Επιτέλους κατάφερα να δω την ταινία "Ο άνθρωπος του Θεού". Σπουδαία! Πιο σημαντική κι από όσο την περίμενα έχοντας μάλιστα διαβάσει αποσπάσματα από αρνητικές κριτικές, εντέλει αστείες. Χρειάζεται πνευματική λεπτότητα και πνευματική ποίηση για να την χαρείς.
Για όσους πιστεύουν συνιστά ευεργεσία, αλλά και για όσους δεν πιστεύουν έχει ενδιαφέρον να λάβουν γεύση για το τι μπορεί να είναι Ορθοδοξία, Ανατολικός μυστικισμός, ασκητισμός, ακρότητα αγιοσύνης.
Όσο για τον Άρη Σερβετάλη, δεν παίζει τον ρόλο με το ταλέντο του, αλλά με την πίστη του. Ίσως δεν γινόταν αλλιώς σε τέτοιο θέμα. Ίσως γι΄ αυτό συγκινεί τόσο.
Αφήνοντας πίσω μεγάλο ταλέντο και ηθοποιία, καταφέρνει κάτι δυσκολότατο για τον βίο και την τέχνη, να γίνει απλός, απλούστατος.
Να τελειώσω με μια φράση του Αγίου στο έργο που ταιριάζει στην ταραγμένη, ταλαίπωρη εποχή μας:
"Αν δεν έχεις μέσα σου γαλήνη δεν μπορείς να δεις την αλήθεια".
Μην το χάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου