«- Όλη η διαφορά της Ορθοδοξίας από τις άλλες Ομολογίες βρίσκεται στην διδασκαλία περί του Ιησού Χριστού, ως υποστάσεως, ως Θεανθρώπου, διαφορετικά δεν υπάρχει σωτηρία. Ένα απρόσωπο όν που δεν είναι υπόσταση-πρόσωπο και δεν σαρκώθηκε δεν μπορεί να σώση τον άνθρωπο. Μακράν του Ιησού Χριστού δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει το πλήρωμα και η τελεία σωτηρία. Στο θέμα αυτό διακρίνεται η πλάνη από την Αλήθεια-Ορθοδοξία. Όλες οι διαφορές των ετεροδόξων ξεκινούν από το [//294] ότι δεν γνωρίζουν τα περί της υποστάσεως στον Θεό και τον άνθρωπο.
- Ο Σαούλ-Παύλος εξ ονόματος του Θεού, όπως αισθανόταν, πολεμούσε τους Χριστιανούς. Γι’ αυτόν ο Θεός μέχρι τότε ήταν απρόσωπος. Όμως, όταν εν Αγίω Πνεύματι είδε τον Χριστό και συνομίλησε μαζί Του, εγνώρισε τον υποστατικό Θεό, τον Θεάνθρωπο Χριστό. Αμέσως εν Αγίω Πνεύματι Τον ανεγνώρισε και έγινε δούλος Του και Απόστολός Του. Όποιος γνωρίζει τον υποστατικό Θεό (τον Θεάνθρωπο) αυτός γνωρίζει τον πραγματικό Θεό. Εκτός του Χριστού κυριαρχεί το απρόσωπο.
- Οι Ρωμαίοι (εννοούσε τους Λατίνους) στην Λειτουργία τους δίδουν σημασία στους λόγους του Χριστού “λάβετε, φάγετε …” και θεωρούν ότι την ώρα αυτή γίνεται ο καθαγιασμός. Αλλ’ ο Χριστός, ως άνθρωπος (ανθρώπινη φύση) παρακαλούσε και προσευχόταν στον Πατέρα Του. Γι’ αυτό η ευχή της αναφοράς είναι προσευχή στον Πατέρα να αποστείλη το Άγιον Πνεύμα και να μεταβάλη τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Όταν στηριζόμαστε μόνον στους λόγους αυτούς του Χριστού και δεν προσευχόμαστε στον Πατέρα να στείλη το Άγιον Πνεύμα, τότε διαπράττουμε την αμαρτία του Αδάμ, που είναι η αυτοθέωση. Οι Απόστολοι έλεγαν ότι ο Θεός ήγειρε τον Ιησού εκ νεκρών. Δεν ξεχωρίζουν την ενέργεια του Υιού από τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα, αφού κοινή είναι η ενέργεια του Τριαδικού Θεού.
- Οι ετερόδοξοι ζουν στην άγνοια. Ο Θεός θα τους κρίνη ανάλογα. Αλλά για μας τους Ορθοδόξους σωτηρία είναι η θέωση, δηλαδή η ένωσή μας με τον Χριστό, δια των αγίων Του εντολών και των Μυστηρίων.
- Αν ο Ιερεύς μαζί με την ιερατική Χάρη (Ιερωσύνη) δεν έχη και την βασιλική εξουσία (την ενέργεια και αξιοποίηση της Χάριτος του Βαπτίσματος), δηλαδή την κάθαρση από τα πάθη και την ανάσταση από την αμαρτία, τότε δεν θα έχη απόδοση στο ιερατικό έργο του.
Μητροπολίτου
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου
Ιεροθέου
«Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ»
Βίος και πολιτεία
του Γέροντος Σωφρονίου
του ησυχαστού και θεολόγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου