Σήμερα η μνήμη του Αγίου μας Νεκταρίου……
Σήμερα τον τιμάμε……
γινόμαστε οι followers της σιωπής, την υπομονής του
στους πειρασμούς που υπέστη…..
Μα…. ας είμαστε ειλικρινείς……
Με τους αδέκαστους κριτές του πληκτρολογίου
είμαι σχεδόν σίγουρος
πως εάν ζούσε σήμερα ανάμεσα μας
ένας τέτοιος ιερωμένος
με τις τόσες συκοφαντίες
να τον ακολουθούν σαν την σκιά του
εμείς θα τον είχαμε από την πρώτη κιόλας στιγμή
διαγράψει από τα δίπτυχα του Ουρανού,
επ ουδενί δεν θα χώραγε, θα περίσσευε
απ’ το καλούπι της καθ’ ημάς αγιότητας……
Πώς να γευτούμε την γλυκύτητα της χάριτος
που απολάμβανε ο Άγιος
μέσα στις αρετές της σιωπής, την υπομονής, της μακροθυμίας
(πάνω στον Σταυρό δηλαδή)
όταν με το παραμικρό κρίνουμε και κατακρίνουμε,
όταν στην χούφτα έχουμε έτοιμη
την ‘’πέτρα του αναθέματος’’…….
Για ποια γεύση μιλάμε…….. μυρωδιά δεν έχουμε πάρει……
Το ξέρω δεν σου κάνει εντύπωση
πως το πιο πικρό ποτήρι της κακίας
του το κέρασαν μέσα στην εκκλησία
μα δες όμως
ούτε για αποτείχιση μίλησε,
ούτε στοχοποίησε ανθρώπους,
ούτε το δίκιο του δεν σκέφτηκε να διεκδικήσει……
Γιατί; Γιατί βρε Νεκτάριε…..τόσες άδικες ταλαιπωρίες……
Ο δε Νεκτάριος υπομένοντας εσιώπα……
Ξέρεις......
όταν σιωπάς από Αγάπη
μιλά Εκείνος(Χριστός) με τον τρόπο τον δικό Του,
όταν υπομένεις από Αγάπη
έρχεται και δρα Εκείνος με τον τρόπο τον δικό Του……
Κι αν το ‘’Πως’’ πας τον ρωτήσεις
εκείνος θα σου δείξει τον Εσταυρωμένο…..
Ναι δεν ήταν χαρούμενος
(με την κοσμική έννοια της χαράς)
που ήταν ο Άγιος διαρκώς σταυρωμένος
αλλά ήταν Ελεύθερος.....ήταν Αναπαυμένος
γι' αυτό κι αν ξαναζούσε
πάλι τις ίδιες σταυρικές επιλογές θα έκανε.....
Οι άγιοι μας βλέπουν την ζωή
απ΄ το ύψος του σταυρού(Αγάπης)......
Γι αυτό να πάψουμε να σερνόμαστε
και να πάρουμε και εμείς εκείνη την ευλογημένη ανηφοριά......
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου