Όταν ήμουν παρά τω πλευρώ του πατέρα Ξενοφώντα θυμάμαι ότι διαβάζαμε ονόματα κεκοιμημένων στην Αγία Πρόθεση από πολλά χρόνια πριν.

Όταν ήμουν παρά τω πλευρώ του πατέρα Ξενοφώντα θυμάμαι ότι διαβάζαμε ονόματα κεκοιμημένων στην Αγία Πρόθεση από πολλά χρόνια  πριν. Αυτό πίσω στο 1992 στον Άγιο Γεώργιο Παραλιμνίου.

Αυτό  κράτησα κι εγώ όταν ήρθε η σειρά μου να γίνω ιερεύς. Έψαξα και βρήκα ονόματα κεκοιμημένων από το 1950 και τα διαβάζουμε στην Ιερά Πρόθεση.

Πόσο πράγματι ωραίο, ο παπάς του χωριού, της κοινότητας σου ή της ενορίας σου, να θυμάται σε κάθε Θεία Λειτουργία το όνομα της προγιαγιάς σου, του παππού, της μάνας σου ή και του παιδιού σου στην Ιερά Προσκομιδή.  Κι όλα αυτά τα ονόματα να τα βάζει εκεί στα πόδια του Χριστού μας και στη συνέχεια να παρακαλεί ο ιερέας τον Χριστό μας:

Ἀπόπλυνον, Κύριε, τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἐνθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τῷ αἵματί σου τῷ ἁγίῳ· πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων..... 

Δηλαδή πλύνε Κύριε, καθάρισε, τα όποια αμαρτήματα όλων αυτών που έχουμε μνημονεύσει, με το Τίμιο και Πανάγιο και Ζωηρό Σου αίμα, δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Μα πόσο όμορφο, εκείνη την ώρα που εσύ κοιμάσαι, ο ιερέας να παρακαλεί για το παιδί, τη μάνα, τον πατέρα, την σύζυγό σου!

Την ώρα που εσύ γυρνάς από τη διασκέδαση ή και τη δουλειά, ή την ώρα που ετοιμάζεσαι για τη δουλειά σου, ο ιερέας να μνημονεύει υπέρ αναπαύσεως των πολυαγαπημένων σου προσώπων..

Και πραγματικά αγαπητοί μου, οι κεκοιμημένοι μας, μας έχουν μεγάλη ανάγκη, καθότι, «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια»

Γι’  αυτό η εκκλησία κάνει "αίτηση χάριτος" μέσω της Ιεράς Προσκομιδής και της Αναίμακτης Θυσίας, με την ελπίδα ότι ο Θεός θα δώσει το Έλεος Του στα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Ως εκ τούτου, μην αμελείς να σηκώνεσαι πρωί πρωί τις Κυριακές για τη Θεία Λειτουργία και να δίνεις την Κυριακάτικη σου αναφορά στο Ναό.

 Αγκάλιασε πνευματικώς δια προσευχής και συ τον ιερέα σου, όπως αυτός αγκαλιάζει και μαζεύει όλους τους απ' αιώνος κεκοιμημένους στα πόδια του Χριστού μας τους οποίους θυμάται σε κάθε Θεία Λειτουργία.

Αγκάλιασε πρώτα και κύρια όμως τον Χριστό μας, αρνούμενος το θέλημά σου,όπως ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος μας λέει:

" Τότε οι αρετές σου θα αυξάνονται κατά το μέτρο που εσύ έχεις αρνηθεί το θέλημα του κόσμου. Αν όμως επιμένεις και εμμένεις στην αμαρτωλή σου βούληση, τότε το κακό μέσα σου, οι αμαρτίες, η σύγχυση, οι φοβίες, οι κρίσεις πανικού θα αυξάνονται." 

Ας ομοιάσουμε στον Πολύαθλο Ιώβ. Ο Ιώβ δεν σεβόταν δωρεάν τον Θεό. Όχι. Πλήρωσε χάνοντας τα παιδιά του, χάνοντας την περιουσία του, χάνοντας αυτή την ίδια την υγεία του. Εντούτοις έλεγε: «Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Θεού». Και δεν περίμενε τίποτα, παρά δόξαζε τον Θεό. Κι ο Θεός βλέποντας την αγία του υπομονή και το ότι δόξαζε το όνομα Του, σε κάθε καιρό και σε κάθε περιπέτεια σε κάθε πρόβλημα και σε αυτόν τον ίδιον τον θάνατο τον παιδιών του, τον αξίωσε και πάλι άλλων απογόνων περιουσίας και αυτής της ίδιας του της σωματικής υγείας.

Εμείς όμως δεν περιμένουμε καμία ανταπόδοση γιατί προφανώς και δεν είμαστε ο Ιώβ. Όλα, τα πάντα τα έχουμε κάνει λάθος. Ελπίζουμε μόνο στο έλεος του Θεού χωρίς να πολυπραγμονούμε.

 Η θεία λειτουργία ας γίνει η αναπνοή μας.

Με εκτίμηση

π. Ανδρέας - Φωτο: Ιερού Προσκυνηματικού Ναού, Άγίου Νεκταρίου Άνω Λιοσίων.