ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ ΚΙΝΕΖΟΙ ΑΣΠΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ ΚΙΝΕΖΟΙ ΑΣΠΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

«Ήταν μεγάλη η συγκίνησή μας, όταν ο Ανδρέας και η Λυδία με τα παιδιά τους Κέβιν, Αιμιλία και Γουίλιαμ ήρθαν για πρώτη φορά να γνωρίσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ήρθαν παρακολούθησαν την Θεία Λειτουργία και μετά κάθισαν, όπως συνηθίζουμε, όλοι μαζί για την τράπεζα της αγάπης. Μετά το κοινό γεύμα, κατά την διάρκεια του καφέ αρχίσαμε πνευματική συζήτηση γύρω από το Ευαγγέλιο της ημέρας δίνοντας απαντήσεις στις ποικίλες  ερωτήσεις. 

Την πρώτη ημέρα της γνωριμίας, μας εξέπληξαν ο Ανδρέας με την σύζυγο του. Οι ερωτήσεις που έκαναν, έδειχναν το πνευματικό τους υπόβαθρο. Καλλιεργημένοι άνθρωποι που αναζητούσαν την αλήθεια. Δεν αναπαυόταν για χρόνια, όπως μας είπαν, σε μία προτεσταντική εκκλησία που πήγαιναν (παραφυάδα πεντηκοστιανών), ούτε μπορούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς πρέσβευε αυτή η αίρεση. Το βασικό τους κήρυγμα ήταν ο φόβος της αιωνίας κόλασης και ο τρόπος σωτηρίας απ’ αυτήν. Άγνωστες οι λέξεις μετάνοια, αγάπη, έλεος του Θεού. Θυμάμαι ότι, όταν τους μιλήσαμε γενικά για τον Χριστιανισμό, την αγάπη του Θεού, την θεία Πατρότητά Του, για μετάνοια και συγχωρητικότητα, άρχισαν να κλαίνε, διότι δεν είχαν ξανακούσει τέτοια πράγματα. 

Κάθε Κυριακή, έρχονταν σχεδόν από τους πρώτους και έφευγαν τελευταίοι. Άρχισαν μετά να έρχονται και τις Τετάρτες με τα παιδιά τους. Οι ερωτήσεις τους διευρύνθηκαν. Άκουγαν για πρώτη φορά εκκλησιαστική ιστορία, για την ζωή και το κήρυγμα των Αγίων Αποστόλων, για τα Μυστήρια της Εκκλησίας και για πολλά άλλα θέματα Δογματικής. Μεγάλη εντύπωση τούς έκανε, όταν αναφερθήκαμε στη νοερά προσευχή.  Άρχισαν στο σπίτι τους να λένε το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όσο περνούσε ο καιρός ζήτησαν να μάθουν περισσότερα. Ένιωθαν κοντά μας ελεύθεροι. Ποτέ δεν τους παροτρύναμε να ασπαστούν την Ορθοδοξία. Μόνοι τους, μετά από ένα χρόνο κατηχήσεων, ζήτησαν να γίνουν Ορθόδοξοι. 

Τα δύο Μυστήρια, της βάπτισης και του γάμου του ζευγαριού, τελέστηκαν μέσα στη Θεία Λειτουργία. Εντύπωση μας προκάλεσε η στάση των μικρών παιδιών τους. Τους μίλησαν πως θα πρέπει να σταθούν την ώρα της βάπτισης, πως θα καθίσουν ήσυχα κ.λπ. Τα καημένα ήταν πολύ ντροπαλά, αμίλητα. Χαιρόσουν να βλέπεις τα κινέζικα προσωπάκια τους. 

Πιστέψτε με, δεν περιγράφεται η χαρά που νιώσαμε την ημέρα της βάπτισης. Από τότε μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να έρχονται ανελλιπώς  τις Κυριακές και τις Τετάρτες με τα παιδιά τους. Η Πελαγία πάντα φροντίζει και απασχολεί τα παιδάκια, τα οποία χαίρονται πάρα πολύ μαζί της, διότι τα γλυκαίνει εκτός από ιστοριούλες και με σοκολάτες. Ευχόμαστε ο Ανδρέας αργότερα να αξιωθεί και του Μυστηρίου της Ιεροσύνης. 

Σας παρακαλώ να εύχεστε πάντοτε γι' αυτή την οικογένεια, για την Ιεραποστολή μας, για την Ορθόδοξη Εκκλησία που ο Θεός φύτεψε στο κράτος της Ταϊβάν».

----------------------------------

*Επιστολή που λάβαμε από τον π. Ιωνά Μούρτο, υπεύθυνο της Ιεραποστολής στην Ταϊβάν.

**Η φωτογραφία είναι από τη μέρα της βαπτίσεως της οικογένειας του Ανδρέα και της Λυδίας.