Οταν ἦταν νὰ χτιστεί ὁ μεγάλος Ναός του Αγίου Παντελεήμονος, εἶχαν κανονίσει ο μηχανικός και ο μάστορας
νὰ γκρεμιστεῖ ἡ μικρή ἐκκλησία, να γίνουν κολώνες και να
πέσει μιὰ πλάκα καὶ ἐπάνω της να χτιστεί ὁ μεγάλος Ναός,
Ἔτσι ἔγινε καὶ δὲν γκρεμίστηκε το μικρό εκκλησάκι.
Ὅταν εἶχαν καλουπώσει την πρώτη μικρή τραπεζαρία,
ἔστειλε ὁ Γέροντας μήνυμα με τον π. Εφραίμ να έρθει ὁ
Μάστορας να ξεκαλουπώσουν την πλάκα γιατί πλησίαζε ή
πανήγυρις. Ήρθαν, λοιπόν, ο μαστρο-Γιώργος με τούς ἐργάτες καὶ τὸ γαμπρό του τον Πέτρο, ὁ ὁποῖος ὑπέφερε από
το στομάχι του. Τελειώνοντας το ξεκαλούπωμα ὅλης τῆς
τραπεζαρίας ἔπαψαν καί οἱ πόνοι του Πέτρου στο στομάχι
Δεν ξαναπόνεσε ποτέ πιά. Έγινε τελείως καλά. Ο Πέτρος
καθὼς ἔβλεπε ἀπέναντί του τον Γέροντα, βλέπει ξαφνικά
ἕναν ἀνεμοστρόβιλο νὰ τὸν ἁρπάζει. Νομίσαμε πώς τον Γέροντα τὸν σήκωσε ψηλά ὁ ἀνεμοστρόβιλος καὶ τὸν πέταξε
κάτω. Ὅλοι μαζί φωνάζαμε τότε «πάτερ Σίμων, πάτερ Σίμων»! Ο π. Σίμων ὅμως δεν φαινόταν πουθενά! Έπειτα από
ἕνα τέταρτο βλέπουμε τὸν π. Σίμων νὰ ἔρχεται χαρούμενος
ἀπὸ τὸ μονοπάτι! Ο Εχθρός πάντα παραμόνευε να κακοποιήσει καὶ ἐκμηδενίσει τὸ Γέροντα. Τοῦ ἔκανε τόσο κακό
μὲ τὶς προσευχές καί τόν ἁγιασμό του, που αποτελούσε τον
μαγνήτη, ὁ ὁποῖος μαγνήτιζε τις ψυχές καί τίς τραβούσε
τόρθωσε ποτέ να λυγίσει τήν ἀδάμαστη ψυχή του Γέροντα.
στὸ Χριστὸ καὶ ἑπομένως στη σωτηρία τους. Όμως δεν κατόρθωσε ποτέ νά λυγίσει την αδάμαστη ψυχή του Γέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου