ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΙΕΡΈΑΣ.

«Κύριε,

ζηλεύω τή "χαμένη δραχμή"

πού τή βρίσκεις.

Ζηλεύω τό "χαμένο πρόβατο"

πού ξαναβοσκάει στο λιβάδι Σου.

Ζηλεύω τό “νεότερο γυιό" Σου,

πού τοῦ φορᾶς τό δαχτυλίδι καί τή στολή τήν

πρώτη".

Δέν θέλω καί, ὅμως, μιμούμαι

τόν "πρεσβύτερο γυιό" Σου·

Ἀρνοῦμαι να συλλειτουργήσω

μέ τήν πατρική Καρδιά Σου.

Ἀρνοῦμαι να κοινωνήσω

τό Ελεός Σου στούς "ἁμαρτωλούς".

Τί μέ κρατάει στις τάξεις τῶν Φαρισαίων;

Ἄχ! Αὐτό εἶναι· τό "γράμμα τοῦ νόμου".

Αὐτό μέ κάνει να νοιώθω "δίκαιος",

ἀκριβῶς τότε πού μεθῶ μέ τό κρασί

τῆς ἀθεράπευτης ἀσωτίας!

Αὐτῆς,

πού μέ ντύνει μέ τά “γιορτινά" μου

τότε,

πού μέ κρατεῖ μακρυά Σου!

Κύριε,

θά τό κάνης τό "θαύμα" Σου;

Θά μέ σώσης ἀπό τόν ἑαυτό μου;»

Πατήρ Ἰάκωβος Λιαρομμάτης από την Πάτρα.

 

Συχνά, ἔξω ἀπ᾽ τό φακελάκι στό ὁποῖο ἔβαζε τό βοήθημά του γιά κάποιον πού εἶχε ἀνάγκη, ἔγρα φε σάν ἀποστολέας: “κόραξ Ἠλιού". Καί πράγματι, σάν ἄλλο κοράκι ἀπεσταλμένο ἀπό τό Θεό, συμπαραστάθηκε καί βοήθησε ουσιαστικά πλῆθος ἀνθρώπων μέ τά ἱδρύματα τά ὁποῖα ὀργάνωσε καί ἀγωνίσθηκε νά λειτουργοῦν σέ ὅλη του τή ζωή ὁ π. Ἰάκωβος Λιαρομμάτης»

Τά φοβερά Καρούλια.

«Ἡ ἀπάντησι σύγχρονου ἀσκητή στη δικαιολογημένη ἀπορία ενός προσκυνητή γιά τήν ἄφοβηπαρορμητικότητα μιας τέτοιας οἰκιστικῆς ἐπιλογῆς [:ἀνάβασι μέ ἁλυσίδες στα κελλιά τῶν Καρουλίων]:

"Πολλές φορές τρέμουν καί τά δικά μας πόδια. Κάποτε με ρώτησε κάποιος:

—Γιατί πάτερ, οι παλιότεροι έφτειαχναν ἀλλά κι ἐσεῖς τίς ἀετοφωλιές, σε τόσο ἀπόκρημνα σημεῖα,

Ὁμολογῶ ὅτι δέν εἶχα προηγουμένως δεχθῆ ἀνάλογη ερώτησι. Σκέφθηκα για λίγο καί ἀπάντησα:

―Ἂν κρίνω ἀπό τόν ἑαυτό μου, τά ἔφτειαχναν και τά φτειάχνουμε κι ἐμεῖς στό χείλος τοῦ γκρεμού, διότι αὐτό μᾶς βοηθᾶ νά ἔχουμε συνεχή τή μνήμη τοῦ θανάτου. Αν ζῆς σ᾿ ἕνα τόπο ἤρεμο, σε μια πεδιάδα, σ' ἕνα ὀροπέδιο δέν ἔχεις κίνδυνο πρό ὀφθαλμῶν συνεχῶς, ἐνῶ ἐδῶ ἔχεις τήν αἴσθησι τοῦ παροδικοῦ,

τοῦ φευγαλέου κάθε στιγμή... Ἔτσι πρέπει νά εἶσαι ἕτοιμος κάθε στιγμή! Έρχεται τό πρωΐ καί ἀναρρωτιέσαι θά βραδυαστῶ;. Για παράδειγμα, οἱ κεραυνοί ὅταν ἐδῶ ἔχη κακοκαιρία στήνουν ξέφρενο χορό!...

Ζώντας σ᾿ ἕνα τόσο ἀφιλόξενο μέρος, κάθε ὥρα καί στιγμή ἔχεις τήν αἴσθησι ὅτι φεύγεις, ὅτι κατρακυλᾶς κάτω στη θάλασσα! Συνεχῶς τριγυρίζει στο

νοῦ μου τό ψαλμικό: Κατέδυσαν εἰς βυθόν ὥσπερ λίθος(Ἐξ 15, 5). Πῶς πετᾶς στή θάλασσα μία πέτρα καί πάει ἀμέσως στο βυθό; Ἔτσι νοιώθω! Γι' αὐτό πρέπει πάντοτε νά εἶμαι ἕτοιμος..." »

ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΔΆΣΚΑΛΟΣ.

Κάποτε στή Θράκη ὅταν ὑπηρετοῦσα ρώτησα κάποιο χοιροβοσκό ἂν ἀγαπάη τήν πατρίδα. Και ἐκεῖνος ἀπήντησε πως "πατρίδα γιά μένα είναι τα γουρούνια μου”. Ένας άλλος δέ διπλανός του πού ἔβοσκε τα βόδια στον κάμπο τοῦ Διδυμοτείχου ἀπήντησε πώς "γιά μένα πατρίδα εἶναι ἡ οὐρά τῆς ἀγελάδας μου"» Φαντάσου κατάπτωσι

Η ΠΙΕΣΗ.

«Κάτω ἀπ' τή σημερινή καθημερινή πίεσι τῶν business, ἀκόμη καί οἱ πολύ νοήμονες άνθρωποι ἀρνοῦνται να σκεφθούν μακροπρόθεσμα κι ἄν το κάνουν καθόλου, ἀσυναίσθητα ἐπαναλαμβάνουν τήν προσευχή τοῦ Ἁγ. Αὐγουστίνου: "Κύριε, κάνε με καλό, ἀλλὰ ὄχι ἀκόμη!"» 

Ελληνόπαιδο υπερασπίζεται τον τραυματία πατέρα του, από τον Άρι Σέφερ το 1827 .

Ο Ελληνικός Μαυριτανός (1855), του Leopold Karl Müller (Πιθανώς Μαυριτανός που ήταν πολεμιστής/αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821)

Συναξάριον Τοῦ Μηναίου. Τῇ Γ´(3ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰουλίου.

 Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.

Τῇ Γ´(3ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰουλίου, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπονομαζομένης Γαλακτοτροφούσης τῆς Μονῆς Χιλανδαρίου Ἁγίου Ὄρους .
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ὑακίνθου τοῦ κουβικουλαρίου (θαλαμηπόλου). (†108).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων· Θεοδότου, Θεοδότης, Δολινδούχ, Διομήδους, Εὐλαμπίου καὶ Ἀσκληπιάδου, μετα τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ὑακίνθου(108)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀνατολίου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (458)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων· Μάρκου καὶ Μωκιανοῦ.(δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἡσαΐου τοῦ ἀναχωρητοῦ τῆς Σκήτεως (491)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἡλιοδώρου, ἐπισκόπου Ἀλτίνου τῆς Ἰταλίας.(390)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Μενελάου, τοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἀθλήσαντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Γεωργίου τοῦ ἐν τῷ Θαυμαστῷ ὄρει ἀσκήσαντος καὶ πνευματικοῦ πατρὸς τοῦ Ὁσίου Γεωργίου τοῦ Ἰβηρίτου διατελέσαντος. (1068)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Θεοδότης. (712)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἐπίσκοπος Ῥηγίου τῆς Καλαβρίας. (740)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἡλιοδώρου, ἐπισκόπου Ἀλτίνου τῆς Ἰταλίας. (390)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Βασιλείου (1249) καὶ Κωνσταντίνου (1257), ἡγεμόνων τοῦ Γιαροσλάβ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἀνατολίου, ἐγκλείστου ἐν τοῖς Σπηλαίοις τῆς Λαύρας τοῦ Κιέβου. (ιγ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη ἑτέρου Ὁσίου Ἀνατολίου τῆς Λαύρας τοῦ Κιέβου. (ιβ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ὁσίων πατέρων ἡμῶν Ἰωάννου καὶ Λογγίνου τῶν θαυματουργῶν ἐν Ζάρενγκᾳ τοῦ Σολοφκί (1544-1545)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, τοῦ ἐν Μόσχᾳ. (†1589)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου, τῆς Λίμνης Κόζα, τοῦ Ῥώσσου.(1640)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Φιλίππου, Μητροπολίτου Μόσχας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ὁσίων Μιχαὴλ καὶ Θωμᾶ, τοῦ Σολβισεγκόντσκ, τῶν διὰ Χριστῶν σαλλῶν, τῶν Ῥώσσων. (17ο αι.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωακείμ, τοῦ Νέου Ἠγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Νοτενῶν Ἀχαΐας. (ιζ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος ἔνδοξος Ὁσιομάρτυς Γεράσιμος ὁ νέος, ὁ ἐκ Μεγάλου Χωρίου Εὐρυτανίας, ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας ἐν ἔτει ͵αωιβ´ (1812), ξίφει τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ὁσίας μητρὸς Εὐφροσύνης (Βιαζιέμσκα)« τῆς Ἄγνωστης», τοῦ Κολιουπάνοβο, Ἀλεξίν τῆς διὰ Χριστὸν σαλης τῆς Ῥωσίας.(1855)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Ῥαφαὴλ τοῦ ἐν Λέσβῳ(1463), γενομένης ἐν ἔτει 1961ῳ.

«Ο Massimo Recalcati ἀναφέρει ὅτι τό ψυχικό τραῦμα εἶναι ὅπως τό ράγισμα πάνω σέ ἕνα ὄμορφο βάζο.

«Ο Massimo Recalcati ἀναφέρει ὅτι τό ψυχικό

τραῦμα εἶναι ὅπως τό ράγισμα πάνω σέ ἕνα ὄμορφο

βάζο. Εἶναι μιά ρωγμή στο πορσελάνινο κορμί του.

Δέν μπορεῖ νά ἐξαφανισθῆ, ἀλλά μπορεῖ σίγουρα να

μεταμορφωθῆ καί νά μεταπλαστῆ. “Μιά γιαπωνέζικη

τέχνη του 15ου αἰῶνα πού ὀνομάζεται Kintsugi και

πού κατά λέξι σημαίνει επισκευάζω μέ χρυσό, δεί-

χνει καλά τήν ἀδυναμία νά ἐπαναφέρουμε τό βάζο

στην κατάστασι στήν ὁποία ἦταν πρίν τό σπά-

σιμό του. Η προέλευσι τῆς συγκεκριμένης τεχνικῆς

ὀφείλεται στήν ἐπιθυμία ἑνός πλουσίου ἀριστοκράτη

νά ἀνακατασκευάση ἕνα πολύτιμο βάζο πού τυχαῖα

εἶχε σπάσει. Ὁ ἴδιος ἀπευθύνεται σ᾿ ἕνα τεχνίτη ζη-

τώντας του νά κάνη ὅ,τι εἶναι δυνατόν γιά νά ἐπα-

ναφέρη τή χαμένη ὀμορφιά τοῦ βάζου πού εἶχε για

νει θρύψαλα. Ὅταν ὁ κάτοχός του εἶδε νά τοῦ πα-

ραδίδεται τό ἐπισκευασμένο βάζο, τόν περίμενε μία ἔκπληξι: Ὁ τεχνίτης, ἀντί νά προσπαθήση να κρύ

ψη τά ἴχνη τοῦ σπασίματος, ἀνασυνθέτοντας τή χα-

μένη ἑνότητα τοῦ βάζου, ἀποφάσισε νά τά κατα-

στήση ἐμφανῆ μέ μία χρυσή μπογιά. Ἡ ἐπιλογή δέν

ἔχει μόνο αἰσθητική, ἀλλά καί ἠθική πτυχή: ἔκανε μία προσπάθεια νά ἀξιοποιηθοῦν οἱ ρωγμές, τά ραγίσματα, οἱ γρατζουνιές τίς ὁποῖες ὑπέστη τό βάζο, ἀντί νά ἐπιδιώξη να κρυφτοῦν.

Φημολογεῖται ὅτι τό ἀποτέλεσμα ήταν τόσο ἐντυπωσιακό, ὥστε ὅλοι οἱ ἀριστοκράτες ἔσπασαν ἐπί-

τηδες τά πολυτιμότερα βάζα τους προκειμένου να

ἀνακατασκευαστοῦν μέ αὐτό τόν τρόπο"»(Θ, 27).

Ἐμεῖς ἀνακατασκευάζουμε τήν ψυχή μας μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ;

Κάποια στιγμή ὁ κ. Γρατσέας ρώτησε τόν π.Ἰάκωβο Λιαρομμάτη από την Αγία Παρασκευή Πατρών.

«Κάποια στιγμή ὁ κ. Γρατσέας ρώτησε τόν π.

Ἰάκωβο Λιαρομμάτη: Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής Πατρών.

—Καί ποῦ βρῆκες, πάτερ μου, τόσα χρήματα καί

ἔφτειαξες αὐτά τά ἱδρύματα;

—Ἄκουσε, παιδί μου, τά χρήματα εἶναι σκορπισμένα στούς δρόμους... Ἀρκεῖ νά ἔχης τήν κατάλληλη σκούπα νά τά μαζέψης.

-Τί ἐννοεῖς, πάτερ;, ρωτᾶ ὁ κ. Γρατσέας.

—Ἐννοῶ ὅτι τά περισσότερα χρήματα τά ὁποῖα

μάζεψα, τά μάζεψα ἀπ' τό λαό, τούς φτωχούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔδιναν εὐχαρίστως καί ἀπ᾽ τό ύστέρημά τους γιά τέτοια ἔργα. Αὐτό, βεβαίως, δέν σημαίνει πώς καί οἱ πλούσιοι δέν ἔδιναν. Ὅλοι ἔδιναν, διότι ἔβλεπαν τά ἔργα που γίνονταν, τοῦ ἀπάντησε ὁ π. Ἰάκωβος» 

Πνεύμα και ψυχή.Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ( Καρελίν )

 

Στη σύγχρονη θρησκευτική λογοτεχνία, δύο διαφορετικές έννοιες συγχέονται συνεχώς: «πνεύμα» και «ψυχή», γεγονός που οδηγεί σε πολλές ασάφειες και αμηχανίες. Επομένως, ας σταθούμε εν συντομία σε αυτό το θέμα.

Το πνεύμα είναι το μάτι της ψυχής, που αντιμετωπίζει την αιωνιότητα. H ψυχή είναι τα εσωτερικά μάτια ανθρώπινα όντα, που απευθύνονται στον χώρο της επίγειας ύπαρξης σε όλες τις πολύπλευρες πτυχές του. Μεταξύ των εκδηλώσεων του ανθρώπινου πνεύματος, θα πρέπει να σημειώσουμε, πρώτα απ 'όλα, το θρησκευτικό συναίσθημα ως την ικανότητα άμεσης εμπειρίας της πραγματικότητας του πνευματικού κόσμου, καθώς και τη διαισθητική διείσδυση στον μεταφυσικό κόσμο - την εσωτερική αξιοπιστία του πνευματικού κόσμου. Αυτό το συναίσθημα ξυπνά και ζωντανεύει σε ένα άτομο μέσω της δράσης της χάρης. Η αρχή του είναι η μετάνοια και το τέλος του η αγάπη. Και η τρίτη εκδήλωση είναι η άμεση στροφή προς τον Θεό.

Τα θρησκευτικά συναισθήματα είναι γενετικά εγγενή στους ανθρώπους. Ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα κυρίως στο ότι είναι θρησκευτικό ον. Αυτή η αίσθηση μπορεί να παραμορφωθεί, όπως παραμορφώνονται οι αντανακλάσεις στην ανώμαλη επιφάνεια ενός καθρέφτη. Μπορεί να καταπιεστεί, να πνιγεί από τα ανθρώπινα πάθη και να κρυφτεί στα βάθη του υποσυνείδητου, αλλά δεν μπορεί να εξαφανιστεί εντελώς.

Η δεύτερη εκδήλωση του πνεύματος είναι ο «εσωτερικός λόγος», αυτή είναι μια γνωστική δύναμη που λειτουργεί στο επίπεδο των ιδεών και των ουσιών. Το τρίτο είναι η ικανότητα του στοχασμού, όταν η επικοινωνία με τον Θεό γίνεται ελεύθερη πράξη του ανθρώπινου προσώπου. Στην ίδια τη βάση της ενατένισης βρίσκεται η προσοχή ως η ικανότητα συγκέντρωσης των δυνάμεων του πνεύματος στο αντικείμενο που εξετάζουμε και μια αντιδραστική δύναμη που προστατεύει το πνεύμα από εξωτερική επιθετικότητα.

Η ψυχή έχει τρεις κύριες δυνάμεις μέσα της. Το πρώτο είναι ο λόγος ή η κατανόηση. Εκδηλώνεται με δύο τρόπους - μέσω λεκτικής ή μεταφορικής σκέψης. Δεν διεισδύει στην ουσία των πραγμάτων, αποσυνδέεται από τον πνευματικό κόσμο, μελετά μόνο φαινόμενα και ιδιότητες. Στην έκπτωτη κατάστασή του, ο λόγος έγινε σφετεριστής εκείνων των γνωστικών δυνάμεων που οι άγιοι πατέρες ονόμασαν νου. Ο διανοητικός λόγος έχει αυτοανακηρυχτεί ως το μόνο όργανο γνώσης που ισχυρίζεται ότι λύνει μεταφυσικά ερωτήματα που βρίσκονται πέρα ​​από τις δυνατότητές του. Εχει εισβάλει στο βασίλειο της θρησκείας και θέλει να είναι δικτάτορας εκεί. Ο Λόγος βλέπει τον εαυτό του ως κυβερνήτη του κόσμου, πιστεύει ότι η δύναμη και η δύναμή του είναι απεριόριστες, δημιούργησε την επιστήμη και τον πολιτισμό - αυτόν τον νέο Πύργο της Βαβέλ. Έχοντας αποσυνδεθεί από το πνεύμα, ο ανθρώπινος νους έγινε η κύρια πηγή υπερηφάνειας - μυστικός ή ανοιχτός αγώνας εναντίον του Θεού. Όταν η χάρη τον επισκιάζει, τότε βλέπει το μέτρο και τα όριά του και υποτάσσεται σε πνευματικό όραμα και θρησκευτικές διαισθήσεις. Τότε βλέπει στη γήινη ύπαρξη τη δημιουργία της Θείας σοφίας, στον υλικό κόσμο - όχι μόνο σχέσεις αιτίου-αποτελέσματος, αλλά και σύμβολα και εικόνες του πνευματικού κόσμου. Έχοντας ενωθεί με τον λόγο, αποκαλύπτει τις αποκαλύψεις του στον προφητικό (εξωτερικό) λόγο, φέρνει την πνευματική γνώση σε ορισμένα λογικά συστήματα και μέσω των επίγειων εικόνων αποκαλύπτει τα ενδότερα.

Η δεύτερη δύναμη της ψυχής είναι η επιθυμία. Έχοντας αποσυνδεθεί από το θρησκευτικό αίσθημα, μετατράπηκε από πνευματικές εμπειρίες σε λαγνεία, επιθυμία για ηδονή, σε σκοτεινά πάθη, διεστραμμένη ευαισθησία. Αυτή η δύναμη καταστρέφεται περισσότερο από την Πτώση. Η λογική, μεθυσμένη από τις φανταστικές επιτυχίες και τα κατορθώματά της, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν βασιλιάς, αλλά σκλάβος του πόθου. Έχοντας ενωθεί με το πνευματικό συναίσθημα μέσω της μετάνοιας, η επιθυμία παύει να είναι ανεξέλεγκτη και παρορμητική. Βοηθάει το μυαλό να αγωνίζεται για το καλό, βλέπει σε αυτόν τον κόσμο τις σκιές ενός χαμένου παραδείσου. Η επιθυμία, ως δύναμη της ψυχής, ενωμένη μέσω της χάρης με τις δυνάμεις του πνεύματος, μετατρέπεται σε νοσταλγία για τη Θεία ομορφιά. 

Η τρίτη δύναμη της ψυχής μεταξύ των αγίων πατέρων ονομάζεται αντιδραστική, δηλαδή ευέξαπτος. Αυτή είναι η προστατευτική δύναμη της ψυχής. Πρέπει να προστατεύει την ψυχή από το κακό και την αμαρτία, όπως το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει το ανθρώπινο σώμα από τη διείσδυση ξένου σώματος. Η καλύτερη εκδήλωσή του είναι το ιερό μίσος για αυτό που χωρίζει την ψυχή από τον Θεό. Ωστόσο, μετά την Πτώση, η ευερέθιστη δύναμη στράφηκε ενάντια σε αυτήν που παρεμβαίνει στην εκπλήρωση των παθιασμένων επιθυμιών. Σε αυτή την περίπτωση, η ευερέθιστη δύναμη είναι σαν ένα ξίφος που δόθηκε σε άμυνα ενάντια στον εχθρό, αλλά η ψυχή έστρεψε αυτό το σπαθί εναντίον της και συνεχώς προκαλεί νέες πληγές στον εαυτό της.

Η αντιδραστική δύναμη, κατεστραμμένη από την αμαρτία, εκδηλώνεται όχι ως διατήρηση της προσωπικότητας, αλλά ως επιβεβαίωση του ανθρώπινου εγωισμού. στο εξωτερικό επίπεδο, εκδηλώνεται σε τεράστιο εύρος: από συνεχή ευερεθιστότητα και μισαλλοδοξία στον οικογενειακό κύκλο (σύνδρομο μικρού δαίμονα) έως ανθρώπινες εκατόμβες που διαπράττουν τυράννοι (γιορτή του Σατανά). Το χάσμα μεταξύ επιθυμίας και πιθανότητας προκαλεί και τροφοδοτεί ένα αίσθημα εκνευρισμού και θυμού: ένα άτομο αντιλαμβάνεται ολόκληρο τον κόσμο ως πλήρη αδικία απέναντι στον εαυτό του, σαν να συνωμότησε όλη η ανθρωπότητα για να τον ενοχλήσει. Ένα τέτοιο άτομο είναι σαν μια βόμβα γεμάτη με βρωμιά, η οποία σκάει όταν αγγίζεται απρόσεκτα. Αυτό το συναίσθημα, που εντείνεται, μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε τρομερές ψυχικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργεί σαδισμό και αχαλίνωτη επιθυμία να σκοτώσει.

Όταν, μέσω της μετάνοιας και της χάριτος, η ευερέθιστη δύναμη της ψυχής ενωθεί με το πνευματικό συναίσθημα, τότε γίνεται δυναμική άρνηση της αμαρτίας, αυτοκριτική, μίσος για τον δαίμονα, ευαισθησία στην εισβολή σκοτεινών ορμών στην ψυχή, αποτελεσματικό εργαλείο για τον καθαρισμό της καρδιάς από τα πάθη.

Στο θέμα αυτό συγκρούστηκαν μεταξύ τους ο τριμερισμός της Ανατολής και ο διμερισμός της Δύσης. Η Ανατολή οριοθετεί ξεκάθαρα το βασίλειο του πνεύματος και της ψυχής, ενώ η Δύση τα συγχωνεύει στον πνευματικό μονισμό. Επιπλέον, η δυτική ανθρωπολογία μιλά για την Πτώση του ανθρώπου μόνο ως απώλεια της Θείας χάριτος, ενώ διατηρεί τη φυσική κατάσταση της ψυχής. Για την ανατολική ανθρωπολογία, η πτώση φαίνεται να είναι ένα βαθύτερο δράμα στην ιστορία του κόσμου: ο άνθρωπος έπεσε από το κέντρο της ζωής του, έβαλε τον εαυτό του στη θέση του Θεού. Η αθεϊστική παρόρμηση, σπάζοντας την ένωση του ανθρώπου με τον Δημιουργό του, παραμόρφωσε την ίδια την ανθρώπινη φύση. Το πνεύμα, αποκομμένο από τον Θεό, αποσυνδέθηκε από την ψυχή. Οι ψυχικές δυνάμεις διαχωρίζονται επίσης μεταξύ τους: ο λόγος, το συναίσθημα και η βούληση είτε έρχονται σε συμφωνία είτε αντιτίθενται μεταξύ τους. Επομένως, ο ανατολικός ασκητισμός είναι αγώνας για την ανθρώπινη καρδιά, επομένως ο ανατολικός ασκητής δεν εμπιστεύεται τον εαυτό του, δεν εμπιστεύεται την ψυχή του, στόχος του είναι να υποτάξει την ψυχή στο πνεύμα, και το πνεύμα στη χάρη. Επομένως, η βάση της ασκητικότητας της Ανατολής είναι η μετάνοια, η κραυγή για αμαρτίες, την οποία ο κόσμος δεν κατανοεί, θεωρώντας την αδυναμία, δειλία και οδυνηρό δακρύβρεχτο. Ο δυτικός ασκητής ξεκινά με μια χαρούμενη πρόκληση στις σκοτεινές δυνάμεις του κάτω κόσμου, με τις οποίες είναι έτοιμος να πολεμήσει σαν ιππότης με γίγαντες. Η βάση αυτής της ασκητικότητας δεν είναι η μετάνοια, αλλά η τιμή και η αγάπη. μα τι είδους αγάπη;..

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν) 2001

Μια Βυζαντινή μικρογραφία από την Π. Διαθήκη με μια γυμνή παρουσία.

🎨Μια Βυζαντινή μικρογραφία από την Π. Διαθήκη με μια γυμνή παρουσία. 

📖Ο Vienna Genesis είναι ο αρχαιότερος, διασωζόμενος σε καλή κατάσταση, κώδικας της Βίβλου. (βρίσκεται στη Βιέννη)

💎Έχει γραφτεί με μελάνι από ασήμι σε πορφυρή περγαμηνή.(Ο τύπος που το παρήγγειλε πρέπει να είχε μεγάλο πλούτο!)

🇸🇾Ο κώδικας δημιουργήθηκε τον 6ο αιώνα στη Βυζαντινή Συρία. Στη συγκεκριμένη μικρογραφία απεικονίζεται η περίφημη σκηνή της Παλαιάς Διαθήκης με την Ρεβέκκα και τον Ελιέζερ. 

🔸Η γυμνή φιγούρα είναι η προσωποποίηση της πηγής του νερού του πηγαδιού στο οποίο πήγαινε η Ρεβέκκα.

Στίχοι από τον "Πουλολόγο" (Βυζαντινό σατιρικό ποίημα του 14ου αιώνα)

Εγώ Ρωμαίου παιδίν είμαι και εκλέψασιν με οι Φράγκοι

—να ειπώ ως ήμουν εύμορφον, και τι να το καυχούμαι;—

και τα ρωμαίικα έμαθα, φράγκικα συντυχαίνω 

☝️Στίχοι από τον "Πουλολόγο" (Βυζαντινό σατιρικό ποίημα του 14ου αιώνα) 

🆎 Η γλώσσα είναι η δημώδης Ελληνική(Ρωμαίικη), ο άμεσος πρόγονος της νεοελληνικής που μιλάμε σήμερα.

📜Στους στίχους διακρίνουμε το μίσος που υπάρχει από τον απλό λαό προς τους Φράγκους/Λατίνους.(Έχουν προηγηθεί η άλωση του 1204 και η Λατινοκρατία). 

🔸Ο χαρακτήρας που απαγγέλει τους στίχους δικαιολογείται για την διγλωσσία του (Ελληνικά κ΄ Φράγκικα) κατηγορώντας τους Φράγκους ως κλέφτες.

Byzantine Tales.

"Όταν η χαρά των άλλων γίνεται χαρά σου, τότε δεν είσαι μακριά από τον Θεό. Και όταν ο πόνος των άλλων είναι και ο πόνος σου, τότε είσαι ακριβώς δίπλα στον Θεό!" Άγιος Ιωάννης Μαξιμοβίτσ.

Το εντυπωσιακό χωροχρονικό ταξίδι ενός Βυζαντινού σταυρού από την Έφεσο στην Ιταλία.

🗺️ Το εντυπωσιακό χωροχρονικό ταξίδι ενός Βυζαντινού σταυρού από την Έφεσο στην Ιταλία.

🇮🇹 Στη Γένοβα της Ιταλίας εκτείθεται μια χρυσή σταυροθήκη που δημιουργήθηκε κατά παραγγελία του Καίσαρα Βάρδα (Θείος του βασιλέα των Ρωμαίων Μιχαήλ Γ’) τον 9ο αιώνα. 

✝️Η σταυροθήκη επρόκειτο να αφιερωθεί στον ναό του Αγίου Ιωάννη της Εφέσου που ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα προσκυνήματα της Βυζαντινής Μικρασίας. (Τα ερείπια της τεράστιας βασιλικής βρίσκονται στο βυζαντινό κάστρο που σήμερα ονομάζεται Σελτσούκ).

🛠️Στην επιγραφή του σταυρού, αναφέρεται πως 4 αιώνες αργότερα, ο αρχιεπίσκοπος Εφέσου Ισαάκιος τον ανακαίνισε (13ος αιώνας) 

🗡️Ελάχιστα χρόνια αργότερα, όταν οι Σελτζούκοι κατέλαβαν την Εφεσο το 1304, πήραν τον σταυρό ως λάφυρο. Το αντάλλαξαν στην Φώκαια για σιτάρι. 

Η Φώκαια και τα γύρω νησιά είχαν δωθεί από τον Βασιλέα των Ρωμαίων Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγο στην Γενουατική οικογένεια εμπόρων Ζακκαρία. Ένα μέλος της οικογένειας, δώρισε τον σταυρό στον Άγιο Λαυρέντιο της Γένοβας όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα. 

Byzantine Tales 

Ένα Ελληνικό Μοναστήρι της Μικράς Ασίας.

⛪️Ένα Ελληνικό Μοναστήρι της Μικράς Ασίας. 

🇹🇷Στη Χερσόνησο της, κάποτε, Αρχαίας και Βυζαντινής Κυζίκου που βρίσκεται στη μικρασιατική πλευρά της θάλασσας του Μαρμαρά, στέκονται ακόμα και σήμερα τα ερείπια του μοναστηριού της Παναγίας της Φανερωμένης. 

🖌️Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, χιλιάδες Μικρασιάτες επισκέπτονταν αυτό το απομονωμένο μοναστήρι(βρίσκεται στη μέση ενος πυκνού δάσους) για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας. 

⛪️Το περιβάλλον κτίριο χτίστηκε το 1895 και λέγεται πως περιείχε 99 κελιά για τους μοναχούς. Κάθε δωμάτιο είχε φούρνο ή τζάκι. 

Σήμερα η εικόνα της Παναγίας βρίσκεται στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. 

Πηγή εικόνας: Benanket

Byzantine Tales.

Ένα από τα σημαντικότερα Βυζαντινά έγγραφα της Καλαβρίας είναι το γνωστό ως «Brebion” του Ρήγιου(η νοτιότερη πόλη της Βυζαντινής Καλαβρίας).

Ένα από τα σημαντικότερα Βυζαντινά έγγραφα της Καλαβρίας είναι το γνωστό ως «Brebion” του Ρήγιου(η νοτιότερη πόλη της Βυζαντινής Καλαβρίας).

Το έγγραφο είναι γραμμένο εξ’ολοκλήρου στα ελληνικά και αναφέρει τα έσοδα της Μητρόπολης του Ρήγιου στα μέσα του 11ου αιώνα, λίγο πριν την πτώση της Βυζαντινής Νότιας Ιταλίας στους Νορμανδούς. 

Πρόκειται για μια εποχή παρακμής αλλά ίσως και η τελευταία εποχή που ο ελληνισμός μεσουρανούσε ελέγχοντας μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου. 

Σύμφωνα με το έγγραφο, μονάχα από το εμπόριο μεταξωτών, η μητρόπολη κέρδιζε 4 εκατομμύρια χρυσά νομίσματα το χρόνο. Για να αντιληφθούμε το ποσό, τόσος θεωρείται πως ήταν ολόκληρος ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της Ρωμανίας/Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Εκτός από τα οικονομικά δεδομένα, μέσα από το έγγραφο μαθαίνουμε για τις Βυζαντινές ονομασίες πολλών τοπονυμίων της Νότιας Ιταλίας πολλά από τα οποία συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τα ονόματα που χρησιμοποιούσαν οι Βυζαντινοί. 

Π.χ. Το χωριό Γαλικιανό της Νότιας Ιταλίας, από το οποίο είναι και η φωτογραφία, κατονομάζεται ως Γαλλικόν στο Brebion. 

Πηγή: Giuseppe Delfino

Byzantine tales 

Εξάγραμμο(τύπος νομίσματος) της εποχής του αυτοκράτορα Ηράκλειου (615 μ.Χ.)

🪙dEuS AdIUTA ROMANIS

Εξάγραμμο(τύπος νομίσματος) της εποχής του αυτοκράτορα Ηράκλειου (615 μ.Χ.)

Ο, λατινικού τύπου, σταυρός επί σκαλοπατιών ή επί μιας σφαίρας , υπήρχε ως νομισματικό μοτίβο από την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου. Εξαφανίστηκε επί Φωκά Α’ και το επανέφερε ο Ηράκλειος. 

Η φράση «Θεέ βοήθησε τους Ρωμαίους» ίσως σχετίζεται με την πτώση της Ιερουσαλήμ το 614 που σίγουρα αποτέλεσε ένα σοκαριστικό γεγονός για ολόκληρο τον Βυζαντινό κόσμο ελάχιστα χρόνια μετά τη θριαμβευτική είσοδο του Ηράκλειου στην πόλη και την επανάκτηση του Τιμίου Σταυρού.

A Short Introduction to the Byzantine Empire - A Crusader Kings III Documentary

 

Που είναι οι Έλληνες;

❓Που είναι οι Έλληνες; ❓

🗺️Παρακάτω ένας χάρτης  με τους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας γύρω στο έτος 0-1. (Επί αυτοκράτορος(sic) Οκταβιανού Αυγούστου) 

🔸Η Μικρά Ασία ήταν πάντα μια περιοχή στην οποία κατοικούσαν πολλοί λαοί. 

🔹Από την εποχή των Μυκηναίων, του αρχαίου  (Α’ κ Β’) Ελληνικού αποικισμού και τους κατοπινούς αιώνες με την Αλεξανδρινή κατάκτηση και την Ελληνιστική εποχή, σταδιακά, ένα μεγάλο μέρος της Μικράς Ασίας εξελληνίστηκε γλωσσικά και πολιτισμικά μέσω των Ελληνικών πόλεων. 

🔸Ο χάρτης δημιουργεί μια αρχική απορία για τη χτυπητή έλλειψη της Ελληνικής παρουσίας. Το θέμα ταυτότητας και ΚΥΡΙΩΣ συλλογικής ταυτότητας στην αρχαιότητα και ιδιαίτερα στην Ελληνιστική και αργότερα στην Ρωμαϊκή εποχή είναι ένα αρκετά αμφιλεγόμενο ζήτημα και έχουν γραφτεί τόμοι ολόκληροι γι’αυτό. Κάπου εδώ είναι σημαντικό να μην συγχέουμε τη σύγχρονη εποχή των εθνών κρατών με την αρχαιότητα όπου οι ταυτότητες δεν δημιουργούνταν με βάση κάποιο οργανωμένο σχολικό σύστημα ή μια μοναδική προωθούμενη φιλοσοφία. 

🔹Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τον εκτεταμένο γλωσσικό και πολιτισμικό εξελληνισμό της Μικράς Ασίας στο έτος 0. Μπορούν όμως οι δημιουργοί του χάρτη να αμφισβητήσουν το κατά πόσο αυτός είχε εισχωρήσει πέρα από τις πόλεις της Μικράς Ασίας που ήταν ανέκαθεν ο κύριος εξελληνιστικός παράγοντας. Η ενδοχώρα της Μικράς Ασίας είναι απέραντη και με τα μέσα της αρχαίας εποχής (έλλειψη σχολικου συστήματος, δρόμων, μέσων μετακίνησης κλπ) αρκετά δυσπρόσιτη για τον βασισμένο σε πόλεις Ελληνικό και αργότερα ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. 

🔹Μπορεί ένας χάρτης να αποτυπώσει τα δημογραφικά δεδομένα; Όχι. Πολύ πιθανόν οι μπλε πόλεις που αναφέρει ο χάρτης ως ελληνικές να είχαν όλες μαζί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι ή και το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της Μικράς Ασίας. Επίσης στις περιοχές που κατοικούσαν άλλοι, προφανώς ζούσαν και άλλες πληθυσμιακές ομάδες άρα και Έλληνες. Παράδειγμα αποτελεί η περιοχή της Αντιοχείας στην κάτω δεξιά άκρη του χάρτη που ήταν το κέντρο της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Είναι αδύνατον να θεωρεί κανείς ότι η περιοχή γύρω της δεν εξελληνίστηκε μετά από 3 αιώνες ελληνιστικής πολιτισμικής επιρροής.

🔸Κάπου εδώ μπορούμε να εκτιμήσουμε κάπως παραπάνω και την εξελληνιστική/εκπολιτιστική δύναμη του Ρωμαϊκού κράτους (δρόμοι, βασική σχολική εκπαίδευση, γλωσσικός εκχριστιανισμός) από το 0 έως το 1453, το οποίο δημιούργησε «Έλληνες» στην Μικρά Ασία σε εποχές που ο Ελλαδικός χώρος είχε σχεδόν αδειάσει (7ος-8ος αιώνας). 

🔹Έως τον Βυζαντινό 9ο-10ο αιώνα όλοι σχεδόν οι κάτοικοι της Μικράς Ασίας ήταν κυρίως Έλληνες(Ρωμαίοι) ή Αρμένιοι (Στα Ανατολικά). Αυτή η πληθυσμιακή κληρονομιά βοήθησε, σε βάθος χρόνου, το Ελληνικό κράτος να δεχτεί μια μεγάλη πληθυσμιακή ένεση Ελλήνων το 1923 και το αρχαίο Αρμενικό έθνος να μην εξαφανιστεί...

🔹Συχνά το ξεχνάμε αλλά περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας έχει Μικρασιατικό αίμα. Δυστυχώς, πολλοί δείχνουν μια ιστορική αχαριστία προς το Βυζάντιο(ίσως από άγνοια ή ημιμάθεια) το οποίο ουσιαστικά είναι υπεύθυνο για τη διατήρηση της Ελληνικότητας(με όποια έννοια είχε ανά εποχή) τους μέσα στους αιώνες.

Byzantine Tales

Σωτηρία και απώλεια αλλοθρήσκων & αιρετικών

 

Σωτηρία και απώλεια αλλοθρήσκων & αιρετικών!!(FRA)

 

Ο Άγιος Ιωάννης (Μαξιμοβιτς) σταματά έναν τυφώνα στις Φιλιππίνες.

Κάλυπταν ή δεν κάλυπταν οι γυναίκες το κεφάλι τους στην Ύστερη αρχαιότητα;

Κάλυπταν ή δεν κάλυπταν οι γυναίκες το κεφάλι τους στην Ύστερη αρχαιότητα; ❓

👇Παρακάτω μια ενδιαφέρουσα οπτική του ζητήματος σε περίληψη ενός πανεπιστημιακού άρθρου.👇

Στην Πρωτοβυζαντινή εποχή, η γυναικεία περιβολή ήταν ένα αμφιλεγόμενο θέμα. Οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς έγραψαν εκτενώς γι' αυτό, προτρέποντας τις γυναίκες να καλύπτονται και επικρίνοντας εκείνες που θεωρούσαν ότι δεν καλύπτονταν. 

Σύμφωνα με αυτούς τους συγγραφείς, το πέπλο ήταν ένα απαραίτητο ένδυμα που συνδεόταν με τη χριστιανική σεμνότητα. Οι παλαιότεροι ιστορικοί τείνουν να παίρνουν το μέρος αυτών των κληρικών, υποστηρίζοντας ότι με την άνοδο του χριστιανισμού δημιουργήθηκε η κοινωνική προσδοκία πως οι ενήλικες γυναίκες έπρεπε να καλύπτουν το κεφάλι τους. 

Ωστόσο, η κάλυψη της κεφαλής ήταν ήδη μια συνηθισμένη πρακτική στη Μεσόγειο για αιώνες, και η απογοήτευση και η συχνότητα με την οποία οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς προέτρεπαν τις γυναίκες να καλύπτουν το κεφάλι τους υποδηλώνει ότι οι συνήθειες των γυναικών εκείνης της εποχής απέκλιναν σημαντικά από τις προσδοκίες τους. 

Για τους πρώτους χριστιανούς συγγραφείς, το ζήτημα της κάλυψης του κεφαλιού από τις γυναίκες ήταν κυρίως, ένα απλό ηθικό ζήτημα και όχι θρησκευτικό. Τελικά μάλλον απέτυχαν, ή αρνήθηκαν να κατανοήσουν ότι η πρακτική της κάλυψης του κεφαλιού ενσωμάτωνε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα εθίμων που σχετίζονταν με τις τότε πραγματικότητες της καθημερινής ζωής. 

Έτσι, οι προσδοκίες τους για τις γυναίκες φαίνεται ότι σπάνια συμφωνούσαν με αυτό που έβλεπαν γύρω τους. Π.χ Στην Ύστερη αρχαιότητα, οι πλούσιες γυναίκες που ακολουθούσαν την τελευταία λέξη της μόδας μπορούσαν να επιλέξουν να βάλουν πέπλο αλλά και να κρατήσουν ακάλυπτες τις υπηρέτριες τους ως ένδειξη διάκρισης μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Οι εργαζόμενες γυναίκες θα μπορούσαν να προσελκύονται από τα πρακτικά οφέλη της κάλυψης των μαλλιών. Οι γυναίκες εκείνης της εποχής καλύπτονταν σε ορισμένες περιπτώσεις και όχι σε άλλες. Αξιολογούσαν τον κοινωνικό και ηθικό τόνο του γεγονότος και ντύνονταν ανάλογα. 

Η μετατροπή του πέπλου σε ένα κυρίως θρησκευτικό σύμβολο θα ήταν ένας μακρύς δρόμος, ο οποίος ίσως να μην έγινε ποτέ πραγματικά επιτυχής. Τελικά, το πέπλο ή μη πέπλο δεν ήταν ένα ζήτημα έμφυλης ευσέβειας ή πατριαρχικού ελέγχου, αλλά και μια μακρόχρονη κοινωνική πρακτική που φιλτράρεται μέσα από την κοινωνική θέση, τη μόδα και την πρακτικότητα.

Πηγή: Grace Stafford, Veiling and Head-Covering in Late Antiquity: Between Ideology, Aesthetics and Practicality, Past & Present, Volume 263, Issue 1, May 2024, Pages 3–46,

Byzantine Tales

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΈΡΕΣ

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ 

Χιλιάνθεμη ήμερη ημέρα εδώ και στην ατελεύτητη αιωνιότητα να έχει όλος ο κόσμος.

Ενώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός υπόσχεται σε όσους τον ακολουθούν και απαρνούνται πατεράδες,μητέρες,αδέλφια,σπίτια...εκατονταπλασίονα και με τοκο στην ζωή αυτή ,όμως μία μόνο γυναίκα τους δίδει.

Ο Γάμος είναι ένας,ακατάλυτος και με αιώνιες διαστάσεις και τίποτα ,κανένας και καμία  δεν το αντικαθιστά.

Γιαυτό όσοι εξ αρχής βάζουν να κοιμόνται τα παιδιά τους  στην κρεβατοκάμαρη ,να γνωρίζουν ,πως και σε αυτα κανουν μέγιστο κακό ,αφού δεν τα  αφήνουν να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους ,αλλά και σε δικηγόρο θα πρέπει το γρηγορότερο να αποτανθούν για να προετοιμάζει το διαζύγιό τους.

Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης.

Από νωρίς το βράδυ της 1ης Ιουλίου, μέχρι τα ξημερώματα της επομένης, κόσμος από όλη την Ελλάδα έρχεται στην ολονύκτια αγρυπνία του μοναστηριού του Αγίου Νικολάου στην Άνδρο για να τιμήσει την Παναγία.

Από νωρίς το βράδυ της 1ης Ιουλίου, μέχρι τα ξημερώματα της επομένης, κόσμος από όλη την Ελλάδα έρχεται στην ολονύκτια αγρυπνία του μοναστηριού του Αγίου Νικολάου στην Άνδρο για να τιμήσει την Παναγία. 

Γίνεται και λιτανεία. Η μία και μοναδική φορά που βγαίνει η εικόνα της Παναγίας μας από το τέμπλο του Ναού, τυλιγμένη μ’ ένα άσπρο σεντόνι για να απορροφά το μύρο, είναι η ώρα της περιφοράς της μέχρι την είσοδο της Μονής. Τα πάντα μοσχοβολούν!

π. Χριστόδουλος Παπαϊωάννου "Νέα τάξη πραγμάτων κατά ​τῆς Παραδοσιακῆς Οἰκογένειας" (12.06.2024)

 

Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός | «Η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί» - Ομιλία Πέμπτης 27/06/2024

 

Σωτηρία και απώλεια αλλοθρήσκων & αιρετικών. (ALB)

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Δειλία και έλλειψη πίστης!!!Στάρετς Ιωάννης Κρεστιάνκιν.Γράμματα.

Δειλία και έλλειψη πίστης

274    Αγαπητέ Ε. εν Κυρίω!

Τι πειρασμός σε έχει κυριεύσει! Γράφεις για την πίστη σου, αλλά σκέφτεσαι τη ζωή σαν άπιστος.

Αν ήταν το θέλημα του Θεού να είναι η γυναίκα και η Μητέρα, όλα θα είχαν γίνει πραγματικότητα εδώ και πολύ καιρό. Και σκέφτεστε ενέργειες κατά του Θεού: στο κάτω-κάτω, ένα παιδί, που έχει συλληφθεί και γεννηθεί με την αμαρτία, γεννιέται με μαρτύριο, και θα ανταποδώσει στη μητέρα του για την αμαρτία της με τη ζωή του. Διαλέξτε λοιπόν.

Είναι καλύτερα να αφήσετε άδεια αμαρτωλά όνειρα και να προσευχηθείτε στον Θεό με την αποφασιστικότητα να αποδεχτείτε το θέλημά Του ως την καλύτερη επιλογή για εσάς. Ναι, μετανοήστε για τη συμπάθειά σας για τις αμαρτωλές σκέψεις. Μπορείτε να ζητήσετε την εκπλήρωση της επιθυμίας σας να δημιουργήσετε μια χριστιανική οικογένεια, αλλά η εφαρμογή της πρέπει να αφεθεί στο θέλημα του Θεού και να υπακούσει.

275     Υπηρέτης του Θεού Τ.

Η επιλογή σας έγινε πριν από 21 χρόνια. Και τώρα, όταν ο Κύριος εισέρχεται στην οικογένειά σου μέσω σου, εσύ που καλείσαι να διαφυλάξεις την οικογένεια, ορμάς στην καταστροφή της. Σε τελική ανάλυση, ένας γάμος είναι η ευλογία του Θεού στα ήδη γεννημένα παιδιά σας. Ο εχθρός σε μπερδεύει. Και για τον άντρα σου, αν με το δικό σου λάθος πάει σε πορνεία, θα απαντήσεις ενώπιον του Θεού, και δεν θα μπορέσεις να συγχωρήσεις αυτή την ενοχή. Εργαστείτε σκληρά στην οικογένειά σας, εκλιπαρώντας για τους αγαπημένους σας. Χρειάζεστε πολλή υπομονή σε αυτή την καλή επιχείρηση.

Αλλά πάρτε τα χαρτιά, δεν ερωτηθήκατε ακόμη για την πίστη σας και δεν αναγκάζεστε να απαρνηθείτε τον Θεό.

276     Αγαπητέ Ν.!

Αλλά το αίτημα και η προσευχή σου για θάνατο είναι καρπός έλλειψης πίστης. Δεν είναι καλύτερα, μωρό μου, να παραδοθείς εντελώς τον εαυτό σου και τη μαμά στο θέλημα του Θεού: ο Κύριος σας αγαπά και τους δύο περισσότερο από ό,τι αγαπάτε τον εαυτό σας και ο ένας τον άλλον.

Και δεν είναι τόσο η ασθένεια που σας προκαλεί ασφάλιση όσο ο εχθρός.

Ας προσευχηθούμε μαζί για να μην παραβιαστεί η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό από τις επιθέσεις του εχθρού. Και η ευγνωμοσύνη στον Θεό για κάθε μέρα που ζήσαμε, είτε λυπημένη είτε χαρούμενη, γέννησε την επίγεια ευημερία και τη σωτηρία στην αιωνιότητα.

Από την αλληλογραφία του π. Ιωάννη με τον πνευματικό του πατέρα Γκλίνσκι, πρεσβύτερο π. Σεραφείμ Ρομάντσοφ

 

Από την αλληλογραφία του π. Ιωάννη με τον πνευματικό του πατέρα Γκλίνσκι, πρεσβύτερο π. Σεραφείμ Ρομάντσοφ

Ο Ιερομοναχος Σεραφείμ (Ρομαντσοφ), πρεσβύτερος του Ερμιτάζ του Γκλίνσκ, είναι ο εξομολόγος του πατέρα Ιωάννη (Κρεστιάνκιν) από το 1957. Στις 27 Ιουνίου / 10 Ιουλίου 1966, ο π. Σεραφείμ μύησε τον ιερέα Ιωάννη σε μοναχισμό. Το 2010, ο Σχήμα-Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ (Ρομαντσοφ) αγιοποιήθηκε .

Επιστολή του π. Σεραφείμ

Σεβασμιώτατε, αγαπητέ αδελφέ εν Κυρίω και πάτερ Ιωάννη και όλους τους αγαπημένους σας.

Σας χαιρετώ στην εορτή των υπέρτατων και πανεπικυρωμένων αποστόλων Πέτρου και Παύλου και με τις προσευχές και τη μεσιτεία τους να αναπαύεται στην ψυχή σας η χαρά και η ειρήνη του Χριστού και να προστατεύει και να δυναμώνει τη ζωή σας. Και εγώ, αν και εξαντλημένος στη φωνή, σε ζητώ από τον Πατέρα των ημερών, των καιρών και των αιώνων να ευλογήσει τις μέρες και τα χρόνια σου, κάτω από τα οποία θα πολλαπλασιάζονται καλοί σπόροι και καρποί ευχάριστοι από αυτούς και θα αναπτύσσονται στο χωράφι της ζωής σου για τον χρόνο και την αιωνιότητα. .

Αγαπητέ πάτερ Γιάννη, η υγεία μου εξασθενεί, η δύσπνοια είναι σοβαρή, η αδυναμία. Θα ήθελα πολύ να σε δω. Εάν έχετε την ευκαιρία, ελάτε σε μας για τουλάχιστον μία μέρα. Αλλά ευχαριστώ τον Κύριο για όλα. Ζητώ και τις ιερές προσευχές σας.

Ανάξιος σχήμα-ηγούμενος Σεραφείμ. Ιούνιος 1970

Επιστολή του πατέρα Ιωάννη

Σεβασμιώτατε, βαθύτατα σεβαστό και αγαπητέ πάτερ Σεραφείμ.

Έλαβα τα συγχαρητήριά σου για τις γιορτές, αγαπητή στην ψυχή μου, ο Θεός να σε έχει καλά!

Είναι οδυνηρό να ακούς για την κακή υγεία σου, αλλά κάνουμε τις φτωχές μας προσευχές για την υγεία σου τόσο στην προσκομιδή θρησκευτικά όσο και κατά τη διάρκεια των προσευχών, ο Κύριος να ενισχύει την υγεία σου και να σε προστατεύει για εμάς, τα πνευματικά σου παιδιά, για πολλά χρόνια ακόμα. , αγαπητε Πατερα!

Φέτος είναι μια σημαντική χρονιά για μένα: τα εξήντα μου γενέθλια, τα εικοσιπέντε χρόνια από την θητεία μου στην ιεροσύνη και τα τρία μου χρόνια στο μοναστήρι. Ο πόθος μου έγινε πραγματικότητα, μένω στο μοναστήρι, αλλά, πάτερ, αναγκάζομαι να μετανοήσω ενώπιον του Κυρίου και σε σένα - ο μοναχισμός μου τέλειωσε, τίποτα δεν διαβάζεται! Λόγω του αδύναμου χαρακτήρα μου, δεν μπορώ να αρνηθώ αυτούς που στρέφονται προς εμένα με τις πνευματικές τους λύπες.

Ωστόσο, από τη δική μου ανοησία, προσπαθώ να χτίσω τα σπίτια των άλλων, αλλά ο δικός μου πνευματικός ναός παραμένει παραμελημένος. Κάθε μέρα θα αρχίσω να εκπληρώνω τα απαιτούμενα μοναστικά μου καθήκοντα, αλλά κάθε μέρα ο Κύριος στέλνει στο δρόμο μου τόσους απελπισμένους, άρρωστους και πενθούντες ανθρώπους που δεν μπορώ να τους περάσω, λυπάμαι όλους, αν και καταλαβαίνω πολύ καλά ότι ενεργώ εξαιρετικά παράλογα. Προσευχήσου, αγαπητέ πάτερ, να συγχωρήσει ο Κύριος για τις προσευχές σου την ανοησία μου και την παραμέληση του μοναχισμού μου.

Η υγεία μου, όπως λένε, δεν είναι «ούτε κλονισμένη ούτε αδύναμη», αλλά τα χρόνια και το τρομερό σωματικό φορτίο (όχι για υπακοή, αλλά λόγω της θέλησής μου) γίνονται αισθητές: μερικές φορές τεντώνεται εδώ, μερικές φορές πονάει εδώ, αλλά Δεν έχω χρόνο να τα σκεφτώ όλα γιατί Ο ίδιος λόγος - λόγω του αδύναμου χαρακτήρα μου σε σχέση με αυτούς που με ενοχλούν με τις ψυχικές και σωματικές τους ασθένειες. Ζητώ πραγματικά τις άγιες προσευχές σας, ώστε με αυτές να θεραπεύσω ψυχικά και σωματικά.

Θα ήθελα να σε δω από κοντά, αγαπητέ ιερέα, αλλά οι κανόνες της μοναστικής πειθαρχίας δεν μου επιτρέπουν να κυκλοφορώ, όπως παλιά, όπου και όποτε ήθελα. Αλλά η ανάγκη να ακούσω από εσάς έναν ζωντανό λόγο προς όφελος της ψυχής είναι τόσο μεγάλη που αν έχετε έστω και μια μικρή ευκαιρία να υπαγορεύσετε σε κάποιον τουλάχιστον λίγα λόγια για το πνευματικό μου όφελος, γιατί φοβάμαι να το δυσκολέψω εσύ προσωπικά γράφοντας γράμματα, με μεγάλη χαρά θα λάβω και την ψυχή μου και θα δεχτώ με την καρδιά μου την ευλογία σου σε μένα, ανάξια.

Συγχώρεσέ με, αγαπητέ πατέρα, που σε κούρασα να διαβάζεις ένα τόσο μακροσκελές γράμμα. Μεταφέρετε την ευλογία μου στη Maria Savelyevna με τις εγκάρδιες ευχές μου. Είθε ο Κύριος να ενισχύει τη δύναμη και την υγεία της.

Ζητώ τις άγιες προσευχές σας για μένα, τον μεγάλο αμαρτωλό.

Απάντηση από τον πατέρα Σεραφείμ

Το έλεος του Θεού μαζί σας! Σεβασμιώτατε, αγαπητέ αδελφέ εν Κυρίω και πάτερ Ιωάννη και όλους τους αγαπημένους σας.

Εδώ είναι η υψηλότερη και πιο τέλεια εικόνα για εσάς: να μην αναζητάτε μόνοι σας σταυρούς, αλλά να παραδοθείτε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, και όταν ο Κύριος στείλει, τότε μην απαρνηθείτε ή γκρινιάξετε, διαφορετικά θέλουμε να κάνουμε τα πάντα σύμφωνα με τα δικά μας δική του θέληση. Ακολουθεί η συμβουλή μου: Σας προτείνω να υπομείνετε τα πάντα - μομφές, προσβολές, ασθένειες και να τις υπομένετε με ευγνωμοσύνη. Ιδού ο ωραιότερος, θεάρεστος πνευματικός σταυρός. Φέρε τον σταυρό σου, θα είσαι ευλογημένος. Έχετε πολύ φλογερή και ανήσυχη φαντασία, συγκρατήστε την με σκέψεις του Θεού και ηρεμήστε. Μην αφήνετε ελεύθερα τις σκέψεις και τους συλλογισμούς σας. Θυμηθείτε τι είπε ο Απόστολος Παύλος: μην είστε αλαζόνες, αλλά μείνετε ταπεινοί. Το καλύτερο πράγμα είναι να αναλογίζεσαι τις αμαρτίες. Είναι δύσκολο να τα αντέξουμε όλα, φυσικά, αλλά να θυμάστε ότι για υπομονή και θλίψη, ειδικά όσοι τα υπομένουν με ευχαριστίες, έχουν μεγάλη ανταμοιβή από τον Κύριο.

Ο πάτερ Ιωάννης, σύμφωνα με τους πρεσβύτερους της Όπτινα και τους Γκλίνσκυς, δέχτηκαν τον λαό και δεν εγκατέλειψαν τους μοναστικούς κανόνες. Αυτό μπορεί να σου βγει σε καλό.

Οι ίδιοι άνθρωποι σήμερα και αύριο θα σας ενοχλήσουν. Όλα χρειάζονται χρόνο - προσευχή και πνευματικές συνομιλίες. Θα ορίσετε και θα διαθέσετε χρόνο ώστε να μπορείτε να προσευχηθείτε και να καθορίσετε χρόνο για συνομιλίες. Είσαι άνθρωπος και χρειάζεσαι ξεκούραση. Μην φέρνετε τον εαυτό σας σε σημείο εξάντλησης, ώστε όταν επιστρέφετε στο σπίτι να πέσετε και να αποκοιμηθείτε χωρίς την Προσευχή του Ιησού. Στο μέγιστο των δυνατοτήτων σας, καθοδηγήστε και παρηγορήστε τους ανθρώπους - και σώστε τον εαυτό σας. Μπορείτε να αφιερώσετε πολύ χρόνο μιλώντας μαζί τους, αλλά να είστε άδειοι. Να έχεις λόγο σε όλα.

Ζητώ τις ιερές προσευχές σας για την αραίωση και τη δυσλειτουργία μου. Να σε θυμάται στις άθλιες προσευχές του. Ανάξιος Σεραφείμ.

The Nun Dressed in White | A Miracle in Hospital | Fr. Moses Berry

 

Τέλος Ιωνίας, Ελληνισμού Τέλος; | Χρήστος Γιανναράς (GR)

 

Αστοχία και χλιαρότητα. Στάρετς Ιωάννης Κρεστιάνκιν.Γράμματα.

Αστοχία και χλιαρότητα. 

  N!

Εσύ όμως, παιδί, είσαι πνευματικά χαμένος και ψάχνεις στη ζωή όχι τον Θεό, αλλά αυτό που τώρα λέγεται πνευματική άνεση - για να νιώθεις καλά. Τώρα σπουδάζετε στο ινστιτούτο, έχοντας επιλέξει μια συγκεκριμένη ειδικότητα για τον εαυτό σας και όλες οι προσπάθειές σας στοχεύουν στην απόκτηση γνώσεων σε αυτόν τον τομέα. Αλλά σε θέματα πίστης, για κάποιο λόγο περιορίζεστε σε μια πολύ πρωτόγονη έννοια και θέλετε ένα πράγμα - να αισθάνεστε καλά. Δεν γνωρίζετε τα βασικά της πίστης, δεν έχετε μπει στον κόπο να προσπαθήσετε να κατανοήσετε τον κύριο πυρήνα της ζωής στον κόσμο εδώ και 2000 χρόνια.

Λοιπόν, αγαπητέ μου ανταποκριτή, ας αναβάλουμε τη συνομιλία μας μέχρι να ταλαιπωρήσετε τον εαυτό σας με βασικές γνώσεις για την Ορθόδοξη πίστη. Και η ζωή, μωρό μου, είναι ένα σχολείο για τη ζωή, και περιοδικά δίνουμε εξετάσεις για πνευματικότητα. Σας εύχομαι λοιπόν να μπείτε σε αυτό το σχολείο και να μην κρίνετε επιφανειακά τους ανθρώπους και τη ζωή. Πρώτα, προσπαθήστε να γνωρίσετε τον εαυτό σας και τους αληθινούς Ορθόδοξους Χριστιανούς που έχουν ήδη ολοκληρώσει το κατόρθωμα της ζωής τους και έφεραν τον σταυρό τους μέσα από αυτό.

Τρεις θελήσεις καθοδηγούν τη ζωή: του Θεού, του εχθρού και του ανθρώπου μας, και κανείς δεν θα απαλλάξει έναν άνθρωπο από τον αγώνα να επιλέξει ποιον θα ακολουθήσει. Και δεν θα είχε συμβεί, αγαπητέ Ν., κατά τη διάρκεια μιας τρομερής καταστροφής, όταν ακούσαμε τον ορισμό του Κυρίου: «Δεν σε γνωρίζω».

Αλλά θέλετε να είστε με τον Θεό χωρίς σταυρό, αλλά αυτό δεν συμβαίνει.

Είθε ο Κύριος να σε κάνει σοφό.

271     Τ.!

Σας επιστρέφω το βιβλίο σας αφήνοντας ένα αντίτυπο για μένα ως παράδειγμα ανεύθυνης στάσης απέναντι στις εκδόσεις.

Και δεν μπορώ να προτείνω το βιβλίο σας για ανάγνωση, αφού προφανώς δεν πέρασε από την επιτροπή λογοκρισίας: υπάρχουν τόσα χοντρά λάθη σε αυτό, ακόμη και σε θεολογικούς όρους. Κρύφτηκες πίσω από τις ευλογίες των ιερέων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά κανένας από αυτούς που κρύβονται πίσω από αυτή την απρόσωπη ευλογία δεν έδωσε το όνομά του και νομίζω ότι κανείς δεν διάβασε το έργο σου στο χειρόγραφο.

272     Δούλος του Θεού V.!

1. Ο Θεός είναι παντού, γιατί η γη είναι του Κυρίου και η εκπλήρωσή της, το σύμπαν και όλοι όσοι ζουν σε αυτήν.

2. Δεν μπορείς να είσαι πνευματικό παιδί ενός αποθανόντος. Και δεν είναι τυχαίο που ο πατέρας σου το ονόμασε αυτό προκατάληψη, και θα έλεγα ότι αυτό που έκανες δεν μπορεί να γίνει, γιατί ο εχθρός θα γελάσει μαζί σου και οι εντολές του θα σε καθοδηγήσουν.

3. Πρέπει να ικετεύσετε τον εξομολογητή σας.

4. Αξίζει να ονειρευτείτε έναν καλό σύζυγο; Είναι καλύτερα να μένει κανείς σιωπηλός, να προσεύχεται μετανοώντας, να παραδίδεται στο έλεος του Θεού. Κύριε δείξε έλεος!

273    Αγαπητέ εν Κυρίω Κ.!

Έλαβα το γράμμα σου. Ξέρετε γιατί υπάρχει τέτοια ασυμφωνία μεταξύ του φανταστικού και του πραγματικού; Ναι, επειδή δεν υπάρχει ζωντανή σχέση με τον Θεό, δεν υπάρχει ζωντανή πίστη -.

Αλλά όταν πρόκειται για την ανάγκη να δουλέψουμε, πάλι βαριόμαστε και δεν μας ενδιαφέρει 

Ναι, η υπηρεσία του Θεού σε ιερές τάξεις είναι εκούσιο μαρτύριο. Πρέπει να αγαπάμε τον Θεό, να αγαπάμε τη δημιουργία του Θεού – τους ανθρώπους. Δοκιμάζετε τα αποτελέσματα της ασκητικής ζωής των αγίων πατέρων, χάνοντας τα μάτια σας από τι αναπτύχθηκαν. Και τώρα αυτό που απαιτείται από εσάς είναι μια σταγόνα αγάπης, η οποία θα εκδηλωνόταν στην επιθυμία για μάθηση. Και λοιπόν, μέσα από το κούτσουρο τι είδους αποτελέσματα υπάρχουν; Κοιτάξτε μέσα σας και πάρτε τον εαυτό σας στα σοβαρά, αλλιώς είναι κρίμα που θα χάσετε χρόνο. Και τα παιδιά - μωρά - νιώθουν την ψυχή αυτού που τα κρατάει στην αγκαλιά τους.

Είθε ο Κύριος να σε κάνει σοφό!

Σωτηρία και απώλεια αλλοθρήσκων & αιρετικών!!(ENG)

 

Γέρων Ιωακείμ .

 

Η ΠΤΩΧΕΙΑ | Γέροντας Φιλήμων Σκήτη Προφήτη Ηλία | Άγιον Όρος

 

Σε αυτήν την εικόνα - "4 Μερίδες της Μητέρας του Θεού", απεικονίζονται οι άγιοι όλης της Γεωργίας, του Αγίου Όρους, του Κιέβου-Πεχόρα και του Ντιβέεβο. 30 Ιουνίου, 1η (Αγίων Πάντων)

 

sermon about saints!!!台灣基督東正教會

 

Papafotis Ε': The Unconventional Defender of Faith!!

 

СТАРЕЦ ГАВРИИЛ АФОНСКИЙ !!! ЕГО СВЯТЫЕ СЛОВА И НАСТАВЛЕНИЯ НАМ !

 

Βελγίδα βαπτίστηκε ορθόδοξη Χριστιανή στον άγιο Παντελεήμονα Καλύμνου και το όνομα αυτής Αναστασία.

 

Δημ. Μαυρόπουλος: Εις μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν!!!!

 

ΟΥ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ!!!არა ცილი სწამო

 

Το έργο του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας - Ντοκιμαντέρ

 

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ .

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ 

Χλοανθή και ευφρόσυνη ημερα,εβδομαδα και ΜΗΝΑ να εχουμε ,με πολύ μήνι (θυμο-οργη ) στους βρωμοδαίμονες και αγάπη τελεία στον γλυκύτατο Ιησού Χριστόν.

Όλοι κατα βάθος έχουμε την καλύτερη άποψη για τον εαυτό μας ,συνειδητά ή ασυνείδητα.

Μα ας κάνουμε θέμα προσευχής  στον Χριστό να μας δείξει επιτέλους ποιά είναι η δική Του άποψη για εμάς.

Καλύτερα να την  μάθουμε τώρα ,παρά μόνον στο φοβερόν κρητήριό Του ,μετά θάνατον, που θα είναι πια αργά.

ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ

Στις 1 Ιουλίου του 2009 εκοιμήθη ο γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός. (1921-2009).Ήταν ένας απο τους διορατικούς γέροντες της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου.Αιωνία του η μνήμη.

ΚΑΜΈΝΗ ΓΗ.