Ποιὲς οἱ προϋποθέσεις γιὰ νὰ ἀναλάβει
κανεὶς τὴν ποιμαντικὴ εὐθύνη.
Πρῶτο κεφάλαιο
Νὰ μὴν τολμοῦν οἱ ἀπαρασκεύαστοι νὰ πλησιάζουν τὸ λειτούργημα
Κανεὶς δὲν θὰ τολμήσει νὰ ἀσκήσει μία τέχνη, ἐὰν πρῶτα δὲν
τὴν διδάχθηκε μὲ ἐντατικὴ ἐκπαίδευση. Μὲ πόση ἀπερισκεψία, λοιπόν, ἀναλαμβάνουν οἱ ἀπαρασκεύαστοι τὴν ποιμαντικὴ διακονία,
ὅταν ἡ διαποίμανση τῶν ψυχῶν εἶναι ἡ τέχνη τῶν τεχνῶν! Ποιός
ἀγνοεῖ ὅτι οἱ πληγὲς τῆς ψυχῆς εἶναι πιὸ κρυφὲς ἀπὸ τὶς ἐσωτερικὲς
αἱμορραγίες τοῦ σώματος; Κι ὅμως συχνὰ αὐτὸς ποὺ ἔχει πλήρη
ἄγνοια τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, δὲν φοβᾶται νὰ παραστήσει τὸν
ἰατρὸ τῆς ψυχῆς, ἐνῶ ἐκεῖνος ποὺ δὲν γνωρίζει τὴν δραστικότητα
τῶν φαρμάκων θὰ κοκκίνιζε ἀπὸ ντροπὴ νὰ νομισθεῖ γιὰ ἰατρὸς τοῦ
σώματος".
Ἀλλὰ ἐπειδὴ μὲ τὴν θέληση τοῦ Θεοῦ τώρα πιὰ κάθε ἐξουσία
τοῦ κόσμου δείχνει διάθεση σεβασμοῦ στὴν θρησκεία, ὑπάρχουν μερικοὶ μέσα στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας ποὺ μὲ πρόσχημα την ἄσκηση ποιμαντικῆς ἐργασίας λαχταροῦν τιμὲς καὶ δόξες. Όσες
Ορεγονται τὴν φήμη τοῦ διδασκάλου, ἐπιθυμοῦν διακαῶς νὰ φανοῦν
ἀνώτεροι ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους καί, ὅπως ἡ Ἀλήθεια βεβαιώνει,
ἀναζητοῦν τὶς πρῶτες θέσεις στὰ δεῖπνα καὶ τὶς πρωτοκαθεδρίες
στὶς συναγωγές. Αὐτοί, ἀφοῦ ἀναλάβουν τὸ ἀξίωμα τοῦ ποιμένα,
εἶναι ἀνάξιοι νὰ τὸ ἀσκήσουν, διότι ἔφθασαν στὸ λειτούργημα τῶν
διδασκάλων τῆς ταπεινοφροσύνης σπρωγμένοι μονάχα ἀπὸ τὴν
ὑπερηφάνεια. Πράγματι, ἡ ἴδια ἡ γλώσσα φανερώνει σύγχυση όταν
κανεὶς διδάσκει ἄλλα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἔμαθε. Διὰ στόματος τοῦ προφήτη ὁ Κύριος τοὺς οἰκτίρει μὲ τὰ λόγια: Βασίλευσαν ἀπὸ μόνοι
τους καὶ ὄχι ἀπὸ μένα· ἔγιναν ἄρχοντες, χωρὶς νὰ τοὺς ἀναγνωρίσω. Ἀπὸ μόνοι τους ὄντως καὶ ὄχι ἀπὸ θέληση τοῦ Παμβασιλέα
Θεοῦ βασιλεύουν, ἄνθρωποι ποὺ στεροῦνται τὸ ἔρεισμα κάθε ἀρετῆς
καὶ δὲν εἶχαν καμία οὐράνια κλήση, ἀλλὰ ἄναψαν ἀπὸ τὴν δική
τους φιλοδοξία καὶ σφετερίζονται μᾶλλον παρὰ ἐπιτυγχάνουν τὴν
περιωπὴ τῆς ποιμαντορίας. Τούτους ὁ Κριτὴς τῶν ψυχῶν καὶ τοὺς
Ποιές οι προϋποθέσεις γιὰ νὰ ἀναλάβει κανείς πνευματικὴ εὐθύνη
προάγει καὶ δὲν τοὺς ἀναγνωρίζει, ἐπειδὴ ἀφενὸς μὲν μὲ τὴν ἀνοχή
του ἐπιτρέπει τις πράξεις τους, ἀφετέρου δὲ ἀναμφίβολα δὲν τοὺς
ἀναγνωρίζει ἀποδοκιμάζοντάς τους μὲ τὴν κρίση του. Γι' αὐτὸ σὲ
κάποιους ποὺ παρουσιάζονται ἐνώπιόν του, ἔχοντας ἐπιτελέσει ἀκόμη καὶ θαύματα, λέει: φύγετε ἀπὸ κοντά μου, ἐργάτες τῆς ἀνομίας· δὲν γνωρίζω ποιοὶ εἶστε". Ἡ φωνὴ τῆς Ἀλήθειας στηλιτεύει
τὴν ἄγνοια τῶν ποιμένων, ὅταν διὰ τοῦ προφήτη λέει: Οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες δὲν γνώρισαν τὴν σύνεση. Αὐτοὺς πάλι ἐπικρίνει ὁ Κύριος
λέγοντας: Οἱ θεματοφύλακες τοῦ νόμου δὲν μὲ γνώρισαν. Καὶ ἡ
Αλήθεια τοὺς ἐλεεινολογεῖ ποὺ δὲν τὴν γνωρίζουν καὶ διαλαλεῖ ὅτι
δὲν ἀναγνωρίζει ἡ ἴδια τὴν ἐξουσία ὅσων τὴν ἀγνοοῦν, διότι ἀκριβῶς
αὐτοὶ ποὺ δὲν γνωρίζουν τὰ τοῦ Κυρίου, θὰ ἀγνοηθοῦν ἀπὸ τὸν Κύριο, ὅπως μαρτυρεῖ ὁ Παῦλος ποὺ λέει: Ὅποιος ἀγνοεῖ, θὰ ἀγνοηθεῖ
ἀπὸ τὸν Θεό
Συχνά, βέβαια, ἡ ἄγνοια τῶν ποιμένων ἔχει ἀντίκτυπο σ' ὅ,τι
ἀξιώνονται νὰ πάθουν οἱ ποιμαινόμενοι· ἂν καὶ οἱ ποιμένες ἀπὸ δική
τους ἀποκλειστικὰ ἁμαρτία μένουν στερημένοι τοῦ φωτὸς τῆς γνώσεως, ωστόσο συμβαίνει σύμφωνα μὲ μία αὐστηρὴ κρίση τοῦ Θεοῦ,
ἐξαιτίας τῆς δικῆς τους ἀμάθειας, νὰ σκοντάφτουν κι ἐκεῖνοι ποὺ
τοὺς ἀκολουθοῦν. Γι' αὐτὸ ἀκριβῶς ἡ ἴδια ἡ Ἀλήθεια λέει στὸ
Εὐαγγέλιο: Ἄν ὁ τυφλὸς ὁδηγεῖ τὸν τυφλό, θὰ πέσουν καὶ οἱ δυὸ στὸ
χαντάκι. Γι' αὐτὸ καὶ ὁ ψαλμωδὸς δίχως νὰ τὸ θέλει μὲ τὴν καρδιά του ἀλλὰ ἐκπληρώνοντας τὸ χρέος του ὡς προφήτης διακηρύσσει: Ἂς σκοτισθοῦν τὰ μάτια τους μέχρι ποὺ νὰ μὴν μποροῦν πιὰ νὰ
δοῦν, καὶ κάνε νὰ κυρτώνει η ράχη τους ὁλοένα και περισσότερο
Τὰ μάτια εἶναι ἀσφαλῶς αὐτοὶ ποὺ τοποθετήθηκαν στην πρώτη καὶ
περίβλεπτη θέση κι ἀνέλαβαν τὸ ἔργο νὰ βλέπουν μπροστὰ κατὰ
τὴν πορεία. Ἐκεῖνοι πάλι ποὺ προσαρτώνται σ' αὐτοὺς καὶ τοὺς
ἀκολουθοῦν, περιγράφονται μὲ τὴν εἰκόνα τῆς ράχης. Ἡ συσκότιση
στὰ μάτια ἐπιφέρει τὴν κύρτωση τῆς ράχης, διότι, ὅταν αὐτοὶ ποὺ
προπορεύονται χάνουν τὸ φῶς τῆς γνώσεως, κυρτώνονται τὸ δίχως
ἄλλο ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἀκολουθοῦν, κάτω ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ἁμαρτημάτων.
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΣ ΚΑΝΌΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΌΡΙΟΣ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ.
ΈΚΔΟΣΗ ΑΡΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου