Ο κ. Βασιλείου Δημήτριος διηγείται:
Ανεβαίναμε από τη Νέα Σκήτη στην Αγία Άννα τρεις προσκυνητές. Ο ένας ήταν οδοντοτεχνίτης και εκείνη την εποχή έπαιρνε μαθήματα ανατομίας του στόματος.
Αυτός έλεγε στους συνοδοιπόρους του ότι πιστεύει στον Θεό, αλλά όχι στην ύπαρξη στις ημέρες χαρισματικών Γερόντων.
Δεν μπορούσε να κατανοήσει, ο ευλογημένος, ότι η χάρη του Θεού κατασκηνώνει μέσα στους ανθρώπους της Εκκλησίας μας και τους αγιάζει, αυτοί δε ι χαριτωμένοι και θεωμένοι χοϊκοί κατά σάρκα είναι ο ίδιος ο Κύριος «παρατεινόμενος εις τους αιώνας».
Όταν φθάσαμε στην Καλύβη του Γέροντος Ανθίμου και δεχθήκαμε το πατροπαράδοτο κέρασμα από τον υποτακτικό του, εμφανίσθηκε Αυτός και έλαμπε τόσο, ώστε μας ήταν αδύνατο να τον δούμε στο πρόσωπο.
Μας αγκάλιασε και κάθισε δίπλα μας. Άρχισε να λέει στον καθένα μας σοφά λόγια.
Του φίλου μας του οδοντοτεχνίτη έπιασε το πρόσωπο και άρχισε να του κάνει ανατομία του στόματος.
Του έλεγε ακριβώς, όπως ο ίδιος αργότερα ομολόγησε, αυτά που πρόσφατα είχε διδαχθεί με πολλή λεπτομέρεια.
Όταν τελείωσε το μάθημα εκείνος έκπληκτος γύρισε και μας είπε:
– Τώρα πιστεύω ότι υπάρχουν και στις μέρες μας φωτισμένοι Γέροντες.
Απόσπασμα από το βιβλίο του δρος Χαραλάμπους Μπούσια, ο «Γέρων Άνθιμος Αγιαννανίτης, ο σοφός και θεοφόρος σύγχρονος πατέρας του Άθωνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου