Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν έχουμε την άγια ζωή του Θεού; Γιατί δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά παραβιάζουμε το θέλημα του Κυρίου; Αμαρτάνουμε συνέχεια, μετανοούμε και αμαρτάνουμε, μετανοούμε και αμαρτάνουμε ξανά; ..

 

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν έχουμε την άγια ζωή του Θεού; Γιατί δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά παραβιάζουμε το θέλημα του Κυρίου; Αμαρτάνουμε συνέχεια, μετανοούμε και αμαρτάνουμε, μετανοούμε και αμαρτάνουμε ξανά; ..

 

Υπάρχουν στιγμές: το καλό και το ευχάριστο θα αναβοσβήνουν ... Αλλά αυτές είναι μόνο στιγμές - θα αναβοσβήνουν και θα εξαφανίζονται, και πάλι το σκοτάδι της αμαρτίας και πάλι "το έργο του εχθρού", ξανά η υπηρεσία του Σατανά ..

 

Τι συμβαίνει? Δεν το σκεφτήκαμε; Θα παραμείνει μυστικό αυτό το μυστικό της ζωής μας; Δεν χρειάζεται να είναι.

 

Τι να κάνω? Ακούμε συχνά αυτήν την ερώτηση. Υπάρχει απάντηση -  υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία ...

 

Υπάρχει μια απάντηση. Ας το σκεφτούμε ... Ακούμε ότι πρέπει να κάνουμε μια ευσεβή ζωή, χρειαζόμαστε κόπους και πράξεις, το διαβάζουμε σε βιβλία, μαθαίνουμε τις εντολές του Κυρίου σε μια γενική εξομολόγηση, μαθαίνουμε πώς οι άνθρωποι παραβιάζουν αυτές τις εντολές, ακούστε έναν ιερέα που μας προτρέπει να εκπληρώσουμε τις εντολές, ειλικρινά στην εξομολόγηση υποσχόμαστε ότι από αυτή την ώρα θα είμαστε διαφορετικοί - τίποτα δεν προκύπτει από αυτό ... Πάλι αμαρτάνουμε, πάλι προσβάλλουμε τον Κύριο. Κάνουμε ειλικρινά τις προσπάθειές μας να γίνουμε καλύτεροι για να πάμε στη Βασιλεία των Ουρανών, αλλά στην πραγματικότητα δεν μετακινούμαστε ... Και είναι ακόμη χειρότερο όταν δεν μπορούμε να κρατηθούμε σε αυτό το μέρος, δεν υπάρχει δύναμη και κυλάμε πίσω στο ίδιο, η άβυσσος, από την οποία, όπως φαίνεται, έχει ήδη ξεφύγει ...

 

Τι άθλια κατάσταση! Άλλωστε, τα χρόνια δεν στέκονται, τρέχουν τα φύλλα από το ημερολόγιο σκίζονται και δεν μπορείτε να τα βάλετε πίσω. Περνούν μέρες και χρόνια και ο θάνατος και το φέρετρο πλησιάζουν όλο και πιο κοντά ...

 

Τι να κάνω? Άλλωστε αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

 

Υπάρχει ένα είδος μυστικού κρυμμένο εδώ που χρειαζόμαστε, σίγουρα πρέπει να το γνωρίζουμε. Δεν μπορεί ο Κύριος, ο οποίος νοιάζεται περισσότερο από εμάς για τη σωτηρία μας, να θέλει να σωθεί για όλους τους ανθρώπους, δεν μπορεί ο Κύριος να μας κρύβει αυτό που χρειαζόμαστε τόσο πολύ, χωρίς το οποίο, απλώς, δεν μπορούμε να ζήσουμε. Και αυτό το μυστήριο αποκαλύφθηκε από τον Κύριο μας Ιησού Χριστό εδώ και πολύ καιρό και εμπεριέχεται στα λόγια Του: Χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα (Ιωάννης 15: 5).

 

Και όλοι έχουμε συνηθίσει να ζούμε και να πιστεύουμε ότι η κύρια υποστήριξη σε όλες μας τις υποθέσεις "εγώ ο ίδιος" είναι η κατανόησή μου, η δύναμή μου ... Και παλεύουμε και προσπαθούμε, προσπαθούμε να κάνουμε κάτι καλό και ... τίποτα δεν έρχεται από αυτό! Δεν βγαίνει γιατί εμείς, τυφλωμένοι από τον εαυτό μας, την υπερηφάνειά μας, ξεχνάμε εντελώς ότι το πρώτο βήμα στη σκάλα της αρετής είναι η ταπείνωση.

 

Αρχιμανδρίτης John Krestyankin