Ο κ. Γρηγόριος Ντοβέσλοφ μίλησε για ένα συγκεκριμένο πλούσιο , περήφανο , φαύλο άνθρωπο. Εκτιμουσε μόνο τις απολαύσεις της σάρκας, ζωντας σε διάφορα πάθη και δεν σκέφτηκε να σώσει την ψυχή του. Αλλά ο Κύριος αποφάσισε να θέσει τέρμα σε αυτό το κακό και επέτρεψε στο Νικόλαο μια σοβαρή ασθένεια. Όταν ήταν ήδη στο θάνατο, εκείνη την ώρα, όταν η ψυχή του ήταν έτοιμη να φύγει από το σώμα του, είδε ξαφνικά τα τρομερά πρόσωπα των σκοτεινων πνευμάτων. Βρίσκονταν δίπλα του και περιμέναν να τον πάρουν μαζί τους. Τρόμαξε και άρχισε να ζητά δυνατά για μια αναβολή. Σε απελπισία, ο Νικόλαος κάλεσε τον πρώτο του γιο Μαξιμο :
"Προσευχήσου για μένα, πεθαίνω!"
Φοβούμενος από τους δαίμονες, ο Νικόλαος έτρεξε κατά μήκος του κρεβατιού, προσπάθησε να απομακρυνθεί από αυτά, αλλά αυτό δεν τον βοήθησε. Μετά από λίγο ώρα , φώναξε με τρόμο:
- Αναβολή τουλάχιστον μέχρι το πρωί!
Και με αυτά τα λόγια απελπισίας, λύθηκε από σωματικούς δεσμούς. Ο κ. Γρηγόριος γράφει ότι ο Νικόλαος είχε ένα όραμα για κακά πνεύματα για χάρη των συγγενών του, έτσι ώστε να μπορέσουν να διαφωτιστουν και να διορθώσουν τη ζωή τους. Ο γιος του Μαξίμ έγινε τότε μοναχός.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. "Ιστορίες επισκεπτών , ιστορίες ιερέων"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου