Όταν πηγαίνω στη Θεία Λειτουργία, πηγαίνω να ανοιχτώ στον Θεό και να προχωρήσω προς Αυτόν. Πηγαίνω σε Αυτόν με όλα τα δικά μου. Πολλοί λένε ότι όταν πηγαίνεις στην εκκλησία, αφήνεις τις έγνοιες στο σπίτι ή στην πόρτα. Ναι, από πού! Τι, ο Θεός θέλει άδεια κουβάδες εκεί; Δεν! Μας περιμένει λέγοντας «Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι, και θα σας αναπαύσω». Μας περιμένει με όλα μας τα δεινά, με όλες μας τις έγνοιες. Κανένα πρόβλημα δεν είναι μικρό. Όλα τα δεινά μας τα δέχεται ο Θεός και μόνο τα χερουβείμ, όταν ο Πατέρας ετοιμάζεται να βγει με Τίμια Δώρα, τότε λέμε: «Ας αποβάλουμε κάθε εγκόσμια φροντίδα». Που τα βάζουμε; Ο πατέρας έβγαλε ένα ψίχουλο, για κάθε άτομο στο Άγιο δισκοπότηρο για μένα και όλους τους αγαπημένους μου, και τα έβαλε εκεί γύρω από το Αρνί και έρχεται μαζί τους και μαζεύει τις έγνοιες και τις στενοχώριες μας. Να τα ξεφορτωθούμε, να του τα δώσουμε. Γιατί ο Πατέρας παίρνει αυτά τα μικρά σωματίδια και τα τοποθετεί στο Άγιο Δισκοπότηρο, όπου είναι το Αίμα του Σωτήρος, και λέει: «Καθαρίστε, Κύριε, με το αίμα Σου τις αμαρτίες των δούλων Σου». Υπάρχουν όλες οι αμαρτίες μας και όλες οι ανησυχίες μας. Πρέπει να συμμετέχουμε σε αυτό. Αν είμαι ακόμα στην εκκλησία, γιατί να μην σκεφτώ, "Κύριε, έβαλα τη γριά και άρρωστη μητέρα μου στο αρχείο, τον Γιώργο τον άρρωστο, τον Εμίλ που έχει εξετάσεις, κάποιον που λέει ψέματα. Θεέ μου, σου τα δίνω όλα αυτά Τους γιατρεύεις!». Και όταν έρχεται ο Πατέρας και ζητά από τον Θεό να αναφέρει τον καθένα μας, είμαι εκεί μαζί Του, είμαι εκεί με τα Τίμια Δώρα, είμαι πιο βαθιά παρών. Αν δεν το ζήσω αυτό στον Ιερό Ναό, είμαι σίγουροη ότι μετά βίας μπορώ να πάω από το ένα πόδι στο άλλο και ανυπομονώ να πάω σπίτι!
The Craft of Joy - Mother Siluana Vlad
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου