Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Μαρτυρίες θαυμαστές για το αξιοφόρο ζεύγος Πέττα της κ Κατερίνας Ανδρουτσοπούλου, κατοίκου Λάρισας.





Ονομάζομαι Κατερίνα Ανδρουτσοπουλου και στις 12/08/2017 ημέρα Σάββατο με κάλεσαν ως εισηγήτρια σε ένα χωριό της Ελασσόνας για ένα σεμινάριο νέων αγροτών.


Λόγω των Αγίων ημερών στο σεμινάριο δεν παρευρέθηκε κανένας συμμετέχοντας και μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνω κάλεσα στο κινητό έναν φίλο μου ο οποίος με κάλεσε στο πατρικό του στη Δεσκάτη Γρεβενών.


Το απόγευμα κατά τις 6 μ.μ. αποφασίσαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο και να κάνουμε βόλτα στα γύρω χωριά.
Πήραμε έναν δρόμο ο οποίος καταλήγει στη Κοζάνη. Λίγο πριν τη λίμνη στα Σερβια είδαμε μια πινακίδα στα αριστερά μας που έδειχνε προς ένα χωματόδρομο και έγραφε "Προς ιερό ναό Αγίου Χριστόφορου ".


Αποφασίσαμε να πάρουμε τον δρόμο για να επισκεφθούμε το άγνωστο εκκλησάκι. Καθ' όλη τη διαδρομή επικαλουμουν τους Άξιους Πέττα, όπως κάνω συχνά και κατά την διάρκεια κάθε ημέρας.
Πέρα από το γεγονός ότι ήταν δύσβατο ο δρόμος και δεν είχαμε αρκετά αποθέματα βενζίνης, ήταν τόσο επιβλητικό το τοπίο που ένιωθες πραγματικά κοντά στο Θεό.


Κάποια στιγμή ο φίλος μου ανησύχησε ότι θα ξεμείνομε από καύσιμα και πρότεινε να επιστρέψουμε καθώς ο δρόμος ήταν μακρύς. Ωστόσο του απάντησα με σιγουριά να προχωρήσει και να μη φοβάται.
Στην επόμενη στροφή σηκώνει το χέρι του και μου  δείχνει στον ουρανό ένα άγριο πτηνό σαν γυπαετός ο οποίος αιωρουνταν στον αέρα χωρίς να πετάει προς κάποια κατεύθυνση και παρέμενε στο ίδιο σημείο. Στην επόμενη στροφή εμφανίστηκε κι ένα δεύτερο ίδιο πτηνό το οποίο πετούσε προς το πρώτο. Ο φίλος μου χάρηκε που είδε τα δύο άγρια πουλιά εγώ όμως ήξερα ότι δεν ήταν τυχαία η εμφάνιση των πουλιών. 

Έκανα το σταυρό μου και δάκρυσα.
Ήμουν πλέον σίγουρη ότι ήταν οι Άξιοι Πέττα κοντά μας!


Να έχουμε την ευλογία του ιερέως Νικολάου Πέττα και της πρεσβυτερας του Ανθής.



Δεν υπάρχουν σχόλια: