Αὐτός Ἐκεῖνος ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς διεληληθώς, ἒθετ’ ἐν τῆ Ἐκκλησίᾳ ποιμένας και διδασκάλους, εἰς καταρτισμόν τῶν ἁγίων καιί οἰκοδομήν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Ὃσῳ τοίνυν ἀναγκαία ἐστίν ἡ οἰκοδομή τοῦ σώματος τῆς Ἑκκλησίας, τοσοῦτον ἀναγκαιοτέρα ἐστίν ἡ ἀρχιερωσύνη, δι’ ἧς ἡ οἰκοδομή καταρτίζεται. Και τό εἶναι τόν Χριστόν ἀρχιερέα εἰς τόν αἰῶνα κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ, οὐκ ἂλλως ἐνεργεῖται εἰς τον αἰῶνα, εἰ μή διά τῶν Αὑτοῦ ἱερέων, δι’ ὧν, ὡς μέσον, Αὐτός διηνεκῶς ἱερουργεῖ και ἱερουργεῖται εἰς τούς αιῶνας (Διονύσιος Κωνσταντινουπόλεως).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου