Ἰδιόχειρο Ἡμερολόγιο Γέροντος Ἐφραίμ Ἀριζόνας

Παρασκευή Πρό Τῶν Βαΐων,   15 Μαρτίου 1980

 

Στή φτωχή προσευχή μου ἀπόψε θερμά

παρακάλεσα τόν Οὐράνιο Βασιλέα καί Πατέρα μου

νά μοῦ σβύση ἀπ΄ τό ποινικό τῆς ψυχῆς μου

ὅ,τι ἔχω γράψει μέ τίς ἀπροσεξίες μου.

Τά δάκρυά μου ἄς πέσουν ἐπάνω στά

γραμμένα ἁμαρτήματά μου καί ἄς τά σβύσουν.

Θεέ μου κάνε μου κάνε μου αὐτή τή μεγάλη

χάρι καί ἐλεημοσύνη καί ἐξάλειψε τό ἄπειρο

πλῆθος τῶν μικρῶν καί μεγάλων ἁμαρτιῶν μου.

Ἔκλαψα πολύ γιά τίς κηλῖδες τοῦ ἐνδύματος

τῆς ψυχῆς μου. Πῶς θά παρουσιαστῶ στόν

Νυμφίο μου μέ τόσες λέρες καί βρωμιές;

Ἐλθέ, γλυκειά μου ἀπόλαυσις ὁ Θεός μου

καί σκήνωσε στήν καρδιά μου καί καθαρι-

σέ την ἀπό κάθε τι τό βρώμικο καί

ἀξίωσέ με νά ὀσφανθῶ τήν θεία εὐωδία

τῆς ὑπεραγνώστου φύσεώς  Σου.

Τό νοητό  φῶς σου μέ κάνει νά χύνω

 

ἄφθονα δάκρυα, γιατί τό φῶς σου εἶναι

ἡ δόξα τῆς ὑπεραρρήτου καί ὑπεραγνώστου

φύσεώς σου, πού αὐτή μέ θέλγει τρομερά.

Πότε  θά  σέ  ἰδῶ  χαρά μου!

Θά  περιμένω  μέ  ὑπομονή.

Εὐχαριστῶ  Ἀγάπη  μου

καί  Πατέρα μου.