Οι αληθινοί χριστιανοί είναι πάνω στον σταυρό εν παντί καιρό

 

Οι αληθινοί χριστιανοί είναι πάνω στον σταυρό εν παντί καιρό

Ο Επίσκοπος Νικολάεφ Βασίλειος (Κουλακόφ), βικάριος της επαρχίας του Χαμπάροφσκ, της μητρόπολης Πριαμούρσκ:

 

- Σήμερα έχουμε πολλές δυσκολίες και στη ζωή της εκκλησίας, ο εχθρός δεν κοιμάται. Πόσο ρήμαζε το χωράφι του Κυρίου αυτές τις προηγούμενες δεκαετίες αθεΐας. Πολλοί σήμερα παρανοούν την κατάσταση, σχετικά με την πνευματική ζωή. Σαν τους Προτεστάντες: Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Αυτοί οι γραμματιζούμενοι απλώς βρίσκουν όμοιους πνευματικά αγράμματους ομοϊδεάτες. Για να καθιερώσουν από κοινού μια ψευδή άποψη. Δηλαδή, δεν ψάχνει να βρει κανείς την Αλήθεια (συγ. Ιω.14:16), αλλα ανθρώπους, ομοίως με αυτόν, παραπλανημένους από τον Διάβολο. Και όλοι μαζί βρίσκουν ηρεμία: Δεν ψάχνουν τίποτα πλέον. Αυτή είναι μια τυπική αυταπάτη των σύγχρονων ανθρώπων.

 

Πώς να γυρίσουμε σήμερα στην καθαρότητα και στην ομολογία της πίστης, στην οποία ζούσαν οι πρόγονοι, όταν η Ρως λεγόταν αγία, και μετά όταν ήρθε ο καιρός των δοκιμασιών, τον 20ο αιώνα; Δεν θ’ αντέξεις να ζεις στην αλήθεια, εάν δεν ζεις με το Ευαγγέλιο, αν δεν καθαρίζεις το μυαλό σου με το καθημερινό του διάβασμα. Παλιά οι άνθρωποι επέμεναν στην ιερή παράδοση. Ολόκληρος ο βίος τους είχει διαποτιστεί με τον σεβασμό της Αγίας Τριάδας και της Παναγίας. Παραδόσεις, έθιμα, παροιμίες -όλα εξαγίαζαν τον κόσμο. Οι αναλφάβητοι αγρότες γνώριζαν την Αγία Γραφή, έστω συγκρατώντας τη στη μνήμη, μέσα από τις ακολουθίες του ναού. Εμείς όμως; Ξέρουμε να διαβάζουμε κι έχουμε ιερά βιβλία, σε αντίθεση μ’ εκείνους, που τους βρήκαν οι διωγμοί του εικοστού αιώνα. Όμως μήπως διαβάζουμε το Ευαγγέλιο κάθε μέρα; Το ζούμε;

 

Δυστυχώς, σήμερα, οι περισσότεροι από αυτούς που ερχονται για εξομολόγηση είτε δεν άνοιξαν το Ευαγγέλιο είτε το άνοιξαν μια φορά για να το κλείσουν αμέσως. Ζουν, όπως λένε, παίρνοντας την κάτω βόλτα. Αλλά χωρίς να προσπαθήσουν, μπορούν μόνο να κατρακυλήσουν.

 

Ο Χριστός σταυρώθηκε, για να κληρονομήσουμε τον Παράδεισο εμείς. Ο σταυρός στον οποίο ο Κύριος τράβηξε όλους δεν είναι βάρος, αλλά μια μοναδική προϋπόθεση, για να είμαστε μέσα σε αυτόν τον κόσμο μαζί με τον Χριστό και, συνεπώς, στην αιώνια χαρά: Το να νιώσουμε χαρά και να διατηρήσουμε αυτήν τη φλόγα δεν είναι δύσκολο, είναι ευτυχία. Αλλά είναι και η μάχη -το να καλλιεργούμε την ψυχή μας, μέσω της αυταπάρνησης στη διακονία μας εντός της οικογένειας, της κοινότητας, της κοινωνίας, στον κόπο και στη βοήθεια προς τους άλλους.