Ήμουν φίλος με αυτόν που θα γίνει σύζυγός μου, όταν φεύγοντας μαζί από τη Θεολογική Σχολή στο Σιμπίου, βλέπω τον Ευσεβή απέναντι, μπροστά στον Καθεδρικό Ναό. Ήμουν πολύ έκπληκτη, γιατί δεν τον είχα ξαναδεί στο Sibiu. Λέω στον φίλο μου: «Πρόσεχε μην πεις τίποτα, θα έρθει κάποιος σε εμάς και μετά θα σου εξηγήσω ποιος είναι!».
Ο πατέρας Γερόντιος μας είδε, νομίζω, πριν τον δούμε, ή, ποιος ξέρει, μπορεί και να μας περίμενε, όμως, από τον τρόπο που μερικές φορές κουνούσε το κεφάλι του αριστερά ή δεξιά, ένιωθες σαν να είχε χαθεί στο διάστημα απρόσεκτος σε ό,τι συμβαίνει γύρω του. Αλλά αμέσως πέρασε, κατευθυνόμενος προς εμάς και φώναξε χαρούμενος: «Τζοάι, αγάπη μου, πώς είσαι; Χαίρομαι που σε βλέπω! " Έμεινα κατάπληκτη που μας μίλησε στον πληθυντικό, σαν να ήξερε τον φίλο μου από αμνημονεύτων χρόνων.
Σε μια στιγμή κάθισε στα γόνατα μπροστά μας στην άκρη του πεζοδρομίου, με τα πόδια του έξω στο δρόμο, τα χέρια του σηκωμένα και τα μάτια καρφωμένα στον ουρανό, και είπε, ! Δώσε τους, Κύριε, την υπομονή του Ιώβ! Θεέ, σε παρακαλώ, δώσε τους την υπομονή του Ιώβ, την υπομονή του Ιώβ!». Το στόμα του φίλου μου ήταν ανοιχτό, με κοιτούσε
Πήγε στον Πατέρα και ανυπομονούσε να μάθει ποιος ήταν.
Ο πατέρας Gerontie σηκώθηκε απότομα, μας χαμογέλασε και γύρισε βιαστικά στον Καθεδρικό Ναό.
Ομιλητής Μαρία Οπρέα,
Πανεπιστήμιο "Lucian Blaga" του Sibiu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου