Πειθαρχία μέσω του φόβου στον ρωμαϊκό στρατό .

Πειθαρχία μέσω του φόβου στον ρωμαϊκό στρατό 

Μετά από σκληρή εκπαίδευση και καθημερινή στρατιωτική άσκηση, οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι μπόρουσαν να βαδίζουν 35-40 χιλιόμετρα την ημέρα με τον φόρτο τους να ζυγίζει έως και 35 κιλά.

Το να ακολουθείς κατά γράμμα εντολές και να μην  φέρνεις καμία αντίρρηση τους ανωτέρους είναι κάτι που σίγουρα στους περισσότερους ανθρώπους δεν αποτελεί εγγενής χαρακτηριστικό . Για αυτό ακριβώς τον λόγο, ένα άλλο αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσής των λεγεωνάριων ήταν η αίσθηση της πειθαρχίας και της υπακοής, που μεταδίδονταν κυρίως μέσω του φόβου. Οι αυστηρές τιμωρίες ακόμη και για το παραμικρό αδίκημα ήταν κάτι συνηθισμένο σε κάθε Ρωμαϊκή Λεγεώνα. Οι στρατιώτες συχνά λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου από τους συντρόφους τους για δειλία στη μάχη ή ακόμα και επειδή αποκοιμήθηκαν στις θέσεις τους ενώ βρίσκονταν σε σκοπιά.

Μικρά αδικήματα διαχειρίζονταν οι Εκατόνταρχοι , οι οποίοι έφεραν πάντα κληματόβεργες (βίτσες) για να τιμωρήσουν τους Λεγεωνάριους τους.Δεδομένου ότι αυτοί οι αξιωματικοί θεωρούνταν άμεσα υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των ανδρών που υπηρετούσαν κάτω από αυτούς, το μαστίγωμα ήταν κάτι το συνηθισμένο σε ένα ρωμαϊκό στρατόπεδο. Στο Annales (Ab excessu divi Augusti – Χρονικά, Από της τελευτής του θείου Αυγούστου)ο ιστορικός Τάκιτος μιλά για έναν τέτοιο Εκατόνταρχο, τον Λουκίλιο, ο οποίος είχε αποκτήσει το παρατσούκλι «Cedo Alteram», το οποίο μεταφράζεται χαλαρά σε «φέρε μου τον επόμενο». Ο Λουκίλιος ήταν διαβόητος για τους συχνούς και βίαιους ξυλοδαρμούς που προκαλούσε στους άντρες του, σπάζοντας το ένα κλήμα στην πλάτη τους μετά το άλλο έως τελικής πτώσεως . Διόλου τυχαίο όπως αναφέρει επίσης ο Τάκιτος  ότι ο συγκεκριμένος Εκατόνταρχος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας ανταρσίας.

Συμπέρασματικα, αυτή η σκληρή μεταχείριση αποδείχτηκε χρήσιμη ξανά και ξανά στην αυτοκρατορία, καθώς οι άντρες εξαρτώνταν περισσότερο και εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλον για την ίδια τους την επιβίωσή τους στις εξαιρετικά σκληρές συνθήκες που υπέμειναν στις παρυφές της αυτοκρατορίας. Εν κατακλείδι, αυτή η πειθαρχία που ενσταλάχθηκε μέσω του φόβου έδωσε στους Ρωμαίους στρατιώτες πολύ καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης υπακούοντας τυφλά στους ανωτέρους τους, παρά αν έπρατταν το αντίθετο.