ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
τού Ηγουμένου της Ί. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Πήχου
Παναγιώτατε,
σεβασμιώτατοι άγιοι Αρχιερείς, σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί, εκλεκτή χορεία των
Μοναχών και Μοναζουσών, αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, χαίρετε εν Κυρίω.
Συναχθήκαμε
έδώ στον φιλόξενο και περίπτυστο αυτό χώρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης, για να ακούσουμε εκλεκτούς εν Χριστώ αδελφούς, οι όποιοι θα
παρουσιάσουν ενώπιων μας την μορφή του πολυέδρου αδάμαντος της Εκκλησίας του
Χρίστου, του λαμπρού ηγουμένου και διαδόχου τών άγιων Κολλυβάδων ηγουμένων της
Λογγοβάρδας, του οσιότατου γέροντος Φιλοθέου του Ζερβάκου.
Ή
νήσος Πάρος χαρακτηρίζεται ως άγιοτόκος. Ήξιώθη να γεννήση το στόμα τών
Κολλυβάδων, τον όσιο Αθανάσιο τον Πάριο. Έφιλοξένησε και άνέδειξε τον όσιο
Αρσένιο τον εξ’ Ιωαννίνων, τον θαυματουργό. Περιέθαλψε την ασκητική οσία
Θεοκτίστη την Μηθυμναία. Κυοφορεί δέ τούς όσιους Κύριλλο Παπαδόπουλο τον
ομολογητή, τον εθναπόστολο και ιεροκήρυκα του Αιγαίου, καθώς και τον έκ Λευκών
Πάρου όσιον γέροντα Ιωσήφ τον σπηλαιώτη, τον άναβιωτή του ησυχασμού στις ημέρες
μας. Και έπεται συνέχεια.
Ή
Πάρος, στις αρχές του εικοστού αιώνος, δέχθηκε ουρανόσταλτο τον π Φιλόθεο. 'Ο
γέροντάς του, ό άγιος Νεκτάριος της Αίγίνης, του είχε υποδείξει εξ αρχής την
Λογγοβάρδα ως τόπον αφιερώσεως και ασκήσεως του. Εκείνος όμως, ελκυόμενος από το
περιβόλι της Παναγίας, ως άλλος Ιωνάς -τηρούμενων των αναλογιών- παρήκουσε και,
αφού υπέστη κάποια μεγάλη ταλαιπωρία επέστρεψε τελικώς και έστησε την καλιάν
του εις την Λογγοβάρδα της Πάρου, γενόμενος έτσι Παριανός.
Τον χαρακτήρισα
προηγουμένως πολύεδρον αδάμαντα. Αλλά και αυτός ό χαρακτηρισμός φαίνεται μικρός
για τον όσιο Φιλόθεο. Όσο εντρυφά ό μελετητής στην οσία βιοτή του, θαυμάζει την
αγγελική πολιτεία του. Αξιωθείς να διακονηθή από Άγγελον Κυρίου κατά το πρώτο
στάδιο της άφιερώσεώς του, αισθανόταν τούς Αγγέλους τόσο κοντά του, και γι’ αυτό
έμιμεΐτο την ζωή τους.
Ιεραποστολική
φλόγα κατέφλεγε την καρδίαν του, έτσι ώστε τά πάντα έθετε σέ δευτέρα μοίρα
προκειμένου να σωθεί μία ψυχή. Πολλές πάμπολλες είναι οι ιεραποστολικές
περιοδείες πού επεχείρησε μέχρι τά έσχατα του βίου του.
Το κήρυγμά του προφητικό. Δεν είχε σχέσι με άπωστεωμένες ηθικολογίες. Πόθος του
ήτο να «μορφωθή Χριστός» εις τας ψυχάς τών άκροατών του. Το θέλημα τού Θεού υπεράνω
όλων• «Τάδε λέγει Κύριος». Ό λόγος του έφερε στις ψυχές την συντριβή της
μετανοίας, και ως άριστος νυμφαγωγός ήρμοζε τας ψυχάς τώ νυμφίω Χριστώ.
Ή
ζωή του ήτο μία συνεχής μαρτυρία. Ητο ή καλή μαρτυρία την οποία ζητούσαν οι
διψασμένες ψυχές. Είχε δέ και πόθον μαρτυρίου. Το μαρτύριο θέρμαινε την καρδιά
του. Δύο φορές έφθασε στο κατώφλι του θανάτου, άλλ’ ό Κύριος τον άπήλλαξε,
διότι τον ήθελε μάρτυρα και ομολογητή Του σέ μία κοινωνία στην οποία τά ρεύματα
της αθεΐας και του Οικουμενισμού έτάρασσαν τις συνειδήσεις των πιστών.
Δεν
ήταν ένας απλός παρηγορητής τών πονεμένων ψυχών. Ό παρηγορητικός του λόγος είχε
δύναμη, και τον έκαναν ακόμη πιο δυνατό τά επακολουθούντα σημεία. Πολλά τά
θαύματα και εν ζωή και μετά την εκδημία του.
Τέλος
ό π. Φιλόθεος υπήρξε ποταμός ελεημοσύνης. Ελεούσε φτωχούς εγκαταλελειμμένους,
πολυτέκνους, ορφανά και χήρες. Έσπούδασε άπορους φοιτητάς. Με το βαλάντιό του
έστελέχωσε την Εκκλησία με μορφωμένους και έναρέτους κληρικούς. Επί γερμανικής
Κατοχής έσωσε κυριολεκτικά Παριανούς, και όχι μόνο, από την θανατηφόρο πείνα.
Έπανελήφθη και στην Λογγοβάρδα το θαύμα της χήρας τών Σαρεπτών επί προφήτου
Ήλιού.
Ετοιμασθείτε
λοιπόν, τίμια όμήγυρις, να ακούσετε εν συνεχεία εκλεκτούς αδελφούς όμιλητάς, οι
όποιοι θα σκιαγραφήσουν την μορφή του π. Φιλοθέου και θα μάς τον παρουσιάσουν ως
πρόσωπον άγγέλου, άποστόλου, προφήτου, κήρυκος της μετανοίας, μάρτυρος και ομολογητού
της Ορθοδόξου πίστεως, ποταμού ελεημοσύνης, θαυμαστού εν έργοις και λόγοις.
Τέτοιος λαμπρός Ηγούμενος έλαμψε στην Λογγοβάρδα για πενήντα χρόνια, και σκόρπισε
το φώς του Χριστού σέ όλα τά μήκη και τά πλάτη της γής. Είθε να έχωμε την εύχή
του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΑ. ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου