Η υγεία και ή σωτηρία είναι δύο πράγματα αξίας τα όποια επιθυμούμε για μας και τα όποια εμείς οι χριστιανοί τα έχουμε ύπ' όψιν και για τα όποια ή Εκκλησία προσεύχεται. Την υγεία την παίρνουμε από τους γονείς την κουβαλάμε μαζί μας από τη ζύμη με την οποία ήλθαμε σ' αυτόν τον κόσμο, χωρίς βέβαια όλοι οι γονείς να είναι δε θέση να προσφέρουν υγεία.
Ό καθένας από μας κουβαλάει αυτά που τού δόθηκαν από τους γονείς, θετικά και αρνητικά, και πρέπει ν' αντιμετωπίσουμε μερικά πράγματα μέσα στη ζωή πού ζούμε. Μεταξύ των προσευχών πού κάνουμε μετά τη θεία μετάληψη είναι και μία ευχαριστήρια ευχή, ή πρώτη ευχή, πού αρχίζει με τα λόγια: «Ευχαριστώ σοι, Κύριε, ο Θεός μου, ότι ουκ απώσω με τον αμαρτωλόν...», στην όποια ευχαριστούμε την αγαθότητα του Θεού πού μας αξίωσε των θείον μυστηρίων «εις ίασιν ψυχής και σώματος». Δηλαδή, πριν από όλα ή ανάρρωση της ψυχής και του σώματος! Και αυτό γιατί; Διότι με ένα σώμα αρρωστημένο και μία ψυχή αδύναμη δεν μπορεί να γίνουν αξιόλογα πράγματα, ικανά να φέρουν ανάπαυση.
Στη συνέχεια, στην ίδια ευχή, παρακαλούμε «εις είρήνην των ψυχικών μου δυνάμεων», ώστε να μην υπάρχει στην ύπαρξη μας αναρχία, αλλά τάξη. Ό νους να είναι ό οδηγός των αισθήσεων και της θελήσεως και, έχοντας τάξη στην ψυχή, ν' απολαμβάνουμε την χαρά από αυτή την τάξη.
«Εις φωτισμόν των οφθαλμών της καρδίας μου». Μας χρειάζεται το φώς μέσα στην ψυχή μας. Όταν παρουσιάστηκα στο Μητροπολίτη Νικόλαο Μπαλάν, για να ζητήσω την ευλογία του, μου είπε ότι έχω «φώς μέσα στην ψυχή μου». Έμαθε ότι μου λείπει το φυσικό φώς των οφθαλμών και είπε: «Να έχεις φώς μέσα στην ψυχή». Αυτό είναι πού ευχόμαστε εμείς κατ' εξοχήν στους νέους. Γιατί βέβαια, αν έχεις φώς ιδιαίτερα στα νιάτα, μπορείς να έχεις μέχρι τέλους και μέχρι την αιωνιότητα. Ενώ, αντιμετωπίσουμε δεν το έχεις στα νιάτα, δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορείς να το έχεις αργότερα.
«Εις πίστιν ακαταίσχυντον». Να έχουμε μία αληθινή πίστη. Πόσα είδη πίστης υπάρχουν σήμερα και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν πού καλούν τούς νέους σε άλλα είδη πίστης, διαφορετικά από τούς ορθόδοξους γονείς και τούς προγόνους μας. Εμείς πρέπει να έχουμε τέτοια πίστη, πού να μη φτάσουμε ποτέ στο σημείο να μας πουν ότι «δεν είχες την ορθή πίστη». Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν τιμούν την Θεομήτορα. Εμείς τιμάμε την Παναγία. Σκεφθείτε ότι, αντιμετωπίσουμε αυτοί πού δεν τιμούν την Παναγία συναντηθούν κάποτε μαζί της, θα τους πει καθαρά: «Ή πίστη σας δεν ήταν μία αληθινή πίστη, γιατί εξαιρέσατε από αυτή την Θεοτόκο».
«Εις αγάπην ανυπόκριτον». Να είναι ή αγάπη αληθινή, θεμελιωμένη στην απάθεια. Απάθεια είναι μία ψυχική στάση πού δεν επιτρέπει παρέκκλιση από το καλό.
«Εις πλησμονήν σοφίας». Να έχουμε την σοφία του Θεού. Να σκεφτόμαστε το Θεό. Όταν ήμουν παιδί, στα μέρη μας συνηθιζόταν ένας λόγος: «Ό Θεός μου έδωσε αυτή την σκέψη». Δηλαδή οι άνθρωποι πίστευαν ότι και οι σκέψεις (ασφαλώς οι αγαθές) είναι από το Θεό.
«Εις περιποίησιν των εντολών σου». Να στρέφουμε πιο συχνά το νους στην εκπλήρωση των εντολών του Θεού.
«Εις προσθήκην της θείας σου χάριτος». Να λαμβάνουμε από το Θεό όλο και περισσότερη δύναμη, ενέργεια, χάρη, ώστε να αντεπεξέλθουμε στους πειρασμούς και στις απαιτήσεις πού φέρνει μπροστά μας ή χριστιανική ζωή.
Ό Μητροπολίτης Νικόλαος Μπαλάν έλεγε έναν υπέροχο λόγο: «Το όμορφο στολίδι για ένα νέο είναι ή καθαρή καρδιά και ό νους σε εγρήγορση». Να ξέρετε ότι και ή καρδιά νεκρώνεται-μολύνεται. Και με τί νεκρώνεται-μολύνεται; Με ρυπαρές σκέψεις, με ρυπαρές εικόνες, με ρυπαρά έργα. Όλα αυτά εγγράφονται μέσα μας. Είμαστε αυτό πού γίναμε. Αντιμετωπίσουμε έχεις καθαρή την καρδιά, μπαίνει μέσα σ' αυτήν ό Χριστός. Πότε μπαίνει μέσα μας ό Χριστός; Όταν του κάνουμε χώρο, όταν βγάζουμε τις ακαθαρσίες από μέσα μας, γιατί δεν μπορεί να εισέλθει σ' έναν τόπο μαγαρισμένο.
Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει ένα λόγιο πού αναφέρει για τούς ανθρώπους του στρατοπέδου του Ισραήλ ότι πρέπει να κρατούν καθαρό τον τόπο πού διαμένουν, γιατί εκεί θα έλθει ό Θεός. Και τούς εδόθη εντολή να καλύπτουν τις ακαθαρσίες πού έκαναν οι άνθρωποι με τις φυσικές λειτουργίες τους. Έτσι πρέπει να είναι και ή καρδία του άνθρωπου. Γιατί, αν δεν είναι καθαρή ή καρδιά, δεν μπορεί να μπει εκεί ό Κύριος ούτε να σταθεί εκεί.
Γιατί ελέχθη πιο πάνω και το «νους σε εγρήγορση»; Διότι με το νου εργαζόμαστε στο να καθαρίσουμε την ψυχή και ταυτόχρονα φυλαγόμαστε να μη βάλουμε ακαθαρσίες στην ψυχή. Αν με το νους απεργάζεσαι το κακό ή δεν ενδιαφέρεσαι πια για το νους σου, τότε κάνεις κακό στον ίδιο σου τον εαυτό.
«Εις άφεσιν αμαρτιών» . Ό Θεός να συγχωρήσει τις αμαρτίες πού κάναμε τον καιρό της αγνοίας, τον καιρό πού δεν προσέξαμε ή δε γνωρίζαμε το Θεό, τον καιρό πού δε δείξαμε ενδιαφέρον για το Θεό. Για να μας συγχωρηθούν οι αμαρτίες, πρέπει πρώτα εμείς να τις εγκαταλείψουμε. Δεν συγχωρείται κανένα αμάρτημα το όποιο δεν το εγκαταλείπει ό άνθρωπος. Κατ' αρχήν, πρέπει να εγκαταλείψουμε την αμαρτία. Χωρίς την εγκατάλειψη της αμαρτίας δεν υπάρχει μετάνοια.
«Εις κοινωνίαν του Αγίου Πνεύματος» . Ό άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ λέει ότι σκοπός της χριστιανικής ζωής είναι ή απόκτηση του Άγιου Πνεύματος, το όποιο κατά πρώτο λόγο το δεχόμαστε στο βάπτισμα και το βιώνουμε, το φέρνουμε στο φώς με την κοινωνία των θείων μυστηρίων.
«Εις βασιλείας ουρανών πλήρωσιν» . Δηλαδή εμείς αναμένουμε την βασιλεία του Θεού, την βασιλεία των ουρανών, στην όποια εισέρχονται αυτοί πού είναι όπως τα παιδιά, πού την δέχονται όπως τα παιδιά, με άνοιγμα ψυχής, χωρίς εναντίωση. Ή αγαθή γη είναι «ό τον λόγο να ακούων και συνιείς καρποφορεί» (Ματθ. 13,23). Όποιος έχει καθαρή ζωή, καθαρή καρδιά, έχει και παρρησία ένώπιον του Θεού. Ασφαλώς πρόκειται για την παρρησία με την καλή έννοια. Γιατί υπάρχουν και άνθρωποι πού έχουν κακή παρρησία προς το Θεό. Αυτοί είναι οι αδιάφοροι, οι όποιοι θα αγωνίζονταν για το Θεό μόνο στο μέτρο που θα ικανοποιούνταν τα συμφέροντα τους. Έχουμε όμως και την καλή παρρησία, την όποια αναφέρει ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, λέγοντας κατά την θεραπεία τον παραλυτικοί: «θάρσει, τέκνον, αφεωνταί σον αιωνιότητα αμαρτία» (Ματθ. 9, 2). Να έχεις δηλαδή σιγουριά για το αγαθό, να έχεις θάρρος, να μην είσαι μπερδεμένος, να μην έχεις εμπόδια μπροστά στο Χριστό. «Θάρσει, θύγατερ, ή πίστις σον σέσωκέ σε πορεύου εις είρήνην» (Λουκ. 8, 48), είπε ό Κύριος στην αιμορροούσα γυναίκα, την όποια και θεράπευσε. Αυτή ή προτροπή, «έχε θάρρος», είναι λόγος πού πρέπει να καταλάβουμε.
«Μη εις κρίμα ή εις κατάκριμα» . Τί μπορούμε να κάνουμε, για να έχουμε τάξη στο νους; Ποιός μπορεί να μας το πει αυτό; Χωρίς αμφιβολία ό πρώτος πού μπορεί να μάς το πει είναι ό Χριστός. Και μας το λέει! Ξέρετε ότι ό Κύριος αντιμετώπισε τούς πειρασμούς στην έρημο. Αυτό το γεγονός περιγράφεται και στον Ευαγγελιστή Ματθαίο (κεφ. 40) και στον Ευαγγελιστή Λουκά (κεφ. 4). Ό διάβολος δηλαδή του έβαλε μπροστά τρεις πειρασμούς.
Ό πειρασμός δεν είναι αμαρτία. Είναι αφορμή δοκιμασίας. «Έπαρον τούς πειρασμούς και τις ό σωζόμενος;» (Μ. Αντώνιος) αναφέρεται στο Γεροντικό. Οι πειρασμοί έχουν το καλό ότι μάς στερεώνουν, μάς ενισχύουν στο καλό. Όχι οι πειρασμοί πού επιδιώκουμε, αλλά οι αληθινοί πειρασμοί πού έρχονται επάνω μας. Για παράδειγμα, ζεις με την οικογένεια σου, προκύπτει μία διαφωνία μεταξύ γονιών και παιδιών, τα παιδιά πολλές φορές δεν προσέχουν τις συμβουλές των γονιών δημιουργείται λοιπόν μία ατμόσφαιρα πού οδηγεί στη σύγκρουση. Αντί λοιπόν να συγκρουστείς, μπορείς να θυμηθείς την εντολή του Θεού πού λέει: «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου». Και τότε ό πειρασμός για σύγκρουση περιορίζεται με την εντολή του Θεού.
«Θα μπορούσα ν' απαντήσω κι εγώ με τον ίδιο τρόπο, αλλά ό νόμος του Θεού μου κλείνει το στόμα», αναφέρεται κάπου στο Γεροντικό, σε κάποια περίσταση που κάποιος εμπαίχτηκε. Δεν μπορώ να βγάλω από το στόμα μου κάποια λόγια τα όποια δε θέλει ό Θεός.
Κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο «Φύλλα τού Ακάθιστου» τού Μητροπολίτη Βαρθολομαίου Κλούζ. Σ' αυτό το βιβλίο περιλαμβάνονται δύο ύμνοι «Χαιρετισμών». Ένας για τον άγιο Ιωάννη το Βλάχο και ένας για τον άγιο Καλλίνικο. Στους χαιρετισμούς για τον άγιο Ιωάννη το Βλάχο λέγεται: «Χαίρε σύ πού τα βάζεις με τον πειρασμό». Αυτό σημαίνει ότι, αντιμετωπίσουμε είσαι γενναιόψυχος, τίποτε δεν μπορεί να σε κλονίσει από το καλό, ενώ, αντιμετωπίσουμε κλονίζεσαι, αυτό σημαίνει ότι ακόμη είσαι παράλυτος και σού χρειάζονται δυνάμεις.
ΒΙΒΛΙΟΓ. Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΑΡΑΙΑΝ, ΧΩΡΙΣ ΦΩΣ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου