Παναγία ἡ Γλυκοφιλούσα τοῦ Νόβγκοροντ

Παναγία ἡ Γλυκοφιλούσα τοῦ Νόβγκοροντ

 Η θεομητορική εἰκόνα μέ τήν ἐπωνυμία

Γλυκοφιλούσα», ἡ ὁποία βρισκόταν στον Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ Νόβγκοροντ, δοξάστηκε πρίν ἀπό ἑπτά περίπου αἰῶνες μέ τόν ἀκόλουθο τρόπο:

Στίς 8 Ἰουλίου τοῦ 1337 ἔξω ἀπό τόν Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος καθόταν ὁ φύλακάς του. Ξάφνου ἄκουσε ἕναν ἰσχυρό καί ἀσυνήθιστο θόρυβο ἀπό μέσα. Παραξενεμένος, μπῆκε στήν ἐκκλησία καί ἀμέσως ἀποσβολώθηκε ἀπό τήν ἔκπληξη καί τόν φόβο: Ἡ εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πού βρισκόταν στη δεύτερη ζώνη τοῦ εἰκονοστασίου, πάνω

ἀπό τή βορινή θύρα τοῦ Ἱεροῦ, εἶχε φύγει ἀπό τή θέση της καί στεκόταν στόν ἀέρα, στό κέντρο τοῦ ναοῦ, κρατημένη ἐκεῖ ἀπό μιάν ἀόρατη δύναμη, ἐνῶ ἀπό τά μάτια τῆς Παναγίας ἔτρεχαν δάκρυα!

Ὁ φύλακας πετάχτηκε ἔξω κι ἔβαλε τίς φωνές.

Μαζεύτηκε κόσμος. Συγκλονίστηκαν ὅλοι, ἀντικρίζοντας τό ἐξαίσιο θαῦμα. Εἰδοποίησαν χωρίς καθυστέρηση τόν ἀρχιεπίσκοπο Νόβγκοροντ Βασίλειο

(1331-1352), ὁ ὁποῖος ἦρθε μέ πλῆθος κληρικῶν καί λαϊκῶν. Ὁ ἱεράρχης πλησίασε τή μετέωρη εἰκόνα, τήν πῆρε μέ χέρια πού ἔτρεμαν, τήν ἀσπάστηκε μέ εὐλάβεια καί τήν τοποθέτησε σ᾿ ἕνα προσκυνητάρι.

Ἀπό τότε ἡ Παναγία ἄρχισε νά ἐπιτελεῖ πολλά θαύματα μέσω τῆς εἰκόνας της, ἡ ὁποία ἑορτάζεται πανηγυρικά κάθε χρόνο στις 8 Ἰουλίου.

Τό 1337, ἐπίσης, ἔπεσε πανούκλα στό Νόβγκοροντ καί ἄρχισε νά θερίζει

τόν πληθυσμό τῆς πόλης. Ὁ λαός στράφηκε μέ ὁλόθερμη προσευχή στήν Προστάτιδα τῶν χριστιανῶν.

Ὁ ἀρχιεπίσκοπος καί οἱ ἱερεῖς διάβασαν Παράκληση μπροστά στή θεομητορική εἰκόνα «Ἡ Γλυκοφιλούσα». Ἀμέσως ἡ ἐπιδημία ἄρχισε νά ὑποχωρεῖ καί σύντομα ἔπαψε. Σέ ἀνάμνηση τοῦ εὐεργετικοῦ αὐτοῦ

θαύματος τό 1352 ὁ ἀρχιεπίσκοπος Βασίλειος ὅρισε νά γίνεται κάθε χρόνο λιτανεία ἀπό τόν Καθεδρικό

Ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας στόν Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Τό καλοκαίρι τοῦ 1366 ὁ Ναός τῆς Ἁγίας Τριαδος ἔπιασε φωτιά και πολύ γρήγορα τυλίχτηκε στις φλόγες. Τότε ὁ κόσμος, πού μαζεύτηκε ὁλόγυρα, εἶδε μέ ἔκπληξη καί δέος τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας

νά σηκώνεται στόν ἀέρα καί νά αἰωρεῖται ψηλά, πάνω ἀπό τή λαμπαδιασμένη ἐκκλησία. Ὁ ἀρχιε-λπίσκοπος Ἀλέξιος (1359-1388), πού ἦρθε στον τόπο 

τῆς πυρκαγιᾶς, γονάτισε καί ἄρχισε νά προσεύχεται. Τότε ἡ εἰκόνα κατέβηκε στα χέρια του καί σέ λίγο ἡ φωτιά ἔσβησε.

Το 1497 ὁ μεγάλος ἡγεμόνας τῆς Μόσχας Ιβάν Γ΄ Βασίλιεβιτς (1462-1505) μετέφερε τήν εἰκόνα ἀπό τό Νόβγκοροντ στή Μόσχα. Ἀλλά τό 1508 ή μεγάλη

ἡγεμονίδα Μαρία εἶδε στήν ὕπνο της τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία τήν πρόσταξε νά φροντίσει γιά τήν ἐπιστροφή τῆς εἰκόνας της στό Νόβγκοροντ. Πράγματι, ἡ εἰκόνα ἐπιστράφηκε και τοποθετήθηκε στήν προηγούμενη θέση της στόν Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Σήμερα γνωρίζουμε τήν ὕπαρξη δύο παλαιῶν θεομητορικῶν εἰκόνων μέ τήν ἴδια ἐπωνυμία, ἀπό τίς ὁποῖες ἡ μία, τοῦ 12ου αι., βρίσκεται στη Μόσχα,

στόν Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τοῦ Κρεμλίνου, ἐνῶ ἡ ἄλλη, τοῦ 13ου αἰ., ἐκτίθεται στο Εθνικό Ρωσικό Μουσεῖο τῆς Ἁγίας Πετρουπόλεως.