ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΕΔΕΣΣΗΣ, ΠΕΛΛΗΣ & ΑΛΜΩΠΙΑΣ
ΙΕΡΟΝ HCYXACTHPION
АГЮС ГРНГОРЮС О ΠΑΛΑΜΆΣ
ΚΟΥΦΑΛΙΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
23910.51563
Νοέμβριος 2022
Αγαπητοί προσκυνητές, φίλοι καί συμπαραστάτες τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου μας, σύν Θεῷ, φθάσαμε πρό τῶν ϑυρῶν τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν
Χριστουγέννων.
Ἔχοντας βιώσει πόσο μεγάλη βοήϑεια και ψυχική ὠφέλεια προσφέρεται σέ ὅλους μας ἀπό τήν προσευχή καί κυρίως ἀπό τήν Θεία Λειτουργία, σᾶς ἐνημερώνουμε
ὅτι, Θεοῦ συνεργοῦντος, θά τελέσουμε καί φέτος τό ἱερό Σαρανταλείτουργο ὑπέρ ὑγείας τῶν ἐν ζωῇ καί ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν κεκοιμημένων ἀδελφῶν μας, ἀπό τήν 15ην Νοεμβρίου μέχρι τήν 25η Δεκεμβρίου.
Ἀπό τήν ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ψυχική μας ὠφέλεια καθιερώθηκαν τά Σαρανταλείτουργα, σαράντα δηλαδή συνεχόμενες Θεῖες Λειτουργίες.
Στήν Θεία Λειτουργία νοιώϑουμε νά εἶναι παρόντες καί οἱ Ἀπόστολοι, καί οἱ Προφῆτες, καί οἱ Ἱεράρχες, καί
οἱ Μάρτυρες, καί οἱ Ὅσιοι, καί οἱ Δίκαιοι, καί οἱ Ἄγγελοι, καί πρό παντός αὐτή ἡ ἴδια ἡ Παναγία, ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας. Εἶναι ἀκόμη παρόντες οἱ ζῶντες καί οἱ
τεθνεῶτες, ἐκεῖνοι, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα μνημονεύουμε στήν Ἁγία Πρόθεση. Πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα εὑρίσκεται ἡ Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος
ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Γι' αὐτό καί σ᾿ ὅλο τόν κόσμο δέν ὑπάρχει τίποτα σπουδαιότερο, ἁγιώτερο, ὠφελιμώτερο,
σωτηριωδέστερο καί πιό συγκλονιστικό ἀπό τήν Θεία Λειτουργία! Ὁ χοϊκός ναός μετατρέπεται σέ οὐρανό! Τέτοιο ϑαῦμα ποιός νοῦς μπορεῖ νά τό περιγράψη; (Γέρων
Γερμανός Σταυροβουνιώτης).
Τήν μεγάλη ἀξία τῆς Θείας Λειτουργίας καί τήν εὐεργετική ἐπίδραση πού ἀσκεῖ εἰς τίς ψυχές πρός χάρη τῶν
ὁποίων τελεῖται, μᾶς δείχνει καί τό ἀκόλουϑο περιστατικό: Ὁ φημισμένος Στάρετς Ἀλέξιος, ἱερομόναχος τοῦ
ἐρημητηρίου τοῦ Γκολοσεγιέφσκυ τῆς περίφημης Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, ὁ ὁποῖος διεξήγαγε τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων (τοῦ ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Τσερνίγκωφ), ἀποκαμωμένος καθώς καϑόταν δίπλα στά λείψανα, λαγοκοιμήθηκε καί εἶδε μπροστά του τόν ἅγιο, ὁ
ὁποῖος τοῦ εἶπε: «Σ’ εὐχαριστῶ πού κοπιάζεις γιά μένα
καί σέ παρακαλῶ ϑερμά, ὅταν τελέσεις τή Θεία Λειτουργία, νά μνημονεύσεις τούς γονεῖς μου», καί ἔδωσε τά ὀνόματά τους (πατήρ Νικήτας καί Μαρία). «Πῶς μπορεῖς,
ἐσύ, ὦ Ἅγιε, νά ζητᾶς τίς δικές μου προσευχές, ὅταν ἐσύ ὁ ἴδιος στέκεσαι στόν οὐράνιο Θρόνο καί ἱκετεύεις τόν
Θεό νά δωρίσει στούς ἀνθρώπους τό ἔλεός Του;», ρώτησε ὁ Ἱερομόναχος. «Ναί, αὐτό εἶναι ἀλήθεια», ἀπάντησε ὁ ἅγιος Θεοδόσιος, «ἀλλά ἡ προσφορά στή Θεία
Λειτουργία ἔχει περισσότερη δύναμη ἀπό τήν προσευχή μου».
Καί ὁ μακαριστός Γέροντας Εὐσέβιος Γιαννακάκης στο ομώνυμο βιβλίο πού ἐξέδωσε ἡ Ἱερά Μονή Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὁμολογεῖ:
«Ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς νεανικῆς μου ἡλικίας... ἡ ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας μοῦ ἦταν ἡ πιὸ εὐχάριστη καὶ ἡ πιὸ συγκινητικὴ ὥρα τῆς ζωῆς μου. Δὲν ὑπάρχει ἐδῶ στὴν
ὑδρόγειο σφαῖρα μεγαλύτερο δῶρο, πολυτιμότερο καὶ ἁγιώτερο ἀπὸ τὴν Λατρείαν καὶ τὸ Ποτήριον τῆς Ζωῆς.
Αὐτὸ μᾶς ἀνεβάζει. Αὐτὸ μᾶς εἰρηνεύει. Αὐτὸ μᾶς διώχνει τὸ ἄγχος καὶ κάθε μας ἀνησυχία. Αὐτὸ μᾶς ἀπαλλάσσει
ἀπὸ τὸ δυσβάστακτον βάρος τῆς ἁμαρτίας, καὶ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν Κύριόν μας, τὸν Γλυκύτατόν μας Ἰησοῦν».
Ἀλλά τά Σαρανταλείτουργα βοηϑοῦν πολύ τίς ψυχές ἰδιαίτερα τῶν κεκοιμημένων. Δι᾿ αὐτῶν οἱ ψυχές τῶν προσφιλῶν μας προσώπων, ἐνισχύονται, δροσίζονται, παρα-
μυθοῦνται κι ἀναπαύονται, καθώς ἔχουμε πολλές μαρτυρίες ἀπό τούς βίους τῶν ἁγίων μας στά Συναξάρια τους,
ἕως καί τήν πρόσφατη παράδοση τῆς ἐκκλησίας μας.
Δέν ὑπάρχει λοιπόν μεγαλύτερη εὐχή, καί μεγαλύτερη προσφορά γιά τούς κεκοιμημένους ἀδελφούς μας ἀπό
τήν συμμετοχή μας στήν Θεία Εὐχαριστία. Ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι ἡ προσφορά, τό μεγαλύτερο φάρμακο καί
ἡ μεγαλύτερη βοήθεια γιά ὅλους, ζῶντες καί κεκοιμημενους.
Πολυάριθμοι ἄξιοι λειτουργοί εἶδαν τό ϑαῦμα αὐτό τῆς βοήθειας τῶν ζώντων καί κεκοιμημένων ψυχῶν μέ τά
καθαρά μάτια τῆς πίστεως.
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης ἔλεγε συχνά γιά τόν δάσκαλό του τόν πατέρα Ἰωσήφ, πώς:
«Εἶχε μεγάλη εὐαισθησία στή μνήμη τῶν τεθνεώτων, στίς ψυχές. Μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας: “Περισσότερο νά βοηϑᾶτε τούς τεϑνεῶτες, παρά τούς ζωντανούς! Οἱ
πεθαμένοι δέν μποροῦν νά βοηϑηθοῦν, ἐνῶ οἱ ζωντανοί μποροῦν νά κάνουν μία ἐλεημοσύνη, μιά ἄλλη καλή πράξη
καί ἔτσι θά βοηθήσουν τήν ψυχή τους, ἐνῶ οἱ πεθαμένοι περιμένουν ἀπό μᾶς...».
Στό βιβλίο «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον καί ἀνάμνησιν» τοῦ μακαριστοῦ π. Εὐέλθωνος Χαραλάμπους διαβάζουμε: Στήν μετά θάνατο ζωή οἱ νεκροί βρίσκονται σέ μιά
στάση ἀναμονῆς.... Σ᾿ αὐτό τό χρόνο τῆς ἀναμονῆς, παρ' ὅλο ὅτι γνωρίζουν πολλά καί ἐπικοινωνοῦν καί ποϑοῦν τή
σωτηρία, τίποτε δέν μποροῦν νά προσφέρουν στόν ἑαυτό
τους. Γι' αὐτό κι ἔχουμε χρέος ἐμεῖς νά τούς προσφέρουμε βοήθεια μέσω τῆς Ἐκκλησίας, γιά νά βροῦν ἄνεση,
ἀνάπαυση καί σωτηρία. Γιά τό σκοπό αὐτό, ὁ φιλάνϑρωπος Θεός, πού ποτέ δέ θέλει τήν καταδίκη καί τοῦ ἁμαρτωλοῦ, παραχώρησε στήν Ἐκκλησία τά μέσα ἐκεῖνα πού
ἐνεργώντας τα ἀνακουφίζονται οἱ κεκοιμημένοι. Τά μέσα
αὐτά εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία, τά μνημόσυνα, τά τρισάγια, ή προσευχή καί ἡ ἐλεημοσύνη. Ἰδιαίτερα παρέχεται ἄνεση καί ἀνακούφιση στούς νεκρούς ὅταν τελεῖται γι᾿
αὐτούς ἡ Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πιό εὐπρόσδεκτη ϑυσία στό Θεό. Κατ᾿ αὐτήν ϑυσιάζεται ὁ ἀγαπητός
του Υἱός ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας.
Ὅταν ϑυσιάζεται γιά τό Θεό ἕνας ἄνθρωπος (κι ἔτσι
ἀναδεικνύεται Ἅγιος), σώζεται αὐτός καί μόνος. Στή θεία Λειτουργία ϑυσιάζεται ὁ Θεός γιά σωτηρία καὶ ἁγιασμό
ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τοῦ σύμπαντος κόσμου. Γι᾿ αὐτό καί ἡ Θεία Λειτουργία ἀποτελεῖ τήν πιό σημαντική προσφορά ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων. Γι' αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία ὅρισε νά γίνονται Λειτουργίες ὑπέρ τῶν πιστῶν...
Επίσης στο βιβλίο τῆς Αἰκατερίνης μοναχῆς, «Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος γιά τά μνημόσυνα» ἀναφέρεται τό ἑξῆς
ἀξιοϑαύμαστο σχετικό περιστατικό:
«Εἶναι πρωτοσύγκελλος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.
Διακονεῖ μέ ζῆλο καί ἀφοσίωση τό Μυστήριο τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως καί πλῆθος πιστῶν τόν ἔχουν πνευματικό πατέρα.
Ἕνα ἀπό τά πνευματικά του παιδιά εἶναι ἀξιωματικός καί ἔχει χάσει τήν ἀδελφή του σε νεαρή ἡλικία.
Κάϑε ἑβδομάδα πηγαίνει πρόσφορο στήν Ἐκκλησία πού λειτουργεῖ ὁ πνευματικός του, παρακαλώντας τον γιά τό
ὄνομα τῆς ἀγαπημένης ἀδελφῆς του. Ἦταν μαζί της στό Νοσοκομεῖο σάν ξεψύχησε καί παρ᾿ ὅλο πού ἔχουν περάσει δύο χρόνια δέν ἔχει ἀτονήσει ἡ ἐνϑύμησή της.
Ἕνα Σάββατο ὁ προαναφερόμενος γέροντας ἦταν στό γραφεῖο του καί ἑτοίμαζε τό κήρυγμα τῆς ἑπομένης ἡμέρας. Ἦταν περασμένη ἡ ὥρα, θά κόντευαν μεσάνυχτα.
Κάποια στιγμή ἴσως ἀποκοιμήθηκε καί βλέπει μιά νέα ντυμένη στά ἄσπρα νά τόν πλησιάζει εὐχαριστώντας τον χαρούμενη.
Ποιά εἶσαι; τή ρώτησε.
- Εἶμαι ἡ πού μέ μνημονεύεις στίς Θεῖες λει-
τουργίες. Εἶμαι πολύ καλά. Νά πεῖτε στούς δικούς μου νά μή στενοχωριοῦνται. Εἶμαι πολύ καλά.
Συνῆλθε ξαφνιασμένος. Ἦταν τόσο ἔντονα ὅσα εἶδε καί ἄκουσε, πού δέν κατάλαβε ἄν ἦταν ξύπνιος ἤ ἦταν σέ ὄνειρο. Πλησιάζει στο τηλέφωνο νά ἐνημερώσει τόν
ἀξιωματικό. Διαπίστωσε ὅτι ἦταν προχωρημένη ἡ ὥρα καί σταμάτησε.
Τό πρωΐ μέ πολλή συγκίνηση ἄκουσε τόν γέροντά του νά λέει ὅτι οἱ νεκροί ἐπικοινωνοῦν μαζί μας μέ τή Μυσταγωγία τῆς Θείας λειτουργίας».
Κάτι ἀντίστοιχο διαβάζουμε καί στό βιβλίο «Τά μνημόσυνα καί ἡ ὠφέλειά των» τοῦ ἀρχ. Νεκταρίου Ζιόμπολα.
«Ἦλθε καιρός καί τό κελλί ἐκεῖνο εἶχε πλέον τόν δικό του ἱερέα λειτουργό. Αὐτός εἶδε τό φουσκωτό πάκο
μέ τά χαρτιά πρός μνημόνευση τοῦ ἀποβιώσαντος καί μέ
ἐνδιαφέρον κάθε φορά «ὄρϑρου βαϑέως» τά μνημόνευε ὅλα, καί πρός εὐχαρίστηση τῆς μικρῆς ἀδελφότητος.
Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες ἀφότου ἐκεῖ ἄρχισε νά λειτουργεῖ, εἶδε ἐξαίσιο ὅραμα μεταξύ ὕπνου καί ξύπνιου. Τί δηλαδή;
Εἶδε ὅτι φοροῦσε τήν ἱερατική του στολή καί περνοῦσε ἐμπρός του πλῆθος ἀνθρώπων κοινωνικοῦ κόσμου κάνοντάς του εὐχαριστιακή ὑπόκλιση, ὥσπου κάποια στιγμή τελείωσαν. Ἔμεινε ἐκστατικός ἀλλά καί χαρούμενος ἀπό
ένα τέτοιο μοναδικό, θἄλεγα, φαινόμενο. Ἀφοῦ τό ἀνακοίνωσε στή συνοδεία, ὅλοι δέχθηκαν πώς ἦταν οἱ κεκοιμημένοι ἐκεῖνοι πού καί πάλι στό ἱερό κελλί τους ὅπως
καί πρίν μνημονεύονταν, καί ὁ καθένας ἀπ᾿ αὐτούς ἔνοιωθε ἀνάλογη ψυχική ἀνακούφιση. Μέ περισσότερο ἱερό
ἐνδιαφέρον συνέχισε νά μνημονεύει ὅλα τά ἐκεῖ ὀνόματα ὅταν ἱερουργοῦσε. Τό περιστατικό συνέβη πρίν ἀπό πολλά-πολλά χρόνια, ὁπότε καί οἱ ἄνθρωποι τῆς κοινωνίας πίστευαν τό πλεῖστον, ζοῦσαν τή ζωή τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας».
Σ’ αὐτή τήν δύσκολη περίοδο τῆς ζωῆς μας, πού ὅλοι μας ἔχουμε τόσο μεγάλη ἀνάγκη ἀπό ψυχική στήριξη
καί ἐνίσχυση, πού ἔχουμε ἐντελῶς ἀποπροσανατολισθεῖ
πνευματικά και κινδυνεύουμε ὅλοι, ἡ οἰκογένεια, οἱ φίλοι,
ἡ Πατρίδα μας... μία μόνο ἐλπίδα ὑπάρχει: ἡ κιβωτός τῆς Ἐκκλησίας μας, τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἡ προσευχή καί ἱκεσία μας.
Ἐάν ἐπιθυμεῖτε νά συμμετάσχετε καί ἐσεῖς στό Ἱερό Σαρανταλείτουργο, ἀποστείλατε παρακαλοῦμε τά πρός
μνημόνευση ὀνόματά σας, μέχρι τήν 10η Νοεμβρίου ταχυδρομικῶς, μέ φάξ (2391051215) ή μέ e-mail (gpalamas@
outlook.com), πρός διευκόλυνσή σας.
Παράλληλα σᾶς προσκαλούμε στήν ἐτήσιο μνήμη και πανήγυρι τοῦ προστάτου καί θαυματουργοῦ Ἁγίου μας,
τήν ΔΕΥΤΕΡΑ 14 Νοεμβρίου.
Τό πρόγραμμα τῆς πανηγύρεως ἔχει ὡς ἑξῆς:
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ὥραν 5η πανηγυρικός Εσπερινός.
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ὥραν 4.30 π.μ. Ὄρθρος καί πανηγυρική Θεία Λειτουργία ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Ἐδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας κ.κ. Ἰωήλ.
ὥραν 4 μ.μ. Ἑσπερινός καί μνημόσυνον τῶν κτιτόρων.
Θά εἶναι τιμή καί μεγάλη μας χαρά, νά σᾶς ἔχουμε συμπροσκυνητάς στήν πανήγυρι τοῦ Ἁγίου μας.
Ὁλόψυχα εὐχόμεϑα, μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, μία εὐλογημένη Τεσσαρακοστή μέ οὐράνια παρηγορία, ἀνάπαυση καί ὑπομονή στόν καθημερινό σας ἀγῶνα
Μετά της εν Κυρίω αγάπης η Καθηγουμενη
Ξένη μοναχή
καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου