Η ζωή είναι λένε τόσο μικρή ... που υποδηλώνει ότι .... ίσα που έχουμε χρόνο, γονυπετής να εκφράσουμε την ειλικρινή μεταμέλειά μας έναντι του γλυκύτατου Κυρίου μας.
Εγώ σαν ονειροπαρμένος θιασώτης .... κάθε μέρα παίζω στην άδεια αίθουσα ... περιμένοντας αναγνώριση από τα ψυχοκτόνα πάθη μου . Μια αναγνώριση που τελειώνει την επόμενη κιόλας στιγμή.
Κύριε ! Κύριε ! Φώτισον το απόλυτο σκοτάδι μου ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου