«Για τις μέρες που έρχονται, ο άνθρωπος είναι όλο και πιο μόνος και δεν ξέρω μέχρι πού θα φτάσει αυτή η μοναξιά. Αν όμως μείνεις μόνος σε όλο τον κόσμο, μην ξεχνάς ότι ο Χριστός ήταν μόνος σε όλο τον κόσμο, προσβεβλημένος από όλους και όσοι Τον αγαπούσαν ήταν μακριά Του. Και όντας μόνος και αβοήθητος και φαινομενικά εγκαταλειμμένος από όλους, έγινες σαν τον Χριστό, τον οποίο και τον επέπληξαν.
Έχω μιλήσει με πολλούς και έχω δει ότι κάθε άνθρωπος σήμερα είναι μια τραγωδία, κάθε άνθρωπος σήμερα είναι ένα βάρος πόνου και απελπισίας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο και η αγάπη Του δεν μπορεί να αφήσει τον άνθρωπο. Και ερχόμενος, ο Θεός θα έρθει και θα μας ελεήσει…»
Ο πατέρας Ραφαήλ Νόικα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου