Ἡ Παναγία «Τοῦ Ἁγίου Μαξίμου»

Ἡ Παναγία «Τοῦ Ἁγίου Μαξίμου»

Στήν εἰκόνα αὐτή παριστάνεται ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὄρθια να παραδίνει τό ἀρχιερατικό ὠμόφορο στόν ἅγιο Μάξιμο (†1305), Ἕλληνα μητροπολίτη

Κιέβου καί μετέπειτα Βλαντίμιρ καί πάσης Ρωσίας (6 Δεκεμβρίου). Ἡ εἰκόνα, διαστάσεων 66Χ166 ἑκ.,φέρει τήν ἀκόλουθη ἐκτενή ἐπιγραφή, πού ἀναφέρεται στήν ἱστόρησή της:

«Αὐτή ἡ θαυματουργή καί ἱερή εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἱστορήθηκε τό ἔτος 6807 (:1299),

ἔπειτα ἀπό ὅραμα πού εἶδε ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ θαυματουργός, ἑλληνικῆς καταγωγῆς μητροπολίτης Βλαντίμιρ καί πάσης Ρωσίας. Στή διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ του ἀπό τό Κίεβο στό Βλαντίμιρ, στάθμευσε κάπου γιά νά ξεκουραστεῖ λίγο. Ἐκεῖ ἀποκοιμήθηκε καί εἶδε σέ ὄνειρο τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο μέσα

σ' ἕνα ὑπέρλαμπρο φῶς μέ τό Θεῖο Βρέφος στήν ἀγκαλιά της, ἡ ὁποία τοῦ εἶπε: “Δοῦλε μου Μάξιμε, καλῶς ἦλθες στήν πόλη μου!”. Καί μέ τά λόγια αὐτά τοῦ ἔδωσε τό ὠμόφορο, προσθέτοντας: “Δέξου

αὐτό τό ὠμόφορο καί ποίμανε τά λογικά πρόβατα τῆς πόλης μου”. Ὁ ἅγιος τό πῆρε καί ἀμέσως ξύπνησε. Κοίταξε ὁλόγυρα καί δέν εἶδε κανέναν.

Στα χέρια του, ωστόσο, ἦταν τό ὠμόφορο. Γεμάτος φόβο, φτάνοντας στο Βλαντίμιρ, γνωστοποίησε ἀμέσως τό γεγονός στόν ἡγεμόνα τοῦ Σουζντάλ Ἀνδρέα. Ἐκεῖνος κατασκεύασε μιά χρυσή θήκη καί

τοποθέτησε ἐκεῖ τό ὠμόφορο.

Ἔδωσε, ἐπίσης, ἐντολή νά φιλοτεχνηθεῖ αὐτή ἡ εἰκόνα. Τό θαῦμα ἔγινε σύντομα γνωστό σ' ὅλη τή Ρωσία καί στήν Πα-

λαιστίνη. Ἡ τύχη τοῦ ὠμοφόρου, ὅμως, εἶναι ἄγνωστη ἀπό τότε πού ὁ ἄθεος βασιλιάς τῶν Τατάρων Τάλιτς κυρίεψε καί

κατέστρεψε τήν πόλη».

Ἀπό τήν παραπάνω ἐπιγραφή γίνεται φανερό ὅτι ἡ ἐμφάνιση τῆς Θεοτόκου στόν ἅγιο Μάξιμο ἦταν ἔνδειξη τῆς εὐαρέσκειάς της γιά τή μεταφορά τῆς ἕδρας τῆς μητροπόλεως Ρωσίας

ἀπό τό Κίεβο στό Βλαντίμιρ τοῦ Σουζντάλ, πού πραγματοποιήθηκε τότε.

Τό ὠμόφορο φυλάχθηκε γιά ἑκατόν δώδεκα χρόνια στή χρυσή του θήκη, στόν Καθεδρικό Ναό τῆς

Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τοῦ Βλαντίμιρ. Τό 1412, λίγο πρίν κυριέψουν τήν πόλη οἱ Τάταροι, ὁ ἐπιστάτης τοῦ ναοῦ π. Πατρίκιος τό ἔκρυψε σέ ἄγνωστο

τόπο μαζί μέ τά ἱερά σκεύη καί διάφορα ἐκκλησιαστικά κειμήλια. Ὅταν ἀργότερα οἱ βάρβαροι εἰσόρμησαν στόν ναό γιά νά τόν λεηλατήσουν, ἔπιασα τόν π. Πατρίκιο καί τοῦ ζήτησαν τά πολύτιμα ἀντικείμενα. Ἐκεῖνος ἀρνήθηκε νά τούς ἀποκαλύψει τόν

τόπο ὅπου τά εἶχε κρύψει. Δέν λύγισε οὔτε ὅταν τόν ὑπέβαλαν σέ φρικτά βασανιστήρια, ἀπό τά ὁποῖα τελικά ξεψύχησε. Στούς αἰῶνες πού ἀκολούθησαν,

ἔγιναν πολλές ἔρευνες ἀπό τίς ἐκκλησιαστικές ἀρχές

γιά τόν ἐντοπισμό τῆς κρύπτης τοῦ ἱεροῦ ὠμοφόρου, ἀλλά ὅλες ἀπέβησαν ἄκαρπες.

Ἡ σεπτή θεομητορική εἰκόνα «Τοῦ Ἁγίου Μαξίμου», πού ἑορτάζεται στις 18 Απριλίου, διασώθηκε θαυμαστά ἀπό ἀλλεπάλληλες ἐπιδρομές, καταστροφές καί ἄλλες ἐπικίνδυνες περιστάσεις. Μετά τήν

κοίμηση τοῦ ἁγίου Μαξίμου, τό 1305, τοποθετήθηκε πάνω στον τάφο του, στον καθεδρικό ναό τοῦ Βλαντίμιρ. Ἀφαιρέθηκε ἀπό ἐκεῖ μετά τήν μπολσεβικική

ἐπανάσταση τοῦ 1917. Ὡς μουσειακό είδος μεγάλης ἀξίας, τοποθετήθηκε στο Μουσεῖο Βλαντίμιρ-Σουζντάλ, ὅπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.