Κυριακή τῶν Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Κυριακή τῶν Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.  

                                           (17-7-2022)

                      «Ὑμεῖς ἐστέ τό φῶς τοῦ κόσμου».

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, θά μιλήσουμε γιά τρία φῶτα. Τό ἓνα, τό πρῶτο, εἶναι τό φῶς τό ἀληθινό, ὁ ἣλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πού φωτίζει πάντα ἂνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον. Ὁ ἲδιος ὁ Κύριος διεκήρυξε, ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου. Ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὀκτακόσια χρόνια πιό μπροστά προεφήτευσε τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ καί εἶπε, ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα. Φῶς τά λόγια Του, φῶς ὁ Νόμος Του, τό Εὐαγγέλιό Του. Λύχνος τοῖς ποσί καί φῶς ταῖς τρίβοις μου. 

Δεύτερα φῶτα οἱ Ἃγιοι τῆς Ἐκκλησίας, οἱ Θεοφόροι Πατέρες πού σήμερα τιμοῦμε καί προβάλλουμε. Εἶναι προβολεῖς οἱ ἲδιοι. Τί λέγει τό ἀπολυτίκιό τους σήμερα; Ὁ φωστῆρας ἐπί γῆς τούς Πατέρας ἡμῶν θεμελιώσας. Δι᾿ αὐτῶν ὁ Θεός μᾶς ὡδήγησε στήν ἀληθινή πίστη. Εἶναι οἱ ὁδοδεῖκται, τά φῶτα πού βρίσκονται στήν ἂκρη τοῦ δρόμου καί φωτίζουν τήν διέλευση τῶν ἀνθρώπων. 

Τρίτα φῶτα εἲμαστε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας. Μᾶς θέλει ὁ Χριστός νά γίνουμε φῶτα. Περιμένει νά γίνουμε φῶτα. Δέν ξέρω ὃμως ἄν εἲμαστε, ἄν φωτίζουμε ἢ σκοτίζουμε τόν κόσμο. Ὃπως τά φῶτα ὑπάρχουν, γιά νά φωτίζουν, ἒτσι καί οἱ χριστιανοί εἶναι γιά νά φωτίζουν. Πρέπει νά διδάσκουν τόν κόσμο μέ λόγια καί ἔργα.

Θά πεῖ κάποιος, μά ἐγώ δέν εἶμαι θεολόγος, πῶς μπορῶ νά διδάξω, νά γίνω κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου. Ὂχι, ἀδελφοί μου, ὃλοι μποροῦμε νά γίνουμε φῶτα καί διδάσκαλοι. Λόγο μπορεῖ νά μή ἒχουμε. Κάποια καλά ἔργα μποροῦμε νά κάνουμε. Κι᾿ ἓνα καλό ἒργο εἶναι πολύ ἀνώτερο ἀπό πολλά κηρύγματα. Ὁ Κύριος εἶπε, ὃτι οἱ ἂνθρωποι πρέπει νά δοῦν, ὂχι τούς τίτλους καί τίς περγαμηνές, οὒτε τήν ρητορική μας δεινότητα καί  τά πτυχία μας, ἀλλά τά καλά μας ἔργα. Ἒτσι θά δοξάζουν τόν Πατέρα ἡμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 

Θά μᾶς πεῖ ὁ ἱ. Χρυσόστομος. Δέν μπορεῖς νά κηρύξεις, γιατί δέν ἒχεις διδασκαλικό λόγο. Δίδαξε τότε μέ τά ἔργα σου καί μέ τήν ζωή σου, μέ τήν λαμπρότητα τῶν πράξεών σου. 

Ὁ πολυέλεος  δέν κηρύττει, εἶναι πάντα σιωπηλός. Φωτίζει ὃμως, κάνει σπουδαῖο ἒργο. Καί ἂντε ἐμεῖς δέν εἲμαστε δεινοί ρήτορες, οὒτε προβολεῖς, οὒτε πολυέλαιοι. Μικρό κεράκι δέν μποροῦμε νά γίνουμε; Ἀλλά φαίνεται ὃτι καί αὐτό εἶναι πολύ δύσκολο ἢ δέν θέλουμε νά τό κάνουμε. Καί ὂχι μόνο φῶς δέν γινόμαστε, ἀλλά παίρνουμε πέτρες  στά χέρια, τίς πετοῦμε καί σπάζουμε ὃλα τά φῶτα πού φωτίζουν στό δρόμο. Καί μετά θέλουμε νά περνοῦμε τούς ἑαυτούς μας γιά προοδευτικούς. Στήν πραγματικότητα εἲμαστε πολύ ὀπισθοδρομικοί. Ἒχουμε ἐπιστρέψει στό νόμο τῆς ζούγκλας.

Πολλές φορές δεχόμαστε ἐπιθέσεις ἀπό ἀπίστους ἢ κοσμικούς ἀνθρώπους. Σᾶς βλέπουμε-λένε-τί κάνετε καί ποιοί εἶστε, σεῖς πού πᾶτε στήν ἐκκλησία. Καί δυστυχῶς σέ πολλές περιπτώσεις δέν ἒχουν ἂδικο. Πολλές φορές σκοτίζουμε, δέν φωτίζουμε. Σκανδαλίζουμε, δέν διδάσκουμε καί δέν ὠφελοῦμε. Γινόμαστε αἰτία νά βλασφημεῖται τό ὂνομα τοῦ Θεοῦ. Νά κάποια παραδείγματα.

Εἶναι φῶς ὁ χριστιανός, ὃταν λύει τόν γάμο του  ἒτσι  ἀβασάνιστα καί χωρίζει τόσο εὒκολα, ὃπως καί ὁ ἂπιστος; 

Εἶναι φῶς ὁ χριστιανός, πού μέ τό παραμικρό πάει στούς μάγους καί στά δαιμονικά καί δέν τρέχει μέ πίστη στόν Θεό καί στήν Ἐκκλησία;

Εἶναι φῶς ὁ χριστιανός, ὅταν καταφεύγει τόσο εὒκολα στίς ἐκτρώσεις, ὃπως οἱ ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας; 

Εἶναι φῶς ὁ χριστιανός, ὃταν ἡ ἐνδυμασία του εἶναι τόσο ἂσεμνη καί προκλητική ὃσο μιᾶς γυναίκας τοῦ πεζοδρομίου; 

Εἶναι φῶς ὁ χριστιανός, ὃταν βράζει μέσα του ἀπό κακία καί δέν θέλει νά πεῖ μία καλημέρα στόν γείτονά του ἢ ἀκόμη καί στόν σαρκικό ἀδελφό του; 

Εἶναι φῶς ὁ χριστιανός, ὅταν διασύρει, προσβάλλει τόν συνάνθρωπό του μέ ψεύτικες κατηγορίες καί τόν σύρει μέ τό παραμικρό στά δικαστήρια;

Εἶναι φῶς ὁ χριστιανός, ὃταν γκρεμίζει καί ἰσοπεδώνει τά πάντα, τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, τήν διδασκαλία καί τήν ζωή τῆς Ἐκκλήσίας, χωρίς ἐνδιασμούς, χωρίς καμμία ντροπή καί τύψεις. Καί μάλιστα ἔχει τήν ἀπαίτηση νά γίνει καί ὁ ἱερεύς συνεργός στήν παρανομία του. Π.χ. νά τόν παντρέψει σέ καιρό νηστείας, πού δέν γίνεται. Νά τόν δεχτεῖ ἀνάδοχο σέ βάπτιση, ὃταν ὁ ἲδιος ἐτέλεσε πολιτικό γάμο, κάτι πού ἀπαγορεύει ἡ Ἐκκλησία. Νά τόν κοινωνήσει, ὃταν αὐτός συζεῖ παρανόμως καί τόσα ἂλλα. Ὃταν δέν τοῦ κάνει τίς παράνομες ἐπιθυμίες, τότε θυμώνει, προσβάλλει, συκοφαντεῖ καί  διασύρει τόν ἱερέα στίς ἐφημερίδες καί στίς τηλεοράσεις.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, 

Νά ξέρουμε ἕνα πρᾶγμα. Τήν ἀποστασία μας καί τήν παρανομία μας θά τήν πληρώσουμε  πολύ ἀκριβά. Γι᾿ αὐτό εἶναι καιρός νά ἐπιστρέψουμε. Νά βγοῦμε ἀπό τό σκοτάδι. Νά πλησιάσουμε τό φῶς. Νά συνδεθοῦμε μέ τόν Χριστό, πού εἶναι τό φῶς τό ἀληθινό, ἡ πηγή τοῦ φωτός. Νά μαθητεύσουμε παρά τούς πόδας τοῦ θείου Διδασκάλου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νά ἀφήσουμε τό δικό μας παράνομο θέλημα, πού θά μᾶς καταστρέψει. Νά ἐφαρμώσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ τό ἃγιο καί σωτήριο. Νά διδαχθοῦμε ἀπό τούς μεγάλους Διδασκάλους καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ζωή τους καί ἡ διδασκαλία τους νά γίνει ζωή μας. Νά μποῦμε στό φῶς τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας, στό φῶς τῆς ἁγίας πορείας. Πορεία πρός τό φῶς, πρός τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἀμήν.-