Κάποτε ήταν Ένα Μαϊμουδακι που Είχε Μάθει πολύ Καλή Μίμηση σε Ανθρώπινες Κινήσεις.
Φορούσε Κανονικά Ρούχα και Μάσκα Ανθρώπου διασκεδάζοντας Σε Πανηγύρια Κόσμο.
Κάποτε Συνέβη Ένας από το Πλήθος να Πετάξει Μπροστά του Μερικά Φιστίκια.
Το Ζώο Ενστικτωδώς Πέταξε το Προσωπείο και Θυμήθηκε την Φύση του Τρέχοντας να Φάει.
Παρόμοια Ανάμεσα στους Ανθρώπους Υπάρχουν Μιμητές Ανθρώπων που Καλύπτουν για Συμφέρον Προσωρινά το τι Είναι και Μιμούνται την Ανθρωπιά Εξωτερικά για να Επιβιώσουν.
Έρχεται όμως Κάποια Στιγμή που Οι Καταστάσεις σαν Άλλα Φιστίκια Δελεάζουν την Έσωθεν Αγριότητα της Ψυχής και Εκείνοι
Πετούν τις Προσωπίδες τους Φανερώνοντας την Άγρια Κρυμμένη Φύση τους.
*Παρατηρήστε Γύρω σας και Μέσα Σας Συμπεριφορές και θα Καταλάβετε τον του Αγίου Πατρός Λόγον....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου