10 Μαρτίου - Πριν από 13 χρόνια, ο Αρχιερέας Vasily Shvets εκοιμήθη προς τον Κύριο /03/09/1913 – 03/10/2011/.
Ο Κύριος τον προίκισε με το χάρισμα του αποστολικού κηρύγματος, έτσι οδήγησε πάρα πολλούς ανθρώπους στο μονοπάτι της πνευματικής ζωής, τους βοήθησε να βρουν πίστη,ελπίδα, αγάπη. Πολλά από τα πνευματικά του παιδιά τον αντιμετώπισαν ως ευγενικό γέροντα.
Γεννήθηκε στην περιοχή Khmelnitsky σε μια οικογένεια ευσεβών αγροτών Feodosius και Agathia.
Τα τρία πρώτα παιδιά πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Η Αγαθία έκλαψε πολύ και προσευχήθηκε. Κάθε χρόνο περπατούσα στο Κίεβο και δύο φορές στο Ποτσάεφ. Στο σπίτι διάβαζα συνεχώς βίους αγίων και άλλα πνευματικά έντυπα. Με τον μελλοντικό της πατέρα Βασίλι στην κοιλιά της πήγε στο Πότσαεφ και στο δρόμο της επιστροφής έφερε στα χέρια της την εικόνα του Αγίου Νικολάου. Και ο Βασίλι γεννήθηκε ήρωας, ζυγίζοντας περισσότερα από έξι κιλά.
Από παιδί ήταν πολύ σιωπηλός. Όταν τον έστελναν σε ένα δέντρο για να μαζέψει κεράσια, δεν έτρωγε κανένα μέχρι να μαζέψει την ποσόστωσή του (1 ή 3 κουβάδες).
Πέρασε από τον πόλεμο. Δεν είχε ούτε μια πληγή, αν και ήταν στην πρώτη γραμμή σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, στο τμήμα όλμων.
Δύο γεγονότα έγιναν το σημείο καμπής στη ζωή του.
Η πρώτη είναι η ιστορία του Μητροπολίτη Ηλία (Καράμ) των ορέων του Λιβάνου /†20/04/1969/ κατά την παραμονή του στο Λένινγκραντ (το 1947). Διηγήθηκε πώς η Ρωσία σώθηκε με τη μεσολάβηση της Υπεραγίας Θεοτόκου κατά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.
Το δεύτερο ήταν μια επίσκεψη στον Γέροντα Σεραφείμ Βυρίτσκι - μιλούσαν όλη τη νύχτα. Ο γέροντας προφήτευσε για τη μοίρα της Ρωσίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο πατέρας Σεραφείμ συμβούλεψε τον Βασίλι Φεντοσέεβιτς να γίνει ιερέας. Μίλησε για το μέλλον της Ρωσίας, ότι η Σοβιετική Ένωση θα καταρρεύσει, οι δημοκρατίες της Ένωσης θα χωρίζονταν, οι εκκλησίες θα άνοιγαν, οι θόλοι θα επιχρυσωθούν, η διεφθαρμένη νεολαία θα πήγαινε στα μοναστήρια, θα υπήρχαν 15 χρόνια πνευματικής ανάτασης στη Ρωσία.
Τότε οι Κινέζοι θα εξαπατήσουν και θα πάρουν τη Σιβηρία χωρίς πόλεμο (θα παντρευτούν
Ρωσίδες και θα πάρουν υπηκοότητα). Η Ρωσία θα είναι μικρή,
φτωχή, αλλά πλούσια σε πνεύμα. Ο Vasily Fedoseevich είδε ξαφνικά μέσα από το τείχος τον Φινλανδικό Κόλπο και υπήρχαν πολλά πλοία σε αυτόν (και από τη Vyritsa στον Κόλπο της Φινλανδίας - 120 km). Ο π. Σεραφείμ είπε ότι οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες θα έρθουν στην Αγία Πετρούπολη για να βαφτιστούν σε 1000 πλοία.
Ο π. Σεραφείμ τον ευλόγησε να εγκατασταθεί στη Βυρίτσα και μετά αγόρασε εκεί μισό σπίτι.
Μετά από μια συνομιλία με τον μοναχό Seraphim Vyritsky, ο Vasily Fedoseevich σταμάτησε να τρώει κρέας και έφαγε αυγά. Κάποτε η ευλογημένη Ekaterina Pyukhtitskaya είπε: "Μα τοβαυγό το κάνει ένα κοτόπουλο!" – τότε σταμάτησα να τρώω αυγά.
Ο πατέρας Βασίλι είπε ότι «αν ο Χριστός δεν είχε φάει ψάρι, τότε δεν θα είχα φάει ψάρι».
Από τότε το κύριο περιεχόμενο της ζωής του έγινε η πίστη και η Εκκλησία.Ο Βασίλι Φεντοσέβιτς επικοινώνησε στενά με πολλούς ασκητές του 20ού αιώνα: Άγιος Σεραφείμ του Βυρίτσκι /†1949/, Άγιος Κουκσά της Οδησσού /†1964/, Αγ. Ο Συμεών του Pskov-Pechersk /†1960/, ο Άγιος Αμφιλόχιος Pochaevsky /†1971/, σχήμα-ηγούμενος Savva (Ostapenko) /†1980/, γνώριζε από κοντά τους πρεσβύτερους Valaam που ζούσαν στο μοναστήρι Pskov-Pechersky.
Το 1954, ο Vasily Fedoseevich ήρθε για πρώτη φορά στο Pechory, το εξομολογήθηκε στον Γέροντα Συμεών και τον δέχτηκε ως ένα από τα πνευματικά του παιδιά.
Μια μέρα ο πατέρας Συμεών τον επέπληξε για τα κοντά μανίκια του πουκαμίσου του: «Σαγηνεύεις
τις γυναίκες!» και του φόρεσε ένα λευκό ράσο. Με ανάγκασε να διαβάσω το ψαλτήρι στα σλαβικά και ο Βασίλι Φεντοσέεβιτς δεν γνώριζε ακόμη
τη σλαβική γλώσσα. Ο γέροντας χτύπησε το βιβλίο στο κεφάλι και είπε: «Διαβάστε!» - Έπρεπε να το διαβάσω κάπως. Αυτή ήταν μια προφητεία για την ιεροσύνη.
Ο μοναχός Συμεών του Pskov-Pechersk τον ευλόγησε στην ιεροσύνη, προβλέποντας μια μακρά ζωή. Πράγματι, ο π. Βασίλι υπηρέτησε στην ιεροσύνη για 48 χρόνια, αν και χειροτονήθηκε σε ηλικία 50 ετών.
Μετά τη χειροτονία, ο πατέρας Βασίλης στάλθηκε να βαφτίσει και οι κληρικοί
τον περίμεναν για μεσημεριανό γεύμα. Βαπτισμένο σε πλήρη ιεροτελεστία. Όταν ο πατέρας Βασίλι ήρθε για δείπνο, τον ρώτησαν: «Γιατί πήρε τόσο πολύ;»
Κάποιος είπε ότι ο πατέρας Βασίλι βάφτισε με πλήρη σειρά, διαβάζοντας ακόμη και το δόγμα 3 φορές. Του είπαν: «Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό». Τότε ο πατέρας Βασίλι έδωσε τη δεσποινίδα και είπε: «Εσείς σημειώστε με το δικό σας χέρι τι να συντομεύσετε και να το υπογράψετε». Φυσικά, κανείς δεν το έκανε αυτό. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του π. Βασίλι ότι ποτέ δεν περιόρισε τις υπηρεσίες ή τις απαιτήσεις.
Από το 1963, ο πατέρας Βασίλι έγινε πρεσβύτερος της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο χωριό Kamenny Konets, στην περιοχή Gdovsky, στην περιοχή Pskov. Διάλεξε επίτηδες την πιο φτωχή και απομακρυσμένη ενορία για να εργαστεί σκληρά και να αποκαταστήσει τον κατεστραμμένο ναό.
Στη δεκαετία του 1970, τα γύρω χωριά ερήμωσαν, αλλά ο ναός γέμισε από επισκέπτες προσκυνητές. Από την αρχή της υπηρεσίας του στην ιεροσύνη, ο πατήρ Βασίλι άρχισε να ταξιδεύει σε όλη τη χώρα (Λένινγκραντ, Μόσχα, Ουκρανία, Καζακστάν, Μολδαβία, Εσθονία κ.λπ.).
Ο κόσμος μαζεύτηκε γύρω του, έκανε συνομιλίες, έκανε άρση, προσευχήθηκε - πολλοί θεραπεύτηκαν από σοβαρές ψυχικές και σωματικές ασθένειες. Τα προσκυνήματα ξεκίνησαν στο Stone End.
Ο πατέρας Βασίλης αντιμετώπιζε τα δεινά με απλές λαϊκές θεραπείες σε συνδυασμό με νηστεία, προσευχή και συμμετοχή στα εκκλησιαστικά μυστήρια.
Ο πατέρας συχνά βάφτιζε όσους έρχονταν ακριβώς στη λίμνη Πειψοί. Συνέβη περισσότερες από μία φορές ότι οι σύζυγοι που έφτασαν στο Kamenny Konets έλαβαν πέντε μυστήρια σε μια μέρα: βάπτιση, επιβεβαίωση, εξομολόγηση, κοινωνία και γάμο.
Από τη δεκαετία του 1980, ο πατέρας Βασίλης στήνει ένα μοναστήρι με αυστηρούς κανόνες στο ναό· εδώ ζουν μόνιμα αρκετοί άνθρωποι. Η Λειτουργία γίνεται συχνά, έρχονται πολλοί προσκυνητές - έως και 50 άτομα κάθε μέρα. Τη δεκαετία του 1980, ο ιερέας πήγαινε τακτικά για εξομολόγηση με τον πατέρα Κύριλλο (Παβλόφ) /†2017/ στη Λαύρα Trinity-Sergius.
Η ζωή του πατέρα Βασίλη στην ενορία ήταν ταραχώδης: συνεχείς συγκρούσεις με τον επίτροπο, κλήσεις στις αρχές, απειλές, πρόστιμα για βάπτιση και προσευχή σε χωριά, στο σπίτι, για κατασκευή φρουράς στο ναό, για θρησκευτικές πομπές...
Οι αρχές ανάγκασαν τον κυβερνών επίσκοπο να αποσύρει τον πατέρα Βασίλι λόγω της ηλικίας του, για το οποίο βγήκε διάταγμα. Ο ιερέας έκρυψε αυτό το διάταγμα στο πορτοφόλι του και συνέχισε να υπηρετεί. Ο Επίσκοπος ήταν ευχαριστημένος με αυτή την έκβαση του θέματος.
Πολλές φορές, σχεδόν κάθε χρόνο, γίνονταν απόπειρες ληστείας του ναού. Οι ληστές πυροβόλησαν με όπλα και οι φρουροί τους πέταξαν πέτρες από το καμπαναριό. Μετά τις πρώτες απόπειρες ληστείας, ο πατέρας Βασίλι αποφάσισε να περάσει τη νύχτα στην εκκλησία, έκανε έναν καναπέ ανάμεσα στους βωμούς, αλλά συνήθως δεν κοιμόταν, αλλά προσευχόταν όλη τη νύχτα.
Όταν έφυγε, οι βοηθοί προσεύχονταν όλη τη νύχτα στο ναό. Όλες οι πολύτιμες εικόνες στις γύρω εκκλησίες κλάπηκαν, ένας φύλακας κάηκε μαζί με τον ναό, ένας άλλος τον έδεσαν σε ένα τραπέζι και τον έβαλαν σε μια ντουλάπα· τον βρήκαν μόλις τρεις μέρες αργότερα. Και στο Stone End, οι κλέφτες δεν μπόρεσαν ποτέ να μπουν μέσα στο ναό.
Λειτουργούσε σχεδόν καθημερινά τη Θεία Λειτουργία, προσπαθώντας να μη χάσει ούτε μια μέρα ακόμα και σε πολυάριθμα ταξίδια ανά τη χώρα. Διακρινόταν για την εξαιρετικά ευλαβική και ένθερμη απόδοση των θείων λειτουργιών. Από όλους τους παρευρισκόμενους ζήτησε αυστηρή σιωπή, υποχρεωτικές υποκλίσεις στο Τρισάγιο και στο «Ελάτε να προσκυνήσουμε...» Ο ίδιος ο πατέρας Βασίλειος ήταν νηστευτής και δίδασκε αυστηρή νηστεία σε όλους όσοι έρχονταν κοντά του. Μετά τον πόλεμο σταμάτησα να τρώει κρέας. Αφού έγινε ιερέας, σταμάτησε να τρώει γαλακτοκομικά. Δεν έφαγα φαγητό την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής και της Μεγάλης Εβδομάδας, όλες τις Παρασκευές και την παραμονή όλων των εορτών. Κοιμήθηκε οσο λιγότερο μπορούσα.
Υπήρχαν εντυπωσιακά ρολόγια στο ναό και στο φυλάκιο. Όταν χτύπησε το ρολόι, ο π. Βασίλι
πάντα σταματούσε και έκανε τρεις μετάνοιες με την προσευχή: «Δόξα τω Θεώ εν υψίστοι...», και δίδασκε σε όλους να το κάνουν αυτό. Συμβούλεψε πολλούς: «Αν θέλετε να σωθείτε, πουλήστε την τηλεόρασή σας, αγοράστε ένα εντυπωσιακό ρολόι και
υποκλιθείτε κάθε ώρα».
Ο πατέρας Βασίλης θεράπευσε πολλούς από τον καρκίνο και άλλες σοβαρές ασθένειες
με εξομολόγηση, κοινωνία, κρύο μπάνιο και
σπιτική αλοιφή.
Μαγείρεψε την αλοιφή στο θυσιαστήριο μετά από τρεις ημέρες αυστηρής νηστείας με προσευχή από τις στάχτες των κεριών του βωμού, λυχνόλαδο από το θυσιαστήριο, αθωνικό θυμίαμα και πρόσθεσε αγιασμό. Τώρα πολλά μοναστήρια φτιάχνουν αυτήν την αλοιφή σύμφωνα με τη συνταγή του (για παράδειγμα, το μοναστήρι στην Komarovka, στην περιοχή Ulyanovsk), και συμβαίνουν επίσης θεραπείες.
Αυτή η αλοιφή θεράπευσε τυχόν δερματικές παθήσεις και οι πληγές επουλώθηκαν γρήγορα. Υπήρχε και μια τέτοια περίπτωση: ένας νεαρός άνδρας έφτασε με μια τεράστια λειχήνα σε όλο του το κεφάλι, και η αλοιφή τον βοήθησε.
Ο π. Βασίλι ξεχώριζε για την ένθερμη προσευχητική του στάση· για πολλά χρόνια προσευχόταν τη νύχτα με δάκρυα. Πολλές φορές του πρόσφεραν μοναχικό τίμημα, αλλά εκείνος αρνήθηκε και είπε: «Είμαι ήδη μοναχός στο πνεύμα, αλλά αν με καλοπιάσουν, δεν θα με ξαναδείς (τον μοναχισμό τον αντιλαμβανόταν ως απομόνωση). Θα μείνω ως έχει."
Έχοντας εγκαταλείψει το κράτος τα τελευταία χρόνια, ζούσε στο Pechory Pskovskiye. Στην αρχή μεταφέρθηκε στο μοναστήρι Pskov-Pechersky για να υπηρετήσει και να κοινωνήσει. Στη συνέχεια κοινωνούσε καθημερινά στο σπίτι από τους ιερομόναχους της μονής.
Τάφηκε στην Ιερά Κοίμηση της Μονής Pskov-Pechersky σε ξεχωριστή κρύπτη.
Ο Κύριος τον προίκισε με το χάρισμα του αποστολικού κηρύγματος, έτσι οδήγησε πάρα πολλούς ανθρώπους στο μονοπάτι της πνευματικής ζωής, τους βοήθησε να βρουν πίστη,ελπίδα, αγάπη. Πολλά από τα πνευματικά του παιδιά τον αντιμετώπισαν ως ευγενικό γέροντα.
Γεννήθηκε στην περιοχή Khmelnitsky σε μια οικογένεια ευσεβών αγροτών Feodosius και Agathia.
Τα τρία πρώτα παιδιά πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Η Αγαθία έκλαψε πολύ και προσευχήθηκε. Κάθε χρόνο περπατούσα στο Κίεβο και δύο φορές στο Ποτσάεφ. Στο σπίτι διάβαζα συνεχώς βίους αγίων και άλλα πνευματικά έντυπα. Με τον μελλοντικό της πατέρα Βασίλι στην κοιλιά της πήγε στο Πότσαεφ και στο δρόμο της επιστροφής έφερε στα χέρια της την εικόνα του Αγίου Νικολάου. Και ο Βασίλι γεννήθηκε ήρωας, ζυγίζοντας περισσότερα από έξι κιλά.
Από παιδί ήταν πολύ σιωπηλός. Όταν τον έστελναν σε ένα δέντρο για να μαζέψει κεράσια, δεν έτρωγε κανένα μέχρι να μαζέψει την ποσόστωσή του (1 ή 3 κουβάδες).
Πέρασε από τον πόλεμο. Δεν είχε ούτε μια πληγή, αν και ήταν στην πρώτη γραμμή σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, στο τμήμα όλμων.
Δύο γεγονότα έγιναν το σημείο καμπής στη ζωή του.
Η πρώτη είναι η ιστορία του Μητροπολίτη Ηλία (Καράμ) των ορέων του Λιβάνου /†20/04/1969/ κατά την παραμονή του στο Λένινγκραντ (το 1947). Διηγήθηκε πώς η Ρωσία σώθηκε με τη μεσολάβηση της Υπεραγίας Θεοτόκου κατά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.
Το δεύτερο ήταν μια επίσκεψη στον Γέροντα Σεραφείμ Βυρίτσκι - μιλούσαν όλη τη νύχτα. Ο γέροντας προφήτευσε για τη μοίρα της Ρωσίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο πατέρας Σεραφείμ συμβούλεψε τον Βασίλι Φεντοσέεβιτς να γίνει ιερέας. Μίλησε για το μέλλον της Ρωσίας, ότι η Σοβιετική Ένωση θα καταρρεύσει, οι δημοκρατίες της Ένωσης θα χωρίζονταν, οι εκκλησίες θα άνοιγαν, οι θόλοι θα επιχρυσωθούν, η διεφθαρμένη νεολαία θα πήγαινε στα μοναστήρια, θα υπήρχαν 15 χρόνια πνευματικής ανάτασης στη Ρωσία.
Τότε οι Κινέζοι θα εξαπατήσουν και θα πάρουν τη Σιβηρία χωρίς πόλεμο (θα παντρευτούν
Ρωσίδες και θα πάρουν υπηκοότητα). Η Ρωσία θα είναι μικρή,
φτωχή, αλλά πλούσια σε πνεύμα. Ο Vasily Fedoseevich είδε ξαφνικά μέσα από το τείχος τον Φινλανδικό Κόλπο και υπήρχαν πολλά πλοία σε αυτόν (και από τη Vyritsa στον Κόλπο της Φινλανδίας - 120 km). Ο π. Σεραφείμ είπε ότι οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες θα έρθουν στην Αγία Πετρούπολη για να βαφτιστούν σε 1000 πλοία.
Ο π. Σεραφείμ τον ευλόγησε να εγκατασταθεί στη Βυρίτσα και μετά αγόρασε εκεί μισό σπίτι.
Μετά από μια συνομιλία με τον μοναχό Seraphim Vyritsky, ο Vasily Fedoseevich σταμάτησε να τρώει κρέας και έφαγε αυγά. Κάποτε η ευλογημένη Ekaterina Pyukhtitskaya είπε: "Μα τοβαυγό το κάνει ένα κοτόπουλο!" – τότε σταμάτησα να τρώω αυγά.
Ο πατέρας Βασίλι είπε ότι «αν ο Χριστός δεν είχε φάει ψάρι, τότε δεν θα είχα φάει ψάρι».
Από τότε το κύριο περιεχόμενο της ζωής του έγινε η πίστη και η Εκκλησία.Ο Βασίλι Φεντοσέβιτς επικοινώνησε στενά με πολλούς ασκητές του 20ού αιώνα: Άγιος Σεραφείμ του Βυρίτσκι /†1949/, Άγιος Κουκσά της Οδησσού /†1964/, Αγ. Ο Συμεών του Pskov-Pechersk /†1960/, ο Άγιος Αμφιλόχιος Pochaevsky /†1971/, σχήμα-ηγούμενος Savva (Ostapenko) /†1980/, γνώριζε από κοντά τους πρεσβύτερους Valaam που ζούσαν στο μοναστήρι Pskov-Pechersky.
Το 1954, ο Vasily Fedoseevich ήρθε για πρώτη φορά στο Pechory, το εξομολογήθηκε στον Γέροντα Συμεών και τον δέχτηκε ως ένα από τα πνευματικά του παιδιά.
Μια μέρα ο πατέρας Συμεών τον επέπληξε για τα κοντά μανίκια του πουκαμίσου του: «Σαγηνεύεις
τις γυναίκες!» και του φόρεσε ένα λευκό ράσο. Με ανάγκασε να διαβάσω το ψαλτήρι στα σλαβικά και ο Βασίλι Φεντοσέεβιτς δεν γνώριζε ακόμη
τη σλαβική γλώσσα. Ο γέροντας χτύπησε το βιβλίο στο κεφάλι και είπε: «Διαβάστε!» - Έπρεπε να το διαβάσω κάπως. Αυτή ήταν μια προφητεία για την ιεροσύνη.
Ο μοναχός Συμεών του Pskov-Pechersk τον ευλόγησε στην ιεροσύνη, προβλέποντας μια μακρά ζωή. Πράγματι, ο π. Βασίλι υπηρέτησε στην ιεροσύνη για 48 χρόνια, αν και χειροτονήθηκε σε ηλικία 50 ετών.
Μετά τη χειροτονία, ο πατέρας Βασίλης στάλθηκε να βαφτίσει και οι κληρικοί
τον περίμεναν για μεσημεριανό γεύμα. Βαπτισμένο σε πλήρη ιεροτελεστία. Όταν ο πατέρας Βασίλι ήρθε για δείπνο, τον ρώτησαν: «Γιατί πήρε τόσο πολύ;»
Κάποιος είπε ότι ο πατέρας Βασίλι βάφτισε με πλήρη σειρά, διαβάζοντας ακόμη και το δόγμα 3 φορές. Του είπαν: «Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό». Τότε ο πατέρας Βασίλι έδωσε τη δεσποινίδα και είπε: «Εσείς σημειώστε με το δικό σας χέρι τι να συντομεύσετε και να το υπογράψετε». Φυσικά, κανείς δεν το έκανε αυτό. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του π. Βασίλι ότι ποτέ δεν περιόρισε τις υπηρεσίες ή τις απαιτήσεις.
Από το 1963, ο πατέρας Βασίλι έγινε πρεσβύτερος της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο χωριό Kamenny Konets, στην περιοχή Gdovsky, στην περιοχή Pskov. Διάλεξε επίτηδες την πιο φτωχή και απομακρυσμένη ενορία για να εργαστεί σκληρά και να αποκαταστήσει τον κατεστραμμένο ναό.
Στη δεκαετία του 1970, τα γύρω χωριά ερήμωσαν, αλλά ο ναός γέμισε από επισκέπτες προσκυνητές. Από την αρχή της υπηρεσίας του στην ιεροσύνη, ο πατήρ Βασίλι άρχισε να ταξιδεύει σε όλη τη χώρα (Λένινγκραντ, Μόσχα, Ουκρανία, Καζακστάν, Μολδαβία, Εσθονία κ.λπ.).
Ο κόσμος μαζεύτηκε γύρω του, έκανε συνομιλίες, έκανε άρση, προσευχήθηκε - πολλοί θεραπεύτηκαν από σοβαρές ψυχικές και σωματικές ασθένειες. Τα προσκυνήματα ξεκίνησαν στο Stone End.
Ο πατέρας Βασίλης αντιμετώπιζε τα δεινά με απλές λαϊκές θεραπείες σε συνδυασμό με νηστεία, προσευχή και συμμετοχή στα εκκλησιαστικά μυστήρια.
Ο πατέρας συχνά βάφτιζε όσους έρχονταν ακριβώς στη λίμνη Πειψοί. Συνέβη περισσότερες από μία φορές ότι οι σύζυγοι που έφτασαν στο Kamenny Konets έλαβαν πέντε μυστήρια σε μια μέρα: βάπτιση, επιβεβαίωση, εξομολόγηση, κοινωνία και γάμο.
Από τη δεκαετία του 1980, ο πατέρας Βασίλης στήνει ένα μοναστήρι με αυστηρούς κανόνες στο ναό· εδώ ζουν μόνιμα αρκετοί άνθρωποι. Η Λειτουργία γίνεται συχνά, έρχονται πολλοί προσκυνητές - έως και 50 άτομα κάθε μέρα. Τη δεκαετία του 1980, ο ιερέας πήγαινε τακτικά για εξομολόγηση με τον πατέρα Κύριλλο (Παβλόφ) /†2017/ στη Λαύρα Trinity-Sergius.
Η ζωή του πατέρα Βασίλη στην ενορία ήταν ταραχώδης: συνεχείς συγκρούσεις με τον επίτροπο, κλήσεις στις αρχές, απειλές, πρόστιμα για βάπτιση και προσευχή σε χωριά, στο σπίτι, για κατασκευή φρουράς στο ναό, για θρησκευτικές πομπές...
Οι αρχές ανάγκασαν τον κυβερνών επίσκοπο να αποσύρει τον πατέρα Βασίλι λόγω της ηλικίας του, για το οποίο βγήκε διάταγμα. Ο ιερέας έκρυψε αυτό το διάταγμα στο πορτοφόλι του και συνέχισε να υπηρετεί. Ο Επίσκοπος ήταν ευχαριστημένος με αυτή την έκβαση του θέματος.
Πολλές φορές, σχεδόν κάθε χρόνο, γίνονταν απόπειρες ληστείας του ναού. Οι ληστές πυροβόλησαν με όπλα και οι φρουροί τους πέταξαν πέτρες από το καμπαναριό. Μετά τις πρώτες απόπειρες ληστείας, ο πατέρας Βασίλι αποφάσισε να περάσει τη νύχτα στην εκκλησία, έκανε έναν καναπέ ανάμεσα στους βωμούς, αλλά συνήθως δεν κοιμόταν, αλλά προσευχόταν όλη τη νύχτα.
Όταν έφυγε, οι βοηθοί προσεύχονταν όλη τη νύχτα στο ναό. Όλες οι πολύτιμες εικόνες στις γύρω εκκλησίες κλάπηκαν, ένας φύλακας κάηκε μαζί με τον ναό, ένας άλλος τον έδεσαν σε ένα τραπέζι και τον έβαλαν σε μια ντουλάπα· τον βρήκαν μόλις τρεις μέρες αργότερα. Και στο Stone End, οι κλέφτες δεν μπόρεσαν ποτέ να μπουν μέσα στο ναό.
Λειτουργούσε σχεδόν καθημερινά τη Θεία Λειτουργία, προσπαθώντας να μη χάσει ούτε μια μέρα ακόμα και σε πολυάριθμα ταξίδια ανά τη χώρα. Διακρινόταν για την εξαιρετικά ευλαβική και ένθερμη απόδοση των θείων λειτουργιών. Από όλους τους παρευρισκόμενους ζήτησε αυστηρή σιωπή, υποχρεωτικές υποκλίσεις στο Τρισάγιο και στο «Ελάτε να προσκυνήσουμε...» Ο ίδιος ο πατέρας Βασίλειος ήταν νηστευτής και δίδασκε αυστηρή νηστεία σε όλους όσοι έρχονταν κοντά του. Μετά τον πόλεμο σταμάτησα να τρώει κρέας. Αφού έγινε ιερέας, σταμάτησε να τρώει γαλακτοκομικά. Δεν έφαγα φαγητό την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής και της Μεγάλης Εβδομάδας, όλες τις Παρασκευές και την παραμονή όλων των εορτών. Κοιμήθηκε οσο λιγότερο μπορούσα.
Υπήρχαν εντυπωσιακά ρολόγια στο ναό και στο φυλάκιο. Όταν χτύπησε το ρολόι, ο π. Βασίλι
πάντα σταματούσε και έκανε τρεις μετάνοιες με την προσευχή: «Δόξα τω Θεώ εν υψίστοι...», και δίδασκε σε όλους να το κάνουν αυτό. Συμβούλεψε πολλούς: «Αν θέλετε να σωθείτε, πουλήστε την τηλεόρασή σας, αγοράστε ένα εντυπωσιακό ρολόι και
υποκλιθείτε κάθε ώρα».
Ο πατέρας Βασίλης θεράπευσε πολλούς από τον καρκίνο και άλλες σοβαρές ασθένειες
με εξομολόγηση, κοινωνία, κρύο μπάνιο και
σπιτική αλοιφή.
Μαγείρεψε την αλοιφή στο θυσιαστήριο μετά από τρεις ημέρες αυστηρής νηστείας με προσευχή από τις στάχτες των κεριών του βωμού, λυχνόλαδο από το θυσιαστήριο, αθωνικό θυμίαμα και πρόσθεσε αγιασμό. Τώρα πολλά μοναστήρια φτιάχνουν αυτήν την αλοιφή σύμφωνα με τη συνταγή του (για παράδειγμα, το μοναστήρι στην Komarovka, στην περιοχή Ulyanovsk), και συμβαίνουν επίσης θεραπείες.
Αυτή η αλοιφή θεράπευσε τυχόν δερματικές παθήσεις και οι πληγές επουλώθηκαν γρήγορα. Υπήρχε και μια τέτοια περίπτωση: ένας νεαρός άνδρας έφτασε με μια τεράστια λειχήνα σε όλο του το κεφάλι, και η αλοιφή τον βοήθησε.
Ο π. Βασίλι ξεχώριζε για την ένθερμη προσευχητική του στάση· για πολλά χρόνια προσευχόταν τη νύχτα με δάκρυα. Πολλές φορές του πρόσφεραν μοναχικό τίμημα, αλλά εκείνος αρνήθηκε και είπε: «Είμαι ήδη μοναχός στο πνεύμα, αλλά αν με καλοπιάσουν, δεν θα με ξαναδείς (τον μοναχισμό τον αντιλαμβανόταν ως απομόνωση). Θα μείνω ως έχει."
Έχοντας εγκαταλείψει το κράτος τα τελευταία χρόνια, ζούσε στο Pechory Pskovskiye. Στην αρχή μεταφέρθηκε στο μοναστήρι Pskov-Pechersky για να υπηρετήσει και να κοινωνήσει. Στη συνέχεια κοινωνούσε καθημερινά στο σπίτι από τους ιερομόναχους της μονής.
Τάφηκε στην Ιερά Κοίμηση της Μονής Pskov-Pechersky σε ξεχωριστή κρύπτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου