ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΜΟΥ
Jim Forest
Σκέψεις πάνω στην πιο δύσκολη εντολή:
" Ίσως, ως Χριστιανοί, να είμαστε αρκετά
εξοικειωμένοι με τον λόγο του Ιησού και το αδιαπραγμάτευτο κάλεσμά του να μη
μας προκαλεί εντύπωση, όμως για κάποιον άλλο η πρώτη φορά γεννά αμφιβολίες και
έκπληξη. Λίγοι θα έσπευδαν να πουν "αμήν". Ορισμένοι θα
σιγομουρμούριζαν ενοχλημένοι: "Να αγαπήσω τον Ρωμαίο στρατιώτη; Δεν είσαι
στα καλά σου…" Οι ζηλωτές μέσα στο πλήθος θα θεωρούσαν προδοτικό αυτό το
δίδαγμα, αφού η εχθρότητα είναι το θερμοκήπιο κάθε εθνικισμού.
Τολμήστε να του
αντισταθείτε ή να κοντράρετε την εχθρότητα στα ίσια, με ένα σκεπτικό τέτοιας
ευκρίνειας, και θα δείτε τους εχθρούς σας να πολλαπλασιάζονται στο λεπτό.
Ώρες-ώρες, ο εθνικισμός μοιάζει ορμητικός σαν τσουνάμι. Το 1968, στο Milwaukee,
Winsconsin, έκανα μια ομιλία εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ. Λίγο καιρό πριν,
είχα εμπλακεί σε ένα κίνημα αντίστασης στον πόλεμο, με αποτέλεσμα να φυλακιστώ
για ένα χρόνο και να βγω έξω με εγγύηση. Κατά τη συζήτηση, μια θυμωμένη κυρία,
κρατώντας στο χέρι μια μικρή σημαία των Η.Π.Α, σηκώθηκε απ’ τη θέση της και με
προκάλεσε να βάλω το χέρι στην καρδιά και να απαγγείλω το "Υπόσχομαι
πίστη". Αντέτεινα ότι καλό θα ήταν να μη χρησιμοποιούμε τις σημαίες σαν
είδωλα και πρότεινα να σηκωθούμε και να πούμε το "Πάτερ ἡμῶν",
όπως και έγινε. Ο θυμός της υποχώρησε ελαφρώς, αλλά στα μάτια της έβλεπα πως
ήμουν προδότης, πως στον δικό της διαγωνισμό πατριωτισμού είχα μόλις
αποτύχει."
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου