ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΕΚΤΟ ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥΣ ΚΥΡΟ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗ.Γιά τήν Κοσμιανή, πού ένώ πήγαινε προσκύνημα στούς άγιους, έπεσε άπ’ τ’ άλογο καί σύντριψε τό σώμα της

Ή Κοσμιανή δέν είχε καμιά αρρώστια ή πάθηση στό

σώμα της καί ένώ ζούσε στό σπίτι της, είχε μεγάλο πόθο να πάει στούς μάρτυρες νά προσκυνήσει τά άγια λείψανά τους καί νά άπολαύσει τήν χάρη καί τήν εύλογία πού πηγάζει άπό Αυτά, γι’ αυτό καί μιά μέρα, καθισμένη πάνω σ’ ένα δύστροπο όνάριο, πήγαινε γιά τό τέμενος.

Άλλά τή φθόνησε ό διάβολος βλέποντάς την να ορμά από πόθο γιά να επισκεφτεί τούς αγίους καί γιά να τήν κάνει να γυρίσει πίσω, ώστε καί τήν επίσκεψη να μην κάνει καί να μην προσφέρει στούς άγιους τό σέβας, άλλά καί ούτε να πάρει τήν ευλογία τους, γι’ αυτό κάποια στιγμή, εκεί πού πήγαινε τό ζώο, τήν έριξε κάτω, πρός τά πίσω κι αυτή έπεσε μέ τη πλάτη, ώστε μέ τή φόρα πού είχε κατά τό πέσιμο να συντρίβει όλο τό σώμα της καί λίγο έλειψε να πεθάνει επί τόπου ή άτυχη γυναίκα. Καί θα είχε πεθάνει, αν δέν τή βοηθούσαν οί άγιοι καί δέν τήν έβγαζαν από τό στόμα του χάρου.

Μετά πολλή ώρα από τό πέσιμο συνήλθε ή Κοσμιανή, γιατί είχε λιποθυμήσει από τό τράνταγμα τής πτώσης, από τήν όποια είχαν σπάσει όλα της τά όστά καί ήθελαν αύτοί πού ήταν εκεί να τήν γυρίσουν πίσω στήν πόλη, ώστε με ζεστά τά τραύματα να τήν πάνε σέ γιατρούς να τήν κοιτάξουνε κι όχι όταν κρυώσουν, γιατί γιά τά σπασίματα πιστεύεται γενικά ότι, όταν κρυώσει ή πληγή, δέν ωφελείται από τά φάρμακα καί τίς επεμβάσεις των γιατρών, όσο όταν

είναι αμέσως μετά τό σπάσιμο. Αυτή όμως, κατανοώντας ότι τό ατύχημα ήταν ενέργεια του πονηρού, δέν ήθελε νά γυρίσει πίσω χωρίς πρώτα νά εκπληρώσει τόν πόθο της καί να προσκυνήσει τούς άγιους, γι’ αυτό καί αφού τήν έβαλαν και πάλι πάνω στό ζώο, από μπροστά καί από πίσω βαστάζοντάς την - γιατί καθόλου δέν μπορούσε να κρατηθεί από μόνη της πάνω στό γαϊδουράκι - μέ πολλούς κινδύνους τήν έφεραν τελικά στό τέμενος τών αγίων.

Αφού δε προσκύνησε στη σορό τών αγίων, ζήτησε καί τη μετέφεραν καί πάλι στήν Αλεξάνδρεια μιά καί δε θέλησε να παραμείνει στόν ναό μέχρι να θεραπευτεί, όμως είπε στους αγίους τούτα τά λόγια μέ παρρησία:

«Ώ τού Χριστού μιμητές καί θεράποντες μάρτυρες, πολλοί άρρωστοι έρχονται προς έσάς και έπιστρέφουν μετά στά σπίτια τους υγιείς καί χαρούμενοι. Έγώ όμως σέ πλήρη υγεία έφυγα από τήν πόλη μου γιά να έλθω προς έσάς, εσάς έχοντας φύλακες καί τώρα κοιτάτε σέ πόσο κίνδυνο βρίσκομαι καί πόσο άρρωστη γυρίζω πίσω! Καί τώρα, άν μέν έβγαινα άρρωστη από τό σπίτι μου, θα παρέμεινα έδώ σέ σάς μέχρι να τύχω τής πλήρους θεραπείας. Αλλά επειδή προς εσάς δέν ήλθα γιά να παραμείνω καί να θεραπευθώ, μά γιά ευχή καί γιά προσκύνηση, πάλι στό σπίτι μου έπιστρέφω καί δέν θά καλέσω άλλους γιατρούς γιά τή θεραπεία

«Μιά μέρα καθισμένη πάνω σ’ ένα δύστροπο όνάριο πήγαινε γιά τό τέμενος...». μου, άλλά εσάς ζητώ να έλθετε να μέ θεραπεύσετε καί την βοήθειά σας εκεί θά άναμένω, ώστε, όπως μέ λάβατε υγιή από τήν οικία μου, έτσι άκριβώς καί εκεί ένώ θά βρίσκομαι να μέ θεραπεύσετε».

Αφού είπε αυτά προς τόν Κύρο καί τόν Ιωάννη τούς μάρτυρες, έγκατέλειψε τόν ναό τους καί μέ κίνδυνο τής ζωής της ήρθε στήν Αλεξάνδρεια έχοντας τήν πεποίθηση ότι οπωσδήποτε οί άγιοι θά έρθουν καί θά τήν θεραπεύσουν, πράγμα πού έγινε.

Τήν ίδια νύκτα έμφανισθέντες σάν γιατροί καί μέ σχήμα γιατρών ρώτησαν τήν Κοσμιανή πού κοιμόταν «Τί έχεις;».

Ή δε άνάγγειλε τό νόσημα πού είχε καί μέμφονταν τους αγίους ότι ένώ σέ όλους τούς άλλους άρρώστους τήν ίαση χαρίσανε, αυτήν πού ήταν καί ή μόνη ύγιής τής ...κατασυντρίψανε τά κόκκαλα! Χαμογέλασε τότε αύτός πού φαινόταν να έχει τήν άρχηγία μεταξύ τών δύο Αναργύρων καί στον έπέχοντα τάξη μαθητου «Έλα», τού λέει, «καί γρήγορα απάλλαξε την από τήν πληγή πού έχει». Ό άλλος ύπακούοντας μέ βιασύνη χτυπά τό σαγόνι της καί τήν Ελευθερία από τή νόσο τής χαρίζει· ή δε κοίταξε μέ αγωνία να δει το χτύπημα, γιατί νόμιζε ότι στά άληθινά κάποιος τήν πλήγωσε στό σαγόνι, άλλά ξυπνώντας, δέν είδε κανένα μήτε το γιατρό πού διέταξε τή θεραπεία της, μήτε τό μαθητή πού τής έδωσε τό χτύπημα, μήτε τήν ύποτιθέμενη πληγή στο σαγόνι, άλλά μήτε καί τά τραύματα από τήν κακή πτώση μήτε τής πλάτης τό άσχημο νόσημα, τό όποιο ή σωτήρια άφιξη τών αγίων καί τό λυτρωτικό προς αυτήν ράπισμα αυτό καί τούς ανυπόφορους από αυτό πόνους έξαφάνισε.

Ή γυναίκα μ’ αύτόν τόν τρόπο άνέλαβε τήν ύγειά της και άντιλαμβανόμενη ότι θεραπεύθηκε από τούς άγιους, σηκώθηκε άπό τό κρεβάτι όπου ήταν καθηλωμένη καί έπευφήμησε τούς άγιους έξυμνώντας τή χάρη καί τήν ταχύτητα τής θεραπείας της.

ΒΙΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΒΒΑΚΥΡΟΣ