Η μέριμνα να πείσουμε τον κόσμο ότι δεν είμαστε καθυστερημένοι, ούτε κλέφτες ή παράσιτα, γέμισε τον ουρανό με φωτογραφίες ιερέων να δίνουν αίμα ή να ξεφορτώνουν σακούλες με ρύζι, ζάχαρη και χαρτί υγείας για τους φτωχούς. Οι φτωχοί είναι και στις φωτογραφίες.
Όλες αυτές οι προσπάθειες δεν άφηναν πολλά περιθώρια για το πνευματικό κήρυγμα που χρειάζεται όσοι εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή. Αντίθετα, η αναφορά φιλανθρωπικών πράξεων, η έκθεση εξυψώσεων και τριμέτρων στο δικό του παράδειγμα αρετής, προτεσταντικού τύπου, έγινε νέο «πνευματικό» πρότυπο.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν μας αρέσουν πλέον οι επιπλήξεις των αγίων, ούτε οι προτροπές σε δάκρυα και μετάνοια, ούτε η κόλαση που προετοιμάζεται για τους αμαρτωλούς, αλλά όλα είναι μια συνεχής ανάγκη για μεταρρύθμιση και προσαρμογή στη «νέα πραγματικότητα».
Δεν καλούμαστε όμως στην Εκκλησία να την αλλάξουμε σύμφωνα με την ομοίωση και την ομοίωση μας, αλλά να αλλάξουμε τον εαυτό μας κατά την εικόνα της Εκκλησίας.
Για αυτό έχουμε πρότυπα στους αγίους που μας αποκαλύπτονται μέσω της προσευχής και των ιερών γραμμάτων τους.
Το Άγιο Πνεύμα που ενέπνευσε τους αγίους είναι αμετάβλητο και ζωντανό. Μας διδάσκει ότι μόνο αυτό που αγωνιούμε στο μυστικό της καρδιάς είναι πολύτιμο, όχι αυτό που δείχνουμε εξωτερικά. Διότι εκείνοι που δείχνουν το έργο τους εξωτερικά έχουν λάβει την ανταμοιβή τους, λέει ο Χριστός, και μόνο εκείνοι που κάνουν ελεημοσύνη στα κρυφά θα ανταμειφθούν από τον ουράνιο Πατέρα, που βλέπει στα κρυφά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου