Όταν φυσάει τότε ο Θεός περνάει. Μόνο οι άνθρωποι χωρίς Θεό νιώθουν μόνοι. Ακόμα και σήμερα, μέσα στη χιονοθύελλα, ο Χριστός θρηνεί τον πόνο του ανθρώπου και χαρίζει την αγάπη του Κυρίου!

Όταν φυσάει τότε ο Θεός περνάει.  Μόνο οι άνθρωποι χωρίς Θεό νιώθουν μόνοι.  Ακόμα και σήμερα, μέσα στη χιονοθύελλα, ο Χριστός θρηνεί τον πόνο του ανθρώπου και χαρίζει την αγάπη του Κυρίου!

 Υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που έχουν φτερά στους ώμους τους, αλλά τα έχουν ξεχάσει.  Λευκά, μεγάλα και ανάλαφρα και τα βγάζω πάντα έξω από την εκκλησία, όταν πάνε σπίτι κουβαλώντας μια σταγόνα ουρανού ευτυχίας, χωρίς να ρωτήσω γιατί και πώς.  Μόνο ένας άγγελος μπορεί να δει και να αναγνωρίσει έναν άλλο άγγελο...

 Εκεί στην καρδιά σου, άνθρωπε, είναι ο Πατέρας στους ουρανούς που σε αγγίζει πάντα με τα φτερά ενός αγγέλου.  Μόνο η αγάπη είναι η γέφυρα μεταξύ μας και του ουρανού.  Όταν κατεβαίνουν στη γη, οι άγγελοι παίρνουν τα φτερά τους πίσω.  Η ζωή μας είναι χρόνος, και ο χρόνος γεννιέται με χώρο για κάθε πλάσμα.  Το μυρμήγκι έχει το χρόνο του και κινείται στον δικό του χώρο.  Ο ήλιος έχει τον χρόνο του, το νερό έχει επίσης έναν δικό του χρόνο, η γη, ο αέρας είναι όλα γεννημένα από εκείνη την εποχή και εκείνο τον χώρο και ανήκουν στη δημιουργία.  Η χαρά, μόνο η χαρά είναι των ψυχών που φέρουν το πρόσωπο του Προσώπου…

 Όταν προσευχόμαστε, ο χρόνος μειώνεται και χαιρόμαστε που εκεί, στον ιερό εκείνο χώρο, δεν είμαστε ποτέ μόνοι.  Στη βεράντα της ζωής βλέπουμε αγγέλους να προσεύχονται και να κλαίνε σιγανά.  Ο άγγελος της λαχτάρας, ο άγγελος της συγχώρεσης, ο άγγελος της ειρήνης, ο άγγελος της ζωής, ο άγγελος της αγάπης, ο άγγελος ... ο άγγελος ... ο άγγελος του σήμερα ακουμπάει φτερά στους ώμους των θνητών ... Τίποτα δεν τον έβλαψε παρά μόνο η Λαχτάρα.  Το σπίτι τους είναι η ζεστή και ατελείωτη αγάπη της καρδιάς.  Δεν ξέρουμε να μιλάμε, απλά αγαπάμε και τις περισσότερες φορές πεθαίνουμε από λαχτάρα να είμαστε με Αυτόν που αγαπάμε ... Η αγάπη πάντα συγχωρεί!  Γι' αυτό η αγάπη είναι πιο δυνατή από τον θάνατο.  Η αγάπη βλέπει, ξέρει και καταλαβαίνει τα πάντα!

 Πρέπει πάντα να απαντάτε στις ερωτήσεις των ανθρώπων, διαφορετικά κοιτάξτε αλλού.  Άλλοτε με σιωπή, άλλοτε με προσευχή, πάντα με αγάπη και φως από τον κήπο του ουρανού...

 Το χιόνι δεν ανεβαίνει στον ουρανό μέχρι να πεθάνει και να γίνει νερό, και ομίχλη και σύννεφα.  Αλλά το φως δεν πεθαίνει ποτέ.  Πάντα ανεβοκατεβάζει, το ίδιο.  Γι' αυτό οι άνθρωποι λένε ο ένας στον άλλον όταν αγαπούν: είσαι το φως μου!  Γιατί όταν αγαπώ είμαι αθάνατος και όταν πρέπει να φύγω δεν πεθαίνω, απλώς ανεβαίνω - πάνω από όλα, πίσω στον Επουράνιο Πατέρα...

 Πατήρ Protosinghel Hrisostom Filipescu (Λίγα λόγια, πολλή αγάπη).