Ο
χωρικός νομίζει, ότι δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το χωριό και την καλύβα
του, γιατί δεν έχει δει τα ωραία παλάτια των μεγαλοπρεπών πόλεων. Το βρέφος
κλαίει όταν βγει από την κοιλιά της μητέρας του, γιατί δεν γνωρίζει πόσο καλύτερος
είναι αυτός ο κόσμος στον οποίο γεννιέται, από εκείνο τον τόπο, όπου ήταν
προηγουμένως. Οι πρώτοι άνθρωποι του κόσμου, είχαν σε μεγάλη υπόληψη τα κάστανα
και τα βελανίδια που έτρωγαν και τις σπηλιές που κατοικούσαν, γιατί δεν είχαν
ανακαλυφθεί τα σιτάρια, τα κρασιά και άλλες ωραίες τροφές, ούτε τα
ασβεστόχτιστα σπίτια και τα πολύτιμα παλάτια, για να γνωρίζουν την μεγάλη αυτή
διαφορά. Έτσι και οι φιλόσαρκοι κοσμικοί άνθρωποι, επειδή δεν έχουν δει τα
ουράνια πνευματικά αγαθά και ούτε γεύτηκαν εκείνη την αξία και την γλυκύτητα
και την ωραιότητα, εκτιμούν τούτα τα επίγεια φθαρτά και πρόσκαιρα του κόσμου
και τα θεωρούν σπουδαία και πολύτιμα.
(Μοναχός
Αγάπιος Λάνδος Κρήτης 17 αιώνας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου