Διότι ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους πού σηκώνουν τό σταυρό τους… δέν θά ἐγκαταλείψει μόνο του ἐκεῖνον πού πῆρε τό σταυρό του καί Τόν ἀκολούθησε, ἀλλά θά πορεύεται δίπλα του, θά εἶναι στήριγμα στό δρόμο του καί θά τόν ἐνδυναμώνει μέ τή χάρη Του. ΑΓΙΟΣ ΛΟΎΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΌΣ.

«Θά μέ ρωτήσετε: “Κύριε, Κύριε! Εἶναι εὔκολο νά εἶσαι καταδιωγμένος; Εἶναι εὔκολο νά περνᾶς ἀπό τή στενή πύλη καί ἀπό τό δρόμο μέ ἀγκάθια;” Θά μέ ρωτήσετε μέ ἀπορία. Στήν καρδιά σας ἴσως φωλιάσει ἡ ἀμφιβολία, ἄν εἶναι ἐλαφρύς ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Ἐγώ ὅμως θά σᾶς πῶ: “Ναί, ναί! Εἶναι ἐλαφρύς, ἐξαιρετικά ἐλαφρύς.” Καί γιατί εἶναι ἐλαφρύς; Γιατί εἶναι εὔκολο νά τόν ἀκολουθεῖς σ΄αὐτό τόν ἀγκαθωτό δρόμο; Διότι δέν θά προχωρᾶς μόνος σου. Θά σέ συνοδεύει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Διότι τό ἄπειρο ἔλεός Του θά σέ ἐνδυναμώνει, ὅταν θά λυγίζεις ἀπό τό βάρος τοῦ σταυροῦ. Διότι ὁ ἴδιος θά σέ στηρίζει, θά σέ βοηθάει νά σηκώνεις τό σταυρό σου.

Δέν μιλάω μόνο ἀπό γνώση, ἀλλά καί ἀπό προσωπική ἐμπειρία. Πρέπει νά σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι ὅταν προχωροῦσα σ΄αὐτόν τόν δύσκολο δρόμο, ὅταν σήκωνα τό βαρύ σταυρό τοῦ Χριστοῦ, δέν τόν ἔνιωθα βαρύ καί ὁ δρόμος αὐτός ἦταν ὁ δρόμος τῆς χαρᾶς, ἐπειδή τό ἔνιωθα ἀπόλυτα καί τό διαισθανόμουν ὅτι δίπλα μου πορεύεται ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός καί ὅτι μέ βοηθάει νά σηκώνω τό σταυρό μου. Ἦταν βαρύ τό φορτίο ἀλλά τό θυμᾶμαι σά νά ἦταν λαμπρή χαρά, σά νά ἦταν εὐλογία τοῦ Κυρίου. Διότι ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους πού σηκώνουν τό σταυρό τους… δέν θά ἐγκαταλείψει μόνο του ἐκεῖνον πού πῆρε τό σταυρό του καί Τόν ἀκολούθησε, ἀλλά θά πορεύεται δίπλα του, θά εἶναι στήριγμα στό δρόμο του καί θά τόν ἐνδυναμώνει μέ τή χάρη Του.
Νά θυμᾶστε τά ἅγια λόγια Του, διότι κρύβεται μεγάλη ἀλήθεια σ΄ αὐτά: “Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τόν ζυγόν μου ἐφ΄ ὑμᾶς καί μάθετε ἀπ΄ ἐμοῦ, ὅτι πρᾶός εἰμι καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν’’.

Ὅλους ἐσᾶς, ὅλους πού πίστεψαν στόν Κύριο καλεῖ νά Τόν ἀκολουθήσετε, νά σηκώσετε τό φορτίο του, τό σταυρό Του. Μή φοβᾶστε, λοιπόν. Προχωρεῖτε μέ θάρρος. Μή σᾶς φοβίζουν οἱ ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου, πού σᾶς ἐμποδίζει νά προχωρεῖται στό δρόμο αὐτό. Φτύστε τό διάβολο, διῶξτε τον μέ τό σταυρό τοῦ Κυρίου, στό ὄνομά Του. Κοιτάξτε ψηλά καί θά δεῖτε τόν ἴδιο τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος σμπορεύεται μαζί σας καί διευκολύνει τό δρόμο σας. Ἀμήν».

* Κήρυγμα τῆς 28ης Ἰανουαρίου 1951.

Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ. Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, ἐκδόσεις Ἀκρίτας.