Όταν διαβάζουμε προσευχές από βιβλία, μιλάμε με τον Θεό με τα λόγια των αγίων: άνθρωποι που έκαναν το θέλημα του Θεού, άνθρωποι στις καρδιές των οποίων το όνομα του Ιησού Χριστού έλαμπε σαν άσβεστη λάμπα.

 Τις προσευχές που μας έχει διαφυλάξει η Εκκλησία, τις οποίες διαβάζουμε από βιβλία, τις συνέταξαν οι άγιοι πατέρες. Αυτή είναι η κραυγή που βγήκε από τις καρδιές τους, αυτή είναι η πιο αγνή ανάσα από τις πιο αγνές τους ψυχές. Οι Άγιοι Πατέρες είδαν καλύτερα από εμάς τα μυστικά του πνευματικού κόσμου, είδαν τις δικές τους ψυχές και στις μαύρες άβυσσες της πτώσης και στο εκτυφλωτικό φωςμεταμόρφωση. Επομένως, οι προσευχές που συνθέτουν έχουν τεράστια πνευματική δύναμη.

Όταν διαβάζουμε προσευχές από βιβλία, μιλάμε με τον Θεό με τα λόγια των αγίων: άνθρωποι που έκαναν το θέλημα του Θεού, άνθρωποι στις καρδιές των οποίων το όνομα του Ιησού Χριστού έλαμπε σαν άσβεστη λάμπα.

Τα λόγια των προσευχών γραμμένα σε βιβλία, αυτά τα λόγια δεν μας είναι ξένα. Αν τα διαβάσουμε προσεκτικά, προσπαθώντας να συγχωνεύσουμε το μυαλό και την καρδιά μας μαζί τους, θα γίνουν οι δικές μας προσευχές. Αλλά πρέπει, επιπλέον, να μάθουμε να μιλάμε με τον Θεό με δικά μας λόγια: να ζητάμε από τον Θεό τις καθημερινές μας ανάγκες, να Τον ευχαριστούμε για όλα. Ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης λέει: «Μετά τον κανόνα της προσευχής, πείτε στον Κύριο τουλάχιστον μερικά από τα δικά σας λόγια. Πόσο ευχάριστη θα είναι στον Θεό αυτή η προσευχή! πώς ένας πατέρας απολαμβάνει τη φλυαρία ενός μικρού μωρού».

Ο Κύριος λέει στο Ευαγγέλιο: Όταν προσεύχεσαι, μη λες περιττά πράγματα (Ματθαίος 6:7). Πώς να το καταλάβετε αυτό; Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η διάρκεια της προσευχής είναι «περιττή», η πολυλογία. Όχι, δεν είναι καθόλου αλήθεια. Ονομάζουμε ένα άτομο που ο λόγος του περιέχει περισσότερες λέξεις παρά σκέψεις.

Το να λέμε περιττά πράγματα στην προσευχή σημαίνει να ζητάμε από τον Θεό κάτι που δεν μας είναι χρήσιμο. Το να λες περιττά πράγματα στην προσευχή σημαίνει να λες στον Θεό πώς και πότε να το εκπληρώσει. Το να είμαστε πολυλεκτικοί σημαίνει να συνθέτουμε τις προσευχές μας με τον τρόπο που συνθέτουμε την ποίηση, σαν να θέλουμε να επηρεάσουμε τον Θεό με την ευγλωττία μας. Και εδώ χρειάζεται μόνο ένα πράγμα - ειλικρίνεια και αυθορμητισμός. Η προσευχή μας πρέπει να λέγεται στη γλώσσα της καρδιάς μας. Μόνο η γλώσσα της καρδιάς ακούγεται στον ουρανό.

 Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ ( Καρελίν)