Αγαπητέ εν Κυρίω Τ-να!
Μήπως πρέπει να χαθούμε μπροστά στη γενική κακουχία και σύγχυση που έρχεται στον κόσμο, και είναι ήδη εκεί; Πώς τιμούμε τον απόστολο: «Θα έρθουν δύσκολες στιγμές...» και οι άνθρωποι θα εκπνεύσουν από την προσμονή των επερχόμενων καταστροφών και όλα αυτά δεν είναι πια στην πόρτα, αλλά έχουν μπει σε κάθε σπίτι». Αυτή είναι η αντίδρασή σας στη φτωχοποίηση του Πνεύματος του Θεού στον κόσμο - αδιαφορία, κατάθλιψη και απελπισία. Και εσύ και εγώ δεν μπορούμε να υποφέρουμε από τις ασθένειες του άθεου κόσμου, γιατί ο Θεός είναι μαζί μας. Μπορούμε και χρειάζεται να θρηνούμε για τον κόσμο, για τους ανθρώπους, για τη χαρά που φεύγει από τον κόσμο με τη λήθη του Θεού. Πρέπει να θρηνούμε και να προσευχόμαστε. Θα μου πεις : «Δεν έχω δύναμη». Ναι, εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε τη δύναμη, ο Κύριος την έχει και είναι έτοιμος να ενισχύσει όλους εκείνους που προσκυνούν μπροστά Του στην αδυναμία τους. Γνωρίζοντας τις αδυναμίες μας, χρειάζεται να λαμβάνουμε θεία κοινωνία πιο συχνά. Και επίσης να καλέσετε σε βοήθειά σας την προσευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου «Κύριε και Δάσκαλε της ζωής μου, μη μου δώσεις το πνεύμα της αδράνειας, της απελπισίας και της φιλαρέσκειας και της αδράνειας»... και μέχρι τέλους.
Είσαι στην έβδομη δεκαετία σου και εγώ στην όγδοη. Οι ασθένειες έχουν αυξηθεί, η αδυναμία μας φυλάει σε κάθε βήμα, αλλά το πνεύμα είναι εύθυμο. Το ίδιο εύχομαι και σε σένα. Και τι μοναξιά, τι αχρηστία και σε ποιον; Θα ήταν καλό για εσάς να μάθετε και να θυμάστε πάντα τα λόγια του ανθρώπου του Θεού, του επισκόπου Veniamin Fedchenkov: «Είμαστε όλοι ουσιαστικά άχρηστοι για κανέναν εκτός από τον Θεό». Για τον Κύριο, ο καθένας μας είναι ένας τόσο ανεκτίμητος θησαυρός, για τον οποίο είναι έτοιμος να κάνει τη σταυρική θυσία ξανά και ξανά. Αγαπητέ μου, πρέπει να γνωρίζουμε και να αγαπάμε τον Θεό, τον ζωντανό Θεό, και να ζούμε από Αυτόν. Θα ήταν καλό για εμάς να κουβαλάμε τη μνήμη του θανάτου στις καρδιές μας, αλλά όχι αυτό που μας παραλύει και μας βυθίζει στη φρίκη με τον φόβο της ανταπόδοσης για τις αμαρτίες. αλλά μέσω της πίστης και της ελπίδας μας μας ενώνει με τον αγαπημένο μας Κύριο και αναμφίβολα θα είναι τα γενέθλιά μας στην Αιώνια Ζωή. Ψέματα δεν σου λέω, αλλά από την αφθονία της καρδιάς μιλάει το στόμα. Μοιράζομαι μαζί σας αυτά που έχω.
Κοίτα πίσω στη ζωή σου. Πόσες φορές ο Κύριος αποκαλύφθηκε εμφανώς μέσα της. Αυτά ξέρω μόνο για τη ζωή σου. Και τώρα οδηγεί εσάς και εμένα στο μόνο μονοπάτι που είναι γνωστό και σωτήριο σε Αυτόν. Και οι ασθένειες και οι θλίψεις της εποχής μας είναι για άλλους άθλος σωτηρίας, για άλλους η αρχή της καταστροφής. Το δεχόμαστε με πίστη, χωρίς γκρίνια και με τη βοήθεια του Θεού το αντέχουμε. Ο ίδιος ο Κύριος επιτελεί τη σωτηρία μας.
Όχι, αγαπητή Τατιάνα, εσύ και εγώ είμαστε από ένα μικρό ποίμνιο, αλλά πόσα βιβλία προσευχής υπάρχουν για εσάς και για μένα ενώπιον του Κυρίου; Προσευχόμαστε για σένα, να σου δώσει ο Κύριος πνευματική και σωματική δύναμη και για τη θεία σου και για σένα και κυρίως για ψυχική γαλήνη και χαρά εν Κυρίω. Και μαζί Του είναι πάντα και παντού καλό. Η ευλογία του Θεού σε σένα, παιδί του Θεού. Μη φοβάσαι και μην ντρέπεσαι με ό,τι βρεις. Τα λέμε, ας μιλήσουμε πιο αναλυτικά.
Δόξα τω Θεώ, έχετε μια σημαντική ιδέα ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι στα λόγια, αλλά στη δύναμη, και αυτή η δύναμη βρίσκεται στη χριστιανική υπομονή. Επιμείνετε σε αυτό και θα λάβετε αυτό που θέλετε ως δώρο από τον Κύριο. Βαφτίζω το κεφαλάκι σου ξανά και ξανά. Ειρήνη σε σένα!
Ο καλοθελητής και το βιβλίο προσευχής σας. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου