Όλων εκείνων πού σώζονται, ό Θεός θα είναι τόπος απεριόριστος, χωρίς εναντιότητες και άπειρος, πού θα γίνει σε όλους τα πάντα, ανάλογα με το βαθμό της δικαιοσύνης καθενός, ή μάλλον ανάλογα με όσα καθένας έπαθε εδώ με γνώση για τη δικαιοσύνη θα δωρίζει σε κάθε μέλος τον εαυτό Του, ανάλογα με τη δύναμη πού έχει κάθε μέλος, ή οποία φανερώνει τον εαυτό της να ενεργεί και πού συνδέει τα μέλη με τον εαυτό της, ώστε να συγκρατούνται μεταξύ τους για να υπάρχουν και να ζουν. Έπειτα απ' αυτό, πού θα φανεί ό άσεβής και αμαρτωλός, αφού θα στερείται αυτή τη χάρη;
Εκείνος δηλαδή πού δεν μπορεί να δεχτεί ενεργώς την παρουσία τού Θεού, ή οποία αποτελεί τη μακαριότητα, πού θα φανεί όταν ξεπέσει από τη θεϊκή ζωή πού είναι πάνω από αιώνα και χρόνο και τόπο;
Εκείνος πού δεν έχει το Θεό να τού συγκρατεί τη ζωή στη μακαριότητα, το Θεό πού θα γίνει στη μέλλουσα ζωή τόπος των αξιών, τί θα απογίνει, μη έχοντας το Θεό ως τόπο κατά την εγκατάσταση και διαμονή των αξιών στο Θεό με μακαριότητα; Και αν με πολλή δυσκολία σώζεται ό δίκαιος, τί θα γίνει ή τί θα πάθει εκείνος πού δεν έκανε στην παρούσα ζωή τίποτα σχετικό με την ευσέβεια και την αρετή;
Ό Θεός, με την άπειροδύναμη βούληση τής αγαθότητας Του, θα μαζέψει όλους, και αγγέλους και ανθρώπους, καλούς και κακούς. Όλοι όμως αυτοί δεν θα έχουν ίση μέθεξη του Θεού, ό όποιος πέρασε ανάμεσα απ' όλους χωρίς διάκριση, άλλα ό καθένας ανάλογα με τη δεκτικότητά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου