Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023

1 Νοεμβρίου - Πριν από 86 χρόνια, ο Αρχιεπίσκοπος Gury (Stepanov) /11/02/1880 – 11/01/1937/, συμμετέχων στη «Σύνοδο Danilov» - μια ανεπίσημη συνάντηση επισκόπων στη Μονή Danilov, η οποία έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αντίθεση με τον ανακαινισμό, πυροβολήθηκε.



 1 Νοεμβρίου - Πριν από 86 χρόνια, ο Αρχιεπίσκοπος Gury (Stepanov) /11/02/1880 – 11/01/1937/, συμμετέχων στη «Σύνοδο Danilov» - μια ανεπίσημη συνάντηση επισκόπων στη Μονή Danilov, η οποία έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αντίθεση με τον ανακαινισμό, πυροβολήθηκε.


"Σύνοδος Danilov"- έτσι αποκαλούσε ο Πατριάρχης Τίχων τους αδελφούς της Μονής Danilov. Συχνά, για δύσκολα ζητήματα, ο ίδιος συμβουλευόταν τους μοναχούς ή έστελνε έναν υπάλληλο του κελιού: «Πήγαινε, μάθε τι αποφασίστηκε στη Σύνοδο του Ντανίλοφ».

Ο Vladika Guria αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή και την Ακαδημία του Καζάν το 1906. Ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε το χάρισμα του κηρύγματος και άρχισε να δημοσιεύει άρθρα σε περιοδικά.

Ο επίσκοπος Gury εμφανίστηκε ως πνευματικός συγγραφέας ήδη εκείνη την εποχή. Το 1908, ένα φυλλάδιο που έγραψε ο ίδιος, «Το μυστήριο της χριστιανικής ζωής», εκδόθηκε στην Optina Pustyn.

Απολάμβανε μεγάλη εξουσία και ονομαζόταν η ψυχή του ακαδημαϊκού μοναχισμού του Καζάν. Στο διαμέρισμά του οργάνωσε ακαδημαϊκές συναντήσεις στις οποίες δάσκαλοι και μαθητές αντάλλαξαν απόψεις.

Μεγάλη επιρροή στην πνευματική του εξέλιξη είχαν ο μοναχός Γαβριήλ (Ζυριάνοφ) /+07.10.1915/, που ήταν ο εξομολόγος του, και ο Αρχιεπίσκοπος Θεόδωρος (Ποζντεγιέφσκι), που εκτελέστηκε στις 23 Οκτωβρίου 1937.

Έλαβε μέρος στο Τοπικό Συμβούλιο της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας το 1917-1918, κατά την τελετή ενθρόνισης του νεοεκλεγμένου Πατριάρχη Τύχωνα και του απηύθυνε χαιρετισμό από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν.

Το 1920 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Αλατίρ, εφημέριος της επισκοπής Σιμπίρσκ. Η Vladyka παρέμεινε ωστόσο στη Μόσχα, διαχειριζόμενη την Ιεραποστολική Μονή Μεσολάβησης. Λόγω έλλειψης διαθέσιμων χώρων, έζησε στη Μονή Danilov.

Ο πλησιέστερος βοηθός και συνεργάτης του Επίσκοπος Βενιαμίν (Μίλοφ) έγραψε γι' αυτόν: «ειλικρινής μέχρι τέλος λάτρης της πίστης και της Εκκλησίας, εργάτης στον τομέα της θεολογικής επιστήμης, ασκητής ύψιστου βαθμού, μοναχός. με την αληθινή έννοια της λέξης, ισχυρή θέληση με βαθιά συγκατάβαση προς τους ανθρώπους, ανιδιοτελής και ευγενής στην ψυχή, ειδικός στην πρακτική ζωή, λεπτός ψυχολόγος, ψυχή ικανή να αιχμαλωτίσει μια αγία ζωή με το παράδειγμα και τον λόγο του».

Κατά το 1924-1930 Ο επίσκοπος Γκούρι διορίστηκε στα τμήματα Ιρκούτσκ, Κοστρόμα και Σούζνταλ, συνελήφθη πολλές φορές και εξόριστος στο Γιακούτσκ.

Όταν, καθοδόν προς τον τόπο της εξορίας, ο Αρχιεπίσκοπος Γκούρι, που ήταν εκείνη την εποχή ο δεξιός αιδεσιμότατος του Ιρκούτσκ, έφτασε στην επισκοπή του, στο Ιρκούτσκ, περπατώντας σε μια στήλη κρατουμένων, τον υποδέχτηκαν σε κάθε εκκλησία ως τον κυρίαρχο επίσκοπο με το χτύπημα των καμπάνων.

Συμμετείχε στην υπόθεση της «αντεπαναστατικής μοναρχικής εκκλησιαστικής οργάνωσης «Σύνοδος Ντανιλόφσκι». Κατά τη διάρκεια της έρευνας, αποκαλύφθηκαν επίσης οι δραστηριότητες του Επισκόπου Γκουρίας στον αγώνα κατά της ανακαίνισης. Ήταν κοντά στους επισκόπους από την ομάδα του Danilov που δεν θυμόταν, που δεν αποδέχτηκε τη Διακήρυξη του Μητροπολίτη Σεργίου.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας, κατηγορήθηκε ότι «ανέλαβε την ηγεσία μιας αντεπαναστατικής ομάδας μοναχών για να αλλάξει την εκκλησιαστική πολιτική και να την κατευθύνει προς έναν ενεργό αγώνα ενάντια στη σοβιετική εξουσία».

Το 1930 καταδικάστηκε και πάλι σε 3 χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Μετά την αποφυλάκισή του, έζησε στον Αρζαμά από το 1934. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1937 ακολούθησε νέα σύλληψη.

Η μαρτυρία άλλων προσώπων ανέφερε ότι «ο πρώην επίσκοπος Guriy Stepanov οργάνωσε μυστικό μοναχισμό, για το σκοπό αυτό οργάνωσε προσευχές στο διαμέρισμά του...».

Ο ηγεμόνας κατηγορήθηκε ότι ήταν μέλος αντεπαναστατικής οργάνωσης, προετοιμαζόταν για εξεγέρσεις και για τους σκοπούς αυτούς οργάνωνε και διεξήγαγε μυστικές συναντήσεις στο διαμέρισμά του.

Δήλωσε αθώος. Πυροβολήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1937 στην πόλη Γκόρκι.

Αποκαταστάθηκε το 1957 με απόφαση του Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Στρατιωτικής Περιφέρειας της Μόσχας. Ο στρατιωτικός εισαγγελέας της Στρατιωτικής Περιφέρειας της Μόσχας ανέφερε για πρόσθετη επιθεώρηση που πραγματοποιήθηκε στην υπόθεση, κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι η αντισοβιετική οργάνωση στην οποία κατηγορήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Γκούρι δεν υπήρχε και η υπόθεση αυτή δημιουργήθηκε τεχνητά... από την επιθεώρηση διαπιστώθηκε ότι οι πρώην
υπάλληλοι του περιφερειακού τμήματος Arzamas του NKVD, όσοι συμμετείχαν στην έρευνα της υπόθεσης παραποιήθηκαν ανακριτικό υλικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: