Την πρώτη Τετάρτη μιας Σαρακοστής ο π. Ιερόθεος Σουρβανος ηρπάγη στους Ουρανούς, είδε την Πλατυτέρα, αλλά επέστρεψε ... Κύριε των Δυνάμεων έψαλλε και ράγιζε η καρδιά σου από συγκίνηση ...

Την πρώτη Τετάρτη μιας Σαρακοστής ο π. Ιερόθεος ηρπάγη στους Ουρανούς, είδε την Πλατυτέρα, αλλά επέστρεψε ... Κύριε των Δυνάμεων έψαλλε και ράγιζε η καρδιά σου από συγκίνηση ...

Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, 
άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, 
εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, 
Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς

Από Απόδειπνο στον Άγιο Νικόλαο των Ξένων, με τον αλησμόνητο π. Ιερόθεο, τον π. Κυπριανό με την αγιορείτικη ψαλτική του και την καλλικέλαδη ψάλτρια μας Ευτυχία Ζησιμάτου και τον αγαπητό μας Άγγελο Πεφάνη.

Και για κάποιο άλλο λόγο αξίζει να ακούσουμε τη φωνή του π. Ιεροθέου. Από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την προηγιασμένη της Τετάρτης δεν έτρωγε, ούτε έπινε τίποτα. Η κ. Πολυξένη Πολλάτου, την οποία ευχαριστούμε, μας διηγείται τι συνέβη στον π. Ιερόθεο κάποια Τετάρτη της Μεγάλης Σαρακοστής:
................
Αυτό που θα σας διηγηθώ έγινε την πρώτη Τετάρτη της Μεγάλης Σαρακοστής του 1991. Ο θείος μου, ο π. Ιερόθεος, όπως πάντα, έκανε το τριήμερο, ούτε ψωμί, ούτε νερό, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Τετάρτη μετά την Προηγιασμένη. 
Έφτασε η στιγμή να μεταλάβει τον κόσμο, αλλά δεν έβγαινε στην Ωραία Πύλη. Αργούσε πολύ κι εγώ ανησύχησα και πήγα και κοίταξα στο Ιερό από την πλάγια θύρα. Τον βλέπω με τα μάτια κλειστά στην πολυθρόνα και τα παιδιά να του κάνουν αέρα. Βάζω τις φωνές και τρέχουν οι ψάλτες και ο Νικόλας ο Ζαχαριάδης, καθηγητής από την Κύπρο, που άρχισε να κλαίει και να φωνάζει ότι χάσαμε τον παπά μας.
Φωνάξαμε τον γιατρό, τον κ. Αντωνάτο, που ήρθε αμέσως, του πήρε τον σφυγμό και είπε ότι τελείωσε. Κάλεσα το ασθενοφόρο, τον έβαλαν στο φορείο και όλο το εκκλησίασμα έπεσε στα γόνατα, έκλαιγαν και φώναζαν: “ Θεέ μου, μην μας τον πάρεις”.
Μπήκα μαζί του στο ασθενοφόρο και όταν φθάσαμε στο νοσοκομείο κάλεσαν τον καρδιολόγο, τον κ. Μοσχονά. Δεν άργησε να έρθει. Όπως τον εξέτασε μας είπε:
“ Η καρδιά του τελείωσε”. 
Μετά από λίγο όμως ο θείος μου επανήλθε. Ο γιατρός φωνάζει: 
“Έγινε νεκρανάσταση, έγινε θαύμα! Και αυτό να γραφτεί στο αρχείο. Δεν έχει προηγούμενο”.
Αλλά σημαντικότερο είναι αυτό που ο π. Ιερόθεος είπε. Ήταν πολύ χαρούμενος και μου λέει:
“Ω κυρά μου, Πολυξένη μου, τι είδα! Είδα την Πλατυτέρα μέσα στο Ιερό με μεγάλα μάτια να με κοιτάζει, να μου γελάει και να μου λέει: 
'Μην φοβάσαι, δεν έχεις τίποτα!' Πολυξένη μου, αν πεθάνω, μην με κλάψετε. Είμαι έτοιμος. Μη με αλλάξετε, έτσι όπως είμαι ντυμένος να με θάψετε”...