«Ήταν ένας πλούσιος που ντυνόταν με πορφύριο και βιζόν, χαιρόταν λαμπρά «Ήταν ένας πλούσιος που ντυνόταν με πορφύριο και βιζόν, χαιρόταν λαμπρά κάθε μέρα.
Το τελευταίο δώρο που έλαβε ο πλούσιος ήταν η πολύ πλούσια και κομψή ταφή και το μόνο δώρο που έλαβε ο Λάζαρος ήταν «το στήθος του Αβραάμ». μέρα.
Και ένας φτωχός, ο Λάζαρος, ήταν ξαπλωμένος μπροστά στην πύλη του, γεμάτος βρασμούς, θέλοντας να χορτάσει με ό,τι έπεσε από το τραπέζι του πλούσιου. αλλά ήρθαν και τα σκυλιά και του έγλειψαν τα μπαλάκια.
Και ο φτωχός πέθανε και τον έφεραν οι άγγελοι στους κόλπους του Αβραάμ.
Πέθανε και ο πλούσιος και τάφηκε» (Λουκάς 16).
Ο πρώτος πίνακας μας δείχνει ότι κάθε άνθρωπος έχει έναν παράδεισο ή μια κόλαση ακόμα και σε αυτή τη ζωή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός είναι άδικος γιατί ο ένας είναι φτωχός και ο άλλος είναι πλούσιος, καθώς ο ένας είναι άρρωστος και ο άλλος είναι υγιής, ότι ο ένας έχει μόνο ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του και ο άλλος μόνο θλίψη.
Αλλά ο Θεός μας δεν είναι Θεός ισότιμου μοιράσματος αλλά Θεός χαρισμάτων. Ήθελε οι πλούσιοι να απολαμβάνουν τα πνευματικά χαρίσματα των φτωχών και οι φτωχοί να συμμετέχουν και να ζουν από τα δώρα των πλουσίων.
Μόνο τα σκυλιά είχαν μάτια να κοιτάξουν τον Λάζαρο και να τον πλησιάσουν και να είναι μαζί του.
Ο Λάζαρ είχε επίσης μια μικρή ανακούφιση - μερικά σκυλιά που τον κρατούσαν ζεστό τη νύχτα και του έγλειφαν τις φουσκάλες.
Πρέπει να προσέχουμε πολύ τα δώρα που μας δίνει ο Θεός μέσω των πιο φτωχών και άθλιων ανθρώπων γύρω μας.
Αν χάσουμε αυτά τα δώρα των φτωχών έχουμε χάσει και τον παράδεισο.
Και ένας φτωχός, ο Λάζαρος, ήταν ξαπλωμένος μπροστά στην πύλη του, γεμάτος πληγές θέλοντας να χορτάσει με ό,τι έπεφτε από το τραπέζι του πλούσιου. Αλλά ήρθαν και τα σκυλιά και του έγλειψαν τίς πληγές.
Και ο φτωχός πέθανε και τον έφεραν οι άγγελοι στους κόλπους του Αβραάμ.
Πέθανε και ο πλούσιος και τάφηκε» (Λουκάς 16).
Ο πρώτος πίνακας μας δείχνει ότι κάθε άνθρωπος έχει έναν παράδεισο ή μια κόλαση ακόμα και σε αυτή τη ζωή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός είναι άδικος γιατί ο ένας είναι φτωχός και ο άλλος είναι πλούσιος, καθώς ο ένας είναι άρρωστος και ο άλλος είναι υγιής, ότι ο ένας έχει μόνο ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του και ο άλλος μόνο θλίψη.
Αλλά ο Θεός μας δεν είναι Θεός ισότιμου μοιράσματος αλλά Θεός χαρισμάτων. Ήθελε οι πλούσιοι να απολαμβάνουν τα πνευματικά χαρίσματα των φτωχών και οι φτωχοί να συμμετέχουν και να ζουν από τα δώρα των πλουσίων.
Μόνο τα σκυλιά είχαν μάτια να κοιτάξουν τον Λάζαρο και να τον πλησιάσουν και να είναι μαζί του.
Ο Λάζαρος είχε επίσης μια μικρή ανακούφιση - μερικά σκυλιά που τον κρατούσαν ζεστό τη νύχτα και του έγλειφαν τις φουσκάλες.
Πρέπει να προσέχουμε πολύ τα δώρα που μας δίνει ο Θεός μέσω των πιο φτωχών και άθλιων ανθρώπων γύρω μας.
Αν χάσουμε αυτά τα δώρα των φτωχών έχουμε χάσει και τον παράδεισο.
Το τελευταίο δώρο που έλαβε ο πλούσιος ήταν η πολύ πλούσια και κομψή ταφή και το μόνο δώρο που έλαβε ο Λάζαρος ήταν «το στήθος του Αβραάμ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου