«Κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, ένας συνταγματάρχης τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε στο πλησιέστερο νοσοκομείο, όπου του δόθηκε η καλύτερη περιποίηση. Όμως μετά από λίγο παρατήρησε ότι στην άλλη άκρη του δωματίου υπήρχαν δύο κρεβάτια με άρρωστους που κανείς δεν πλησίασε, ούτε καν γιατρός. Μια καλόγρια ήταν πάντα μαζί τους και τους φρόντιζε με πολλή αγάπη, προσπαθώντας να μη λείψει τίποτα και προσευχόταν ακατάπαυστα. Ερωτηθείς γιατί οι ασθενείς στο τέλος του θαλάμου ήταν τόσο απομονωμένοι, ο συνταγματάρχης έμεινε έκπληκτος όταν έμαθε ότι αυτοί οι άνθρωποι έπασχαν από μια ασθένεια χωρίς θεραπεία και ότι σύντομα θα πέθαιναν. Κανείς δεν πλησίαζε τον άρρωστο από φόβο μήπως μολυνθεί.
«Εντάξει», ρώτησε ο συνταγματάρχης, «μα η μοναχή που είναι πάντα μαζί τους και τους φροντίζει;».
«Φυσικά και ήταν υγιής», απάντησε ένας γιατρός, «αλλά τώρα μπορεί να είναι άρρωστη». Δεν την αφήσαμε να πλησιάσει, αλλά επέμενε ότι κάποιος έπρεπε να φροντίσει και αυτούς τους ανθρώπους.
«Θεέ μου», αναφώνησε ο συνταγματάρχης, «δεν θα έκανα κάτι τέτοιο για ένα σάκο γεμάτο χρήματα».
Στην άλλη άκρη του δωματίου, τον άκουσε η μοναχή και, γυρίζοντας προς τον συνταγματάρχη, απάντησε ήρεμα και με ένα χαμόγελο στα χείλη:
«Ούτε για ένα σακί λεφτά δεν θα το έκανα». Αλλά το κάνω για μια πολύ μεγαλύτερη ανταμοιβή. Για την ευγνωμοσύνη που διάβασα στα μάτια αυτών των φτωχών ανθρώπων ότι μπορώ να βοηθήσω και για την ανταμοιβή που θα δώσει ο Θεός στον καθένα μας, σύμφωνα με την αξία μας».
Όταν η αγάπη είναι από την ψυχή, δεν γνωρίζει φόβο παρά μόνο μια άπειρη καλοσύνη!
Ας αγαπηθούμε, αγαπητοί μου, πάνω από τον πόνο, τον φόβο του αγνώστου ή την υπερηφάνεια.
Ας αγαπηθούμε τόσο πολύ!
Ο Θεός θα ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις μας!
Πατήρ Χρυσόστομος ΦΙΛΙΠΈΣΚΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου