Το έτος 570 μ.Χ. ο άγιος Αντωνίνος, ο μετέπειτα
μάρτυς,
από την Πλακεντία (Πιατσέντσα) της Ιταλίας,
επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους.
Γράφει λοιπόν ο ίδιος, ότι εκεί στον Ιορδάνη ποταμό
είδε
θαυμαστά και περίεργα από την μεγάλη πίστη των
ανθρώπων
να συμβαίνουν γεγονότα. Είδε το λεγόμενο μοναστήρι
των αθέατων
και εγκλείστων παρθένων γυναικών που βρισκόταν
στον τόπο βάπτισης του Κυρίου στον Ιορδάνη.
Εκεί στην όχθη υπήρχε το αυτό το σπήλαιο των
Παρθένων,
που ήταν αφιερωμένο στον Τίμιο Πρόδρομο,
κι όχι το σημερινό, που βρίσκεται μέχρι σήμερα
πιο πάνω. Στο σπήλαιο αυτό υπήρχαν επτά κελιά,
κάθε κελί και μία παρθένος μοναχή,
επτά κελιά επτά παρθένες.
Αυτές τις έστελναν εκεί από νήπια και όταν
κάποια από αυτές πέθαινε την έθαβαν μέσα στο κελί
της.
Το κελί της γινόταν ο τάφος της, που κατόπιν
σφραγιζόταν για πάντα.
Κατόπιν μέσα στο μεγάλο αυτό σπήλαιο άνοιγαν,
σκαλίζοντας στο βράχο, νέο κελί,
και έφερναν το επόμενο κορίτσι,
για να μένει ακέραιος ο αριθμός των "επτά
κορασίων".
Είχαν δε έξω από το σπήλαιο τα αναγκαία άτομα
για να προμηθεύουν τις παρθένες με τρόφιμα.
Σε αυτό το μέρος μπήκαμε, αναφέρει ο άγιος
Αντωνίνος,
για να προσευχηθούμε, αλλά δεν είδαμε κανενός,
καμιάς
παρθένου, τη μορφή. Στον τόπο αυτό, που εισήλθαμε
να προσκυνήσουμε, φυλασσόταν το σουδάριον (το
κάλυμμα)
που φόραγε ο Χριστός μας στο κεφάλι Του (το
σουδάριον,
ον ην επί της κεφαλής του Κυρίου).
______________________________
Όλα αυτά είναι γραμμένα στο περιοδικό της Αγίας
Σιών
του έτους 1905 από τον Μέγα αρχιδιάκονο του
Πατριαρχείου
Ιεροσολύμων, Κλεόπα Κοικυλίδη.
----------------------------------------------
Αν στις μέρες μας είχαμε τέτοια περιστατικά
με παρθένες, θα μας περνούσαν τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις, από γενεές
δεκατέσσερες!
Τότε όμως θεωρούνταν περίεργα μεν, αλλά θαυμαστά,
ιερά έργα πίστης και αφοσίωσης στο Θεό.
Δόξα Σοι Κύριε, δόξα Σοι!
ΠΑΤΗΡ ΙΓΝΑΤΙΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου