Το πνευματικό παιδί του Γέροντα Γαβριήλ, ο Κετεβάν Μπεκαούρι, θυμάται:
‒ Μετά τον θάνατο του Γέροντα Γαβριήλ, ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για μένα. Είναι δύσκολο για εμάς, μάλλον θα συμφωνήσετε μαζί μου, όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο πεθαίνει στην αιωνιότητα. Αυτό μου συνέβη. Ένα μήνα μετά τον θάνατο του Γέροντα Γαβριήλ, είδα ένα όνειρο ότι βρισκόμουν στο προαύλιο της Εκκλησίας της Σιών, και υπήρχε πολύς κόσμος εκεί. Όλοι περιμένουν κάποιον, προσεύχονται, χαίρονται. Κι εγώ στέκομαι ανάμεσα στους ανθρώπους, χωρίς να καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Βλέπω ένα αυτοκίνητο να σταματάει και να βγαίνουν αρκετοί κληρικοί. Βλέπω τον Γέροντα Γαβριήλ να στέκεται κοντά στο αυτοκίνητο και να μας κοιτάζει.
Κι εγώ, που ήδη μου έλειπε, άρχισα να κλαίω και να λέω νοερά στον γέροντα: «Κοίτα, Πατέρα, μόλις πριν από ένα μήνα ήσουν μαζί μας, έπαιζες τον ανόητο και μας καθοδήγησες στον αληθινό δρόμο... Πήγες στην αιωνιότητα! Σε χρειαζόμασταν εδώ! Τι είσαι ικανός τώρα;» Και ξαφνικά ο γέροντας Γαβριήλ με κοίταξε με αυστηρό βλέμμα και είπε δυνατά: «Τι μπορώ να κάνω;» Και σηκώθηκε στον αέρα, φωνάζοντας με βροντερή φωνή: «Δόξα στον Θεό!» Και όλος ο κόσμος στην αυλή της εκκλησίας επανέλαβε την κραυγή του ιερέα: «Δόξα στον Θεό!» Ξύπνησα από αυτή την κραυγή! Ένιωσα σαν να άκουσα αυτά τα λόγια στην πραγματικότητα! Ήταν το 1995. Μετά... Μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο, όλα ξεχνιούνται σταδιακά. Ξέχασα αυτό το όνειρο. Δεκαεννέα χρόνια αργότερα, το 2014, όταν βρέθηκαν τα λείψανα του Γέροντα Γαβριήλ στη Μονή Σαμταύρου, πέρασα όλη τη νύχτα στο προαύλιο του μοναστηριού. Κάτι απίστευτο συνέβαινε στη Μτσχέτα και σε όλη τη Γεωργία! Η είσοδος στην πόλη έχει αποκλειστεί! Πλήθος κόσμου μαζεύτηκε! Το πρωί αποφασίστηκε να μεταφερθούν τα λείψανα του ιερέα στον ναό Svetitskhoveli. Όταν άνοιξαν οι πύλες της μονής Samtavro και ο κόσμος αντίκρισε τη λειψανοθήκη του πατέρα Γαβριήλ με τα ιερά λείψανα, όλοι, χωρίς να πουν λέξη, αναφώνησαν: «Δόξα τω Θεώ!». Υπήρχαν πολλές χιλιάδες άνθρωποι εκεί! Αυτή η κραυγή ακούστηκε σε όλη την πόλη της Mtskheta! Και μετά θυμήθηκα το όνειρο που είχα πριν 19 χρόνια! Έμεινα άναυδος και δεν μπορούσα να κάνω βήμα! Δάκρυα χαράς και τύψεων κύλησαν από τα μάτια μου! Και εκείνη την ώρα, ο Γέροντας Γαβριήλ μου ψιθύρισε στο αυτί: «Μα δεν το πίστευες!»
Έχω φτάσει να πιστεύω, αγαπημένε μου πατέρα Γαβριήλ!
Σεβασμιώτατε πάτερ Γαβριήλ, προσευχήσου στον Θεό για μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου