ΕΊΠΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ....

-Ἀπὸ τότε ποὺ ἄρχισα νὰ λέω τὴν εὐχὴ πάτερ, ὁ λογισμὸς μοῦ λέει ὅτι εἶμαι ἁμαρτωλὸς τόσο, ποὺ ἀποκλείεται νὰ σωθῶ καὶ ἀπελπίζομαι!                                                                          -Νὰ τοῦ πεῖς τοῦ λογισμοῦ πὼς καὶ μόνο ποὺ μοῦ φέρνεις ἀπελπισία κατάλαβα τὸν ... πατέρα σου! Ἐγὼ δὲν ἀπελπιζόμουνα τότε ποὺ δὲν φώναζα τὸ Χριστὸ καὶ σὺ μοῦ λὲς ν' ἀπελπιστῶ τὠρα ποὺ Τὸν φωνάζω; Δηλαδὴ λὲς καὶ ψέματα κιόλας. Δουλειά σου ἐσύ λογισμέ, καὶ γὼ τὴν εὐχούλα, τὴ δική μου δουλειά! Γάβγιζε ὅσο θές!