Ο μεγάλος πρόσφυγας
Κυριακή της Κρίσης. Στην επίφοβη Κρίση. Ο λόγος του Θεού για το πώς θα τελειώσει αυτός ο κόσμος και θα ξεκινήσει η εποχή της αιωνιότητας.
Με μια κλήση και μια αποστολή.
Καλώντας τους δίκαιους στο Βασίλειο του Πατέρα της αγάπης. Και με την αποστολή των κακών στην κόλαση.
Και το κίνητρο της κλήσης: Πείνασα και μου δώσατε κάτι να φάω. Διψούσα και μου δώσατε να πιω. Ξένος και με πήρατε στο σπίτι σας. Γυμνος και με ντυσατε.Άρρωστος και στη φυλακή και ήρθες σε Μένα.
Δηλαδή, ο Χριστός στον Σταυρό είναι σε όλους πεινασμένους και διψασμένους και άδειους Πεινά σαν όλους τους άθλιους αυτού του κόσμου. Όλα τα δάκρυα στο σύμπαν περνούν από τα μάτια Του. Η πείνα του γρυλίζει στα παιδιά, τα εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά σε πού πεθαίνουν. Κλαίει, και τρέμει από το κρύο, και το χείλος του καίγεται από τη δίψα στην έρημο αυτού του κόσμου, και είναι ξένος, και κανείς δεν Τον καλωσορίζει στο σπίτι. Είναι πρόσφυγας σε αυτό το τεράστιο πεδίο μάχης ανθρώπων και δαιμόνων εναντίον Του.
Ο Χριστός είναι γυμνός στον Σταυρό, σκισμένος από τα νύχια στα γυμνά μας μάτια. Είναι άρρωστος, είναι γεμάτος από τις πληγές της κακίας μας, κάθεται σε ένα παγωμένο δωμάτιο νοσοκομείου, Αυτός ο Βασιλιάς των Ουρανών, η Αγαπημένη Ζεστασιά της Αιωνιότητας, και κανένας απολύτως δεν του δίνει μια κουβέρτα ή ένα κομμάτι ψωμί.
Ο Χριστός είναι σε όλες τις φυλακές του κόσμου, είναι χτυπημένος και ταπεινωμένος, και δεν έχει κάνει τίποτα κακό, παρά μόνο ότι μας οικοδόμησε, και γίναμε χειρότεροι από τους διαβόλους. Και όλοι οι φρουροί αυτού του κόσμου τον χαστουκίζουν και τον μαστιγώνουν, και κανείς δεν παρατηρεί τις πληγές του Σταυρού στα χέρια Του.
Το σημερινό ευαγγέλιο κάνει τα σάπια θεμέλια αυτού του κόσμου να τρίζουν. Όλοι οι μεγάλοι του κόσμου, όλα τα κατακάθια του σύμπαντος, όλοι οι κριτές των άλλων, λαμβάνουν τα γράμματά τους για το πώς θα περάσουν την αιωνιότητα.
Ο Χριστός κλονίζει όλον αυτόν τον άθλιο πύργο της δόξας και της απληστίας και της ηδονής αυτού του κόσμου. Με δακρύβρεχτη ελπίδα ότι θα γίνουμε καλοί. Πριν να είναι πολύ αργά.
Πάνω από όλα έρχεται η μάστιγα που φυτέψαμε στις ψυχές μας και ξεχύσαμε στον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου