Κάποια φορά, που ο Πατερούλης είχε μοιράσει όλα τα κεράσματα που είχε και δεν απέμενε τίποτε για να προσφέρη στον επόμενο επισκέπτη, μία κυρία τον παρατήρησε με κάποια αυθάδεια:
- Τώρα, που μοίρασες ό,τι είχες για κέρασμα, έτσι και έρθη ένας άνθρωπος, τι θα τον δώσης;
Ο Πατερούλης δεν της απάντησε, απλώς χαμογέλασε.
Εκείνη την στιγμή, χτυπάει την πόρτα ένας νεαρός και ρωτά:
- Γέροντα, μπορώ να μπω;
Ο Γέροντας απαντά:
- Να ‘ναι ευλογημένο, έλα, έλα μέσα.
- Μισό λεπτό, απαντά ο νεαρός.
Και σε λίγο ξανάρχεται, φέρνοντας ένα τεράστιο κουτί, που έπιασε όλο το τραπέζι του Πατερούλη.
- Τα στέλνει ο τάδε, του λέει.
Πήρε την ευχή του το παλληκάρι και έφυγε.
Άρχισε τότε η κυρία να του λέη:
- Μμ, να δω τι θα τα κάνης τώρα τόσα κεράσματα.
Ο Πατερούλης δεν της απάντησε και πάλι. Απλώς χαμογέλασε. Σε λίγη ώρα ξανακτυπά η πόρτα και εμφανίζεται ένας άλλος νεαρός λέγοντας:
- Πάτερ, είναι ευλογημένο;
- Πέρασε, πέρασε, του απαντά.
- Ένα λεπτό, γιατί έχουμε έρθη με ένα πούλμαν να πάρουμε την ευχή σας, γιατί ξεκινάμε εξετάσεις, του λέει ο νεαρός.
- Να ‘ναι ευλογημένο, να ‘ναι ευλογημένο, απαντά ο Πατερούλης!
.
Από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος: ''Π. Ευμένιος Σαριδάκης, ο Ποιμήν ο καλός και θαυματουργός''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου