστορία τους δέχτηκαν να συζητήσουν δημόσια το θέμα. Το περιφρουρούσαν, δεν το ανακοίνωναν στους κατηχούμενους και στους απίστους, όσο και αν αυτό τους δημιουργούσε χίλια προβλήματα. Από την υποψία των οργίων μέχρι το μαρτύριο. 

Όταν κυριάρχησαν και είχαν όλο τον κόσμο δικό τους το συζητούσαν μεταξύ τους και προσπαθούσαν να το ερμηνεύσουν με διάφορες θεολογίες σ΄ Ανατολή και Δύση. Σήμερα το συζητούν με επιχειρήματα μεσαιωνικά λες και είναι ακόμα κυρίαρχοι ενώ έπρεπε να επιστρέψουν στον αρχαίο τρόπο. Το μυστήριο δυστυχώς δεν μπορούμε να το συζητήσουμε δημόσια και ας το παραδεχτούμε. Προϋπόθεσή του είναι η πίστη στην ενανθρώπηση του Θεού. "Πιστεύω Κύριε και ομολογώ..." αρχίζει η προσευχή της θείας μεταλήψεως. Η μετάληψη των μυστηρίων δεν είναι μετάληψη αντικειμένων, πραγμάτων κοκ, έστω και αγίων που μπορεί να κολλήσουν ή να μην κολλήσουν αρρώστιες, αλλά μετάληψη του Χριστού, του Θεού που έγινε άνθρωπος. Η μετάληψη του Χριστού ήταν και είναι πάντα επικίνδυνη όπως είναι επικίνδυνο κάθε πολύτιμο που αξίζει κανείς να ρισκάρει. Ο Απόστολος Παύλος γράφει ότι όποιος κοινωνεί αναξίως είναι ένοχος του θανάτου του Χριστού και κινδυνεύει να αρρωστήσει και ακόμη να πεθάνει (Α΄Κορ. 11,30).Τα μυστήρια (η θεία ευχαριστία) είναι και ονομάζονται φρικτά όπως φρικτός ονομάζεται ο Γολγοθάς. Στην ενορία μου προκαλούμαι ν' απαντήσω εάν κολλάει ή δεν κολλάει κλπ. Προσπαθώ να μην απαντώ και να υποστηρίζω πως η μαρτυρία των πιστών όλων των εποχών μάς βεβαιώνει ότι το θέμα αυτό αφορά την πίστη μας. Μαζί πηγαίνει και η άποψη ότι όλα είναι άκτιστα και δεν έχουν πρόβλημα. 

Δυστυχώς η χονδροειδής και μονομερής και δήθεν ορθόδοξη αντίληψη περί ακτίστων δεν λαμβάνει υπόψιν ότι ο ίδιος ο Χριστός είναι μία σύνθετη υπόσταση από την άκτιστη θεία φύση και από την κτιστή ανθρώπινη φύση. Και εκεί βρίσκεται η ουσία της πίστης μας. Αλίμομο αν ο Χριστός ήταν μόνο άκτιστος. Σχετικά με το τι συμβαίνει μέσα στο ναό (συνωστισμοί κλπ) ας μην τα μπερδεύουμε με τη θεία ευχαριστία. Δεν είναι συγκρίσιμα.

Συμπερασματικά φαίνεται πως πίσω από τη συζήτηση κρύβεται η προσπάθεια υποστήριξης ενός ακίνδυνου χριστιανισμού από τον οποίο κανείς δεν κινδυνεύει και ο οποίος σε τίποτα δεν θα χρησιμεύει. Μήπως ο παλαιός χαρακτηρισμός του Γιανναρά για "το δράμα ενός ανέραστου χριστιανισμού" έχει μετατραπεί σε "δράμα ενός ακίνδυνου χριστιανισμού";