62 Αγαπητοί Ε. και Β. εν Κυρίω!
Έχετε αρκετή εμπειρία από την οικογενειακή ζωή για να βγάλετε χρήσιμα συμπεράσματα και γενικεύσεις για τον εαυτό σας.
Κρίνοντας από την επιστολή σας, αντιλαμβάνεστε ήδη τον εαυτό σας αρκετά νηφάλιο πράγμα που σημαίνει ότι το μόνο που μένει είναι να αρχίσετε είτε να αντιστέκεστε στις αδυναμίες σας είτε να σκύβετε το κεφάλι σας μετανοημένοι, ζητώντας τη βοήθεια του Θεού, ομολογώντας την αδυναμία σας.
Και αυτή είναι μια ζωή στην οποία το έργο της μεταμόρφωσής της θα διαρκέσει μέχρι το τέλος των ημερών, και δεν υπάρχει όριο σε αυτό. Και στην οικογενειακή ζωή, το κύριο πράγμα δεν είναι να τακτοποιήσετε τα πράγματα, αλλά η ικανότητα να είστε πιο αυστηροί με τον εαυτό σας και πιο επιεικής με τους άλλους, με τον αγαπημένο σας. Σχετικά με το παιδί, θα επαναλάβω: έχεις οικογένεια, έχεις την ευκαιρία και την ευλογία του Θεού να κάνεις δικά σου παιδιά. Και δεν χρειάζεται καν να το σχεδιάσετε, απλά πρέπει να ζήσετε σύμφωνα με τον Θεό. Και παιδιά θα γεννηθούν και θα ζήσουν όταν δώσει ο Κύριος, και όχι εμείς οι ίδιοι μετράμε και υπολογίζουμε αν θέλουμε ή δεν θέλουμε την εμφάνισή τους. Δικαίως λοιπόν παραπονιέσαι για τον εαυτό σου, βλέποντας στο δικό σου παιδί τις αμαρτίες και τα λάθη σου και τη δική σου αδυναμία να αγαπήσεις τον δικό σου γιο. Τι γίνεται με κάποιου άλλου; Σχετικά με έναν ξένο που θα φέρει αμαρτίες στην οικογένειά σας, και ποιες αμαρτίες - οι γονείς σας και η οικογένειά σας; Και θα είναι ένας σπιτικός σταυρός, στον οποίο δεν θα μείνει ούτε ίχνος από την αγάπη που υποθέτετε τώρα για τα παιδιά σας. Σκέψου προσεκτικά. Στα αρχεία μου υπάρχουν αμέτρητες θλιβερές εμπειρίες αυτοβούλησης. Και σε μια σχέση με πνευματικό πατέρα, καλό είναι να κρατάμε αποστάσεις και να φοβόμαστε και τη στοργή και την καταδίκη. Συγνώμη. Ο Θεός να σε κάνει σοφό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου